De set up is prachtig. Na een uitverkochte editie in 2019 keerde De Grote Schijn terug naar Rotterdam en werd het Kralingse Bos voor de tweede keer het decor voor een sprookjesachtige avondwandeling. Hoewel ik het vorig jaar ook al aan de drukke kant vond, besloten we het toch nog een kans te geven. Er was nog een tijdslot open om kwart voor tien ’s avonds…
De entree was nog beter dan vorige keer. Middenin het bos en geen lange rijen. We liepen zo door naar binnen. Het leek geweldig. We liepen langs een mooie grote ingang langs zigzagmuren bekleed met bladeren, het bos in. Langs het donkere pad waren de bomen verlicht met kunstzinnige lampjes, stralen en andere lichteffecten.
Eén van de initiatiefnemers van De Grote Schijn is de Belgische Christophe Van Hostauijen (36) van het bedrijf ThinkLight dat lichtshows verzorgt voor events en festivals. Tegen de Gazet van Antwerpen zei Christophe over de Grote Schijn: ‘We willen mensen het gevoel geven dat ze door een poort wandelen en in een andere dimensie terechtkomen. Een beetje zoals Alice In Wonderland. Laat je leiden door het licht en het geluid en vergeet alles om je heen. Onze installaties zijn een balsem voor de ziel.’
Toch is het niet makkelijk om die balsem te ervaren. Het is namelijk ontzettend druk! Zeg maar gerust: té druk. We lopen letterlijk in een karavaan van luid pratende en fotograferende mensen. Het is zo druk, dat we meerdere malen bijna tegen de mensen voor ons aan lopen. Zonde! Ik mis het prachtige spektakel onderweg.
We proberen de mensenmassa te ontwijken door hier en daar even van het pad af te gaan om de ergste drukte voorbij te laten gaan. Maar zodra we het pad weer opgaan, lopen we binnen no time weer als sardientjes op elkaar gepakt tussen de mensenmassa. De hele tocht is ongeveer twee kilometer. Hebben we hier zin in?
Dan zien we een leeg bankje langs het pad. We blijven er een dik half uur zitten. Het uitzicht is prachtig. In de verste zien we een mooie lichtshow met dansende lichtgevende bolletjes. Het lijken wel elfjes van een afstand! Dan, zo rond half elf wordt het eindelijk rustig. Er lopen nog mensen, maar tussen de groepjes zit minstens 10 meter. Zo is het fijn!
Het laatste half uur van de wandeling is geweldig. We lopen samen over het donkere pad en zonder het luide gepraat en gelach van andere mensen, en zonder te hoeven opletten dat je tegen niemand aan stoot, komt de Grote Schijn pas écht tot haar recht. In stilte kun je ervaren wat de kunstenaar wil laten zien… Fluisterende bomen, fascinerende lichtprojecties en betoverende klanken zorgen: de magie van het bos!
Het bos lijkt onderverdeeld in verschillende, magische rijken. Zo is er een slangenrijk met embryoachtige wezens die aan takken hangen in lichtgevende zakken. Er is een vuurrijk met spannende, rode lichten. Het sparenrijk met dreigende geluiden en mistig licht. Een lieflijk elfenrijk met dansende lichtjes. En hier en daar word een individuele, karakteristieke boom prachtig uitgelicht. De ‘boom des levens’ bijvoorbeeld, waarbij uit een knoest door middel van een projectie het leven naar buiten stroomt en borrelt, een prachtig schouwspel!
Al met al geven we de Grote Schijn een zeven. Een dikke negen voor het werk zelf, een vijf voor de grote mensenmassa. Dus lieve makers van dit prachtige schouwspel: zorg alstublieft voor ruimere timeslots want pas dan komt jullie kunstwerk goed tot haar recht. Geef bijvoorbeeld twee opties: lopen in de file voor tarief x, een stille wandeling voor een paar euro meer…
En oh ja, laat die chemische geuren alsjeblieft achterwege. Het bos ruikt in de herfst al heerlijk genoeg van zichzelf!
De Grote Schijn gemist en zin in een uitstapje naar België? Tot en met 14 november is De Grote Schijn te zien in Antwerpen, info en tickets vind je op www.degroteschijn.be
Beeld van de flyer van De Grote Schijn.
