“MAYIM. Levend Water, zo heet ik, zo ben ik” is een coproductie van dochter Mayim Kolder en vader Marcel Kolder. Dochter inspireerde, vader formuleerde. Het resultaat is een autobiografische roman over de jeugd van Mayim, in een wereld vol beperkingen.
Lees verder
“Ik wou dat ik je pijn weg kon nemen, of in ieder geval de mensen die jouw pijn vergelijken met de dood van hun hamster.” Caroline Griep, schrijfster van het boek Lieve Facebook-vrienden, ik heb borstkanker schreef een korte handleiding “Hoe om te gaan met een ernstige zieke vriend(in)”.
Lees verderIk heb nooit een bodyscan laten doen. Ik maakte me niet ongerust. Ik had wel wat, maar dat wist ik niet. Ik heb wel ooit een gesprek opgevangen over een bodyscan. In de wachtkamer van de gynaecoloog.
Lees verderSchuldgevoel; een bijwerking van kanker. Ik voel me al ruim drie jaar schuldig. Een schuldgevoel wordt je hoofd in gesmeten zodra je de diagnose kanker krijgt. Het zit ook als extra stof in je pillen en je chemokuren. Dat weet ik, omdat ik van veel meer kankerpatiënten hoor dat ze zich zo voelen. Het hoort er echt bij vrees ik.
Lees verderIn mijn carrière als kankerpatiënt, ben ik helaas de nodige collega’s verloren. Je kunt je natuurlijk volledig afsluiten voor lotgenoten, dan heb je daar geen last van.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, dat ik geprobeerd heb om dat voor elkaar te krijgen. Maar omdat ik graag praat met mensen, lukt dat dan toch weer niet. Tja en in het vak van kankerpatiënt maak je dan heel snel vrienden en je raakt ze soms net zo snel weer kwijt..
Wat wel mooi is echter; een aantal van die dode lotgenoten, leeft gewoon door!
Lees verder‘Op een gegeven moment had ik een kast vol met BH’s, borsten en pruiken. Toen was het de vraag: hoe ga ik het nu weggeven? ‘ Willy Muller (59 jaar) heeft zelf twaalf jaar geleden borstkanker gehad en heeft daarna haar stichting ‘knuffelborst’ opgericht. Een soort tweedehands weggeefwinkel voor protheses, pruiken en bh’s. Het meeste geeft ze gratis weg.
Lees verder