Nog één keer gedeeltelijk terug naar mijn roots (1)

Met het overlijden van mijn moeder in mei dit jaar heb ik geen ouders meer. Veel overige familie in Rotterdam is er ook niet meer en daarmee zijn de banden niet bepaald hecht te noemen. Behalve mijn Rotterdamse tandarts die ik in al mijn Antwerpse jaren heb aangehouden, is er eigenlijk niets dat mij nu nog naar Rotterdam voert. En toch ga ik met de kerst gedeeltelijk terug naar mijn roots. Voor een laatste emotioneel afscheid van de stad.

Lees verder

Omgaan met corona: conflict of compassie?

Discussies over wel of niet vaccineren verscheuren families. Vrienden die vroeger onafscheidelijk waren, vermijden elkaar. Aan beide kanten wordt er pijn gevoeld, maar machteloosheid overheerst. Lenie Kap (58) – ongevaccineerd – en Bram Jonkheer (52) – gevaccineerd – zoeken de dialoog en geven advies. 

Lees verder

Gedurfde behandelingen voor geesteszieken van de Middeleeuwen tot vandaag: Het Belgische stadje Geel

De stad Geel, België, heeft een populair gezegde: “De helft van Geel is gek, en de rest is half gek.” De 35.000 inwoners tellende stad is op zijn minst eigenaardig. Het ligt ongeveer een uur ten oosten van Antwerpen, en een uur ten zuiden van de Belgische grens met Nederland, en heeft alle charme van een verweerde Europese stad. Middeleeuwse kathedralen, puntige witgepleisterde ramen en bronzen standbeelden vormen de historische tijdlijn van de stad.

Lees verder