⁶
In Iran zijn uitstekende films gemaakt. Door filmmakers als Abbas Kiarostami, Asghar Farhadi en Jafar Panahi. Kiarostami werd bekend van ‘The Wind Will Carry Us’, en ‘Taste of Cherry’. Farhadi door ‘A Separation’ en ‘The Salesman’ en Jafar Panahi met films als ‘The White Ballon’ en ‘Taxi Teheran’.
Hit The Road
Zijn zoon Panah Panahi maakt ‘Hit The Road’ als zijn verrukkelijke debuutfilm. De film is vorig jaar bekroond in het BFI Londen Filmfestival (2021). Een licht absurdistische roadmovie gedraaid in het fraaie Iraanse berglandschap. Een kleurrijk gezelschap is in de auto op weg om de oudste zoon, die achter het stuur zit, weg te brengen naar een betere toekomst. Zijn ouders die bij hem in de auto zitten samen met zijn jonge broertje, spreken over een aanstaand huwelijk en een studie.
Hij bestuurt de auto, gecoacht door een grumpy oude vader, die met een poot in het gips het 6 jaar oude broertje in toom probeert te houden. Het eigenwijze jochie (Rayan Sarlak) is dé ster van de film, hij maakt de ene grappige opmerking na de andere en steelt absoluut de show. Alleen al voor hem moet je deze film gaan zien!
Tralala
‘Tralala’ is een nieuwe, gedeeltelijk gezongen, film van de broers Jean Marie – en Arnaud Larrieu. Enkele jaren geleden zagen we op het IFFR, ook met Mathieu Amalric in de hoofdrol, de spannende film ‘L’amour est un crime parfait’. Deze gaat over een literatuur docent, die allerlei affaires heeft met zijn vrouwelijke studenten. Zij verdwijnen op mysterieuse wijze. Een krimi met een vette knipoog, die opnieuw toont wat een voortreffelijk acteur Mathieu Amalric is. Hij speelt met een ogenschijnlijk gemak en een aanstekelijk plezier.
In Tralala speelt hij een straatmuzikant uit Parijs, die op een terrasje een leuk meisje ontmoet. Zij laat een aansteker liggen met de letters Lourdes erop. Daar reist hij heen en komt in een hostel voor daklozen zijn moeder tegen, die dacht dat hij niet meer leefde. Hij wordt aangezien voor haar langgeleden weggelopen zoon.
Zijn oude jeugdvriendinnen Jeanne en Barbara genieten van zijn terugkeer, maar in het midden wordt gelaten of hij nu echt de verloren zoon is.
Hopelijk kunnen we volgend jaar weer genieten van een echt intermenselijk IFFR, want de onderlinge ontmoetingen en levendige nagesprekken(Q en A’s) worden node gemist.
Fotorechten IFFR 2022.
