Adem, rule number six, omhels de tijger en niemand doet je meer wat

Deze tijd vraagt nogal wat van organisaties. Vergaderingen over reorganisaties, overnames, nieuwe strategieën en processen vullen ontelbare agenda´s van directeuren, managers en medewerkers. Maar hoe blijf je in dat geweld een beetje bij jezelf? Ruud Poels vond bij een lezing van Tijn Touber zomaar drie sleutels: ´breathe motherfucker, rule number six en embrace the tiger´.

Hij oogt ontspannen. Spiritualiteit hoeft hij niet langer uit te leggen. ´De tijd van opmerkingen als: ´ga je oma oproepen op zolder´ of ´wat is die Boeddha toch een leuke tuinkabouter´ ligt achter ons´, stelt Tijn Touber tevreden vast.

De muzikant, schrijver, inspirator en meditatieleraar is een ervaringsdeskundige en al heel wat jaren onderweg. Maar liefst veertien jaar leefde hij als een yogi. Zijn verhaal inspireert. Ooit was hij een gevierd popmuzikant die met zijn toenmalige band Lois Lane grote successen kende. Maar hij was ook onrustig. Terwijl de rest van de band genoot van de roem, was Touber in zijn hoofd al bezig met volgende uitdagingen. Via een meditatieles kwam hij erachter dat hij zoveel verlangens en verslavingen had, dat het nooit stil zou worden in zijn brein. Hij leerde dat het tijd werd om afstand te nemen van beperkende verlangens en negatieve gedachten. Dat lukte alleen niet met af en toe een uurtje mediteren.

´Iedereen heeft vaste schuld- en boeteprogramma´s in zijn hoofd´

Het roer ging om. Hij brak met sigaretten, seks, drugs en rock en roll en stortte zich op het spirituele pad. ´Ik ontdekte dat ik los kon komen van mijn oude zelf en daardoor verdwenen mijn verslavingen.’ Een zoektocht langs wetenschappers en spirituele leiders begon. Die informatie en verhalen maken van hem nu onder meer een graag geziene gast als spreker op diverse podia en festivals. Als geen ander weet hij spiritualiteit tot leven te brengen en naar de dagelijkse praktijk te vertalen.

Ademen brengt je systeem tot rust

De allereerste les die hij zijn gehoor vandaag voor houdt is: adem. Touber: ´Als spiritualiteit ergens goed kan landen, dan is het wel in Nederland. Hier heerst al zoveel bewustzijn.´ En hij herhaalt, zoals hij het van een yogi leerde: ´Breathe motherfucker. Dat brengt je systeem tot rust.´

Als de zaal meer tot rust komt, is het volgens Touber tijd voor de tweede sleutel. Hoe komen we los uit vaste denkpatronen? ´Iedereen heeft vaste geluks, schuld- en boeteprogramma´s in zijn hoofd. Daar nemen we maar heel moeilijk afstand van. De neiging om gedachten te volgen is groot.´ Wat kan helpen volgens hem is om te proberen meer vanuit ons hart te leven. ´In het westen zijn we altijd maar onderweg. We vergeten dat we al iets zijn. Eigenlijk overschatten we ons zelf voortdurend. Ons hart is een heel goed kompas, want het reageert eerder op bijvoorbeeld beelden dan het hoofd.´

Hij vraagt wie er ´rule number six´ kent en toepast in het dagelijks leven? Vragende ogen kijken terug.

´Rule number six´ heeft alles in zich van een perfect broodje-aapverhaal, maar is zo leuk dat ´changemanagers´ het graag delen op internet. Er zal dus wel een kern van waarheid inzitten. De regel stamt uit Engeland, waar een voormalige Britse premier zijn ministers voorhield om zichzelf volgens ´rule number six´ niet té serieus te nemen. Ook al zou het land in brand staan.

Toen de premier op zekere dag bezoek had van een Russische minister, stormde een medewerker zijn kamer binnen. De premier moest onmiddellijk komen, het landsbelang was in het geding. De eerste minister herinnerde hem aan ´rule number six´ en de medewerker kalmeerde. Even later gebeurde het nogmaals en weer gaf de premier een van de stafleden het advies om de zesde regel in acht te nemen. De Rus kon zijn nieuwsgierigheid toen niet meer bedwingen en vroeg wat ´rule number six´ betekende? Na het antwoord van de premier, vroeg hij schaterlachend; wat zijn dan de andere vijf regels? De Brit antwoordde: ´die zijn er niet´.

In het westen willen we de vijand altijd verslaan

Gedurende zijn eigen reis van veertien jaar, ging Touber zich een ander mens voelen, met nieuwe gedachten, gevoelens en gewoonten. Zijn uitstraling veranderde. Hij voelde zich meer gever dan nemer. Mensen laden zich aan hem op.

Het bracht ook nieuwe inzichten. ´In het westen willen wij altijd maar onze vijanden verslaan.´ Hij vertelt een verhaal over Sint Joris en de draak. De legende kent een aantal varianten. In het oosten bedwingt Shankar een slang en berijdt Durga een tijger. Hét grote verschil is dat Joris het dier doodt en de andere twee het laten leven, of beter gezegd ermee leren leven. ´De Indiase uitdrukking die erbij hoort is ´embrace the tiger´. Ga niet iedere keer het gevecht aan, maar leer leven met schaduwkanten.´

´De eerste vijf regels bestaan helemaal niet´

Het Indiase gezegde is zijn derde sleutel en biedt volgens hem mogelijkheden om anders naar conflicten te kijken. ´We hebben – zeker in het Westen – geleerd dat je de dingen onder controle moet hebben om succesvol te zijn. We hebben behoefte aan een duidelijk gedefinieerde hokjes over hoe de wereld in elkaar zit. Het liefst delen we de wereld in, in goede en slechte mensen, zodat we precies weten waar we aan toe zijn. De drang om alles onder controle te hebben, maakt dat we onszelf en de ander steeds meer gaan begrenzen: Ik ben een Christen, jij een Moslim, ik ben voor Ajax en jij voor Feyenoord. Noem maar op.´

´Het lijkt erop dat deze grenzen en hokjes ons veiligheid en zekerheid verschaffen, maar het tegendeel is waar, omdat ze ons de ervaring geven dat we afgescheiden zijn van het grotere geheel waarvan we deel uitmaken.´

Vechten tegen de wereld doet Touber niet meer. Na veertien jaar zelfonderzoek en mooie ervaringen, heeft hij zich overgegeven aan de grote stroom van het leven. Zelf noemt hij zijn huidige staat een natuurlijke flow, waarbij hij afstand kan nemen van zijn gedachten.

Het was de lange reis meer dan waard. Voor hij het podium afstapt, herhaalt hij zijn sleutels: ´breathe motherfucker, rule number six en embrace the tiger´.

Mijn gekozen waardering € -

Ruud Poels schrijft over veranderingen die hij ziet in de nieuwe economie. Hoe vinden mensen en organisaties daar hun weg in? En worden we er gelukkig van?