Samen met collega Remco Regterschot ging ik onlangs op bezoek bij Jans, door ons uitgeroepen tot ‘trainer van het jaar’. Toen het over de vorige bekerfinale ging, tegen Ajax, begonnen zijn ogen te glimmen en vertelde hij over zijn vader.
'Normaal gesproken ben ik geen massabijeenkomstenman en ik had me voorgenomen om rustig te blijven op het podium. De heftigheid die op je af komt als je daar staat, kan best eng zijn. Maar ik stond toch een dansje te doen en dat had met mijn vader te maken. Ik zag hem daar vlak voor me zitten en dacht: ik doe het gewoon. Ik heb hem ook nog even genoemd in mijn toespraak.'
Mantelzorger
'Mijn moeder overleed drie jaar geleden en mijn vader heeft het niet makkelijk gehad, hij heeft in de periode daarvoor als een mantelzorger over haar gewaakt. Toen ze wegviel, had hij geen levensdoel meer en vroeg zich af: wat moet ik nu? Omdat hij altijd een clubman is geweest, greep het successeizoen van PEC Zwolle hem aan. Het gaf hem positieve energie, ik merkte dat hij sterker werd en door wilde met zijn leven. Dit is voor hem zó goed geweest. Als mijn kinderen gelukkig zijn, ben ik gelukkig. Ten aanzien van mijn ouders, heb ik dat gevoel pas op latere leeftijd ontdekt.'
Jans deed meer opmerkelijke uitspraken. Hij zei bijvoorbeeld dat ‘de topclubs in Nederland niet aan hem denken als er een vacature is’. Hij omschreef zichzelf als ‘een voetballer die leraar is geweest, meer dan een leraar die trainer is geworden’. Vond wij ook heel typerend.
Lucinda Williams
De muziekliefhebber Jans verklapte verder dat de nieuwe CD van Lucinda Williams de beste was in 2014. 'Ze leverde een meesterwerk af, mede door toedoen van Tony Joe White. Hij speelt mee en dat is zó goed te horen (…) Ondanks dat het vaak mooie nummers zijn, ben ik nooit zo van de damesstemmen en hun muziek, het is mij net niet rauw genoeg, maar Lucinda Williams is een uitzondering. Zij stak er bovenuit in 2014.'
De namen van andere obscure artiesten vlogen ons om de oren. Pink Floyd kenden we nog wel. Maar Steve Gunn en Garret Lebeau? 'Er zit iets in mij dat ik van muziek houd die niet iedereen mooi vindt.
Jans groeide op in een socialistisch nest, vertelde hij. 'Ik ken de bijbel niet zo goed, maar ik weet zeker dat ik me niet aan alle voorgeschreven regeltjes kan houden en dat is met het socialisme ook zo. De laatste twee verkiezingen heb ik D66 gestemd, een pragmatische partij. En met Pechtold weet je duidelijk wie leiding geeft. Hij is een man met een verhaal, komt goed over en kan inspireren. Daar hou ik van.'
Integratie
'Wat ik overigens een groot nadeel vind: hoe linkser de partij, hoe minder sportminded ze zijn. Sport is in de politiek een ondergeschoven kindje. Jammer, want er is veel te winnen op dat gebied. In preventief opzicht, maar ook op het terrein van integratie.'
Net als Pechtold stelde Jans zich vierkant op tegen Wilders. 'De onvrede van PVV-stemmers kan ik in sommige gevallen best begrijpen, maar de manier waarop Wilders mensen neerzet en beledigt, de wijze waarop hij haat zaait, vind ik echt vreselijk. Negatief en tendentieus. Dingen roepen omdat je weet dat de achterban daar op zit te wachten: triest.'
Jans heeft de neiging om niet alleen zijn vader Dries, maar ook vrouw Marjo in het succes van PEC Zwolle te laten delen, constateerden wij. Jans gaf toe: 'Ons leven heeft altijd in het teken gestaan van het voetballen, ook voor Marjo, maar zij heeft zich desondanks fantastisch ontwikkeld. Wat we kunnen, doen we samen. En ik vind het heerlijk haar erbij te betrekken, om haar te benoemen. Zij en mijn drie zoons zijn mijn mental coaches.'
Talisman
Dries Jans is inmiddels uitgegroeid tot een lokale beroemdheid in Zwolle. 'Mijn vader is een soort talisman van de club,' zei Jans. 'Zo wordt hij ook herkend als hij in zijn scootmobiel door de stad rijdt.'
Dat de ster van Dries zondag tot ver buiten de poorten van Zwolle mag stralen!
