‘Het is niet de bedoeling om de stof uit het ADN te halen. Met kolen heeft hetzelfde gespeeld. Het gaat bij palmpitschilfers om het broeigevaar. Als je aan kunt tonen dat palmpitschilfers niet gevaarlijk zijn om te vervoeren als het binnen een paar dagen wordt gelost en de laadtemperatuur niet boven de 55 graden uitkomt, dan mag je het ook in schepen zonder ADN vervoeren. Een stof die onder bepaalde omstandigheden niet gevaarlijk is, hoeft onder die omstandigheden niet behandeld te worden als gevaarlijke stof. Het is gewoon veevoer. We zijn daarover met meerdere partijen als IL&T en het ministerie in overleg en werken aan een tijdelijke oplossing en een voor de lange termijn’, vertelt Tijssen.
Aanpassing schip is duur
Als het niet lukt om een uitzondering op deze regel te maken kampt de kleine binnenvaart met een groot probleem, want er zijn nauwelijks kleine drogeladingschepen met ADN. Het aanpassen van een klein ouder schip kan duizenden euro’s gaan kosten, omdat er brandblusinstallaties, aanpassingen aan de scheepsconstructie en explosieveilige installaties moeten komen. Bovendien moet er dan ook iemand aan boord zijn die ADN heeft. In de meeste gevallen betekent dit dat een bemanningslid een ADN-opleiding moet volgen en succesvol afsluiten.
BLN adviseert de leden om vast te leggen in de contracten wie er aansprakelijk is, omdat het vervoer momenteel buiten de regels om gaat.
Volgens schippers bevracht de ene bevrachter palmpitschilfers wel onder ADN en de andere niet en doen de paar kleine schepen die wel ADN hebben momenteel goede zaken met prijzen die naar Oss boven de zeven euro uitstijgen.
Erwin Tijssen ziet veel in het overnemen van de stofindeling die de zeevaart kent. Het probleem met de stofindeling van het ADN is namelijk dat groepen stoffen onder een noemer vallen. In de zeevaart is dat veel verder per stof uitgesplitst. In de zeevaart is het daarom gemakkelijker om per individuele stof de vervoersomstandigheden te bepalen.
Wat zijn palmpitschilfers?
Palmpitschilfers vallen in het ADN onder de oliezaadkoeken (expellers) en zijn vermeld onder UN1386. Het zijn bijproducten van oliehoudende zaden, waaruit met mechanische verwerking de olie is geperst. In die productgroep zitten bijvoorbeeld ook lijnzaad-, sojabonen-, raapzaad- en zonnebloemzaad koeken of schilfers. Ze worden gebruikt als veevoer. Palmpitexpellers vormen met 1 miljoen ton overslag per jaar in de zeehavens de grootste groep in deze productgroep. (HDJ)
