Naai- en breiclub Nispen
Sinds 1979 is ze ermee in de weer. Ria Nelemans (79) uit Nispen is een icoon als het gaat om de Missie naai- en breiclub in Nispen, zoals de werkgroep genoemd wordt. Samen met haar echtgenoot trok ze zelf regelmatig naar het buitenland om nieuwe spullen uit te delen. Sinds hij is overleden gaat ze gestaag door: “Ik sta nog steeds alles uit te zoeken en in te pakken. Een opvolger is nog niet te vinden. Zolang het gaat, gaat het.” De werkgroep runt ze samen met Rietje van Doormaal, Elly van de Sanden en Riet Bastiaansen. Het is vrijwilligerswerk. Veel ervaringen en verhalen krijgen ze er automatisch bij.
Vakmensen
“Oh jee, ik kan wel een boek schrijven”, vertelt Ria. “Wat ik zo mooi en goed vind, is dat hierbij een groep van ruim 30 mensen is betrokken. Ze komen uit de regio, maar soms ook van ver uit Zeeland, Breda, Antwerpen, Zundert, Hoogstraten.” De groep is divers, doch veelal op leeftijd. Het zijn specialisten die het in hun vingers hebben om mooie kleding te maken. “Ja, het zijn vakmensen die hebben gewerkt als naaisters in ateliers of die les gaven op scholen. Dan krijg je heel mooi werk.” Dat mooie werk is te zien in De Gouden Leeuw in Nispen waar het ambachtelijk handwerk in allerlei kleuren ligt uitgestald. Het is belangeloos gemaakt met eigen investeringen voor materiaal en het is gratis ingeleverd door deze vrijwilligers die andere mensen in de wereld willen helpen. Een direct teken van naastenliefde.
Grootste armoede
De werkgroep werkt met verschillende organisaties samen. Regelmatig gaan die contacten via Rode Kruisverenigingen en kerkelijke instanties zoals de Zusters van Mariadal in Roosendaal. “Zo is er ook de Zending over Grenzen uit Almere. Zij rijden naar Oekraïne, Moldavië, Albanië, Roemenië, ja, noem maar op in Oost-Europa. Ze komen bij gezinnen die het echt nodig hebben. De mensen die in bergachtig gebied wonen, hebben het heel moeilijk. Kinderen moeten bijvoorbeeld eerst zes kilometer lopen om bij een bushalte te komen. Als het koud is, zitten ze thuis tegen elkaar aan met dekens over hen heen. En soms is er geen bed voor iedereen, dan slapen de kinderen om de beurt op de bank. Vader gaat dan werken in Duitsland. Vaak wordt gezegd dat het goed gaat in deze Europese landen en zijn het leuke vakantielanden, maar dat beeld klopt niet altijd. Ze komen op plaatsen waar armoede het hoogst is. “ Zo is er ook een echtpaar dat zelf meerijdt naar bijvoorbeeld Roemenië om de kleding en andere goederen zelf uit te gaan delen, ook voor gelegenheden zoals communnie.
Hulp aan kinderen
Niet ieder gebied is hetzelfde. De organisatie You and Me for Africa kan bijvoorbeeld niet veel met gebreide kleding. “Nee, zij willen graag de zomerkleding”, vertelt Ria. Het is niet altijd eenvoudig om de grootste armoedegezinnen te ontdekken. Toch houden charitas organisaties een oogje in het zeil. “Op scholen wordt goed gekeken naar de kinderen. Oude versleten schoenen zijn een indicatie of de luizencontroles en -behandelingen geven meer inzicht. Die kinderen worden dan sowieso geholpen, omdat ze ergens anders niet mogen komen. Ze krijgen bijvoorbeeld ook hulp voor hun gebit. Dan gaan de vrijwilligers mee naar een tandarts.”
Kwaliteit kleding beter dan fast fashion
Een priester die een verblijf heeft in Afrika heeft zijn eigen ervaringen met het verdelen van kleding en goederen. Het gaat hier om priester Tobias die in Huijbergen heeft gewoond. In Malawi deelt hij de pakketten van Missie naai- en breiclub Nispen uit. Hij moet er zelf bij blijven, anders is de helft van de kleding al weg voordat het verdeeld gaat worden. Het is broodnodig om nieuwe goede kleding te blijven delen. De kwaliteit en het materiaal van deze genaaide en gebreide kleding is heel goed en niet te vergelijken met fast fashion kleding. De sociale inzet van een particuliere groep vrijwilligers is op meerdere vlakken onmisbaar. De praktijk laat zien dat deze noodzakelijke hulp nodig blijft, zeker in een tijdperk dat door oorlogen en klimaatveranderingen wordt overspoeld. Een klein dorp als Nispen is van grote betekenis voor mensen in andere delen van de wereld. Dat geeft hoop voor de toekomst.
Dit artikel is geschreven in het kader van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen uit de Agenda 2030 van de Verenigde Naties, met name gericht op Global Goal nummer 1 om armoede te bestrijden refererend aan de Dag van de Duurzaamheid op 10 oktober 2023.
Claudia Koole schreef eerder artikelen voor SDG Nederland, Uitgeverij de Bode en DPG Media
#SDGNederland #GlobalGoals #Agenda2030 #Armoede #SDGs #SDG1
