Afscheid van een stadsbeiaardier: ‘Topbaan in een iconische toren’

Het zijn van die onbekende lieden, die je wel hoort maar niet ziet; stadsbeiaardiers die hoog in hun toren bespelingen geven. Het zijn eigenlijk stadsmuzikanten, die in het verre verleden toen er geen radio of televisie was de markten muzikaal dienden op te luisteren. Die traditie wordt vanaf de zestiende eeuw nog steeds in ere gehouden. Vandaar dat het ook een erebaan is.

Auke de Boer heeft dat beroep weer eens onder de aandacht gebracht. Na 34 jaar heeft hij afscheid genomen van zijn carillon in de Martinitoren in Groningen, die werd voltooid in 1482. Hij gaat met pensioen, maar neemt een rugzak aan herinneringen mee. Hij heeft niet alleen promotie gemaakt voor het carillon, zijn liefde voor het instrument bracht met zich mee dat hij het dichtbij de inwoners en bezoekers wilde brengen. Een instrument voor en van de inwoners, zo was zijn uitgangspunt. Zijn repertoire varieerde van klassiek met Bach en Händel tot pop en met wereldsterren als Lou Reed, David Bowie en Mick Jagger had hij min of meer een persoonlijke band. Ook was het zo dat als artiesten waren overleden, hij de sterren van de hemel speelde.

Hij heeft zijn werk in Groningen met verve gedaan. Hij kwam regelmatig in het nieuws en maakte buitenlandse reizen om het carillonspel te promoten. Ook zijn luisterwedstrijden voor groep 7 en 8 waren populair. Hij bracht zijn liefde voor het carillon met de nodige geestdrift over op jong en oud. Hij plezierde koningin Maxima bij haar bezoek aan Groningen met tango’s en Sylvia van Zweden met ‘Dancing Queen’ van Abba, maar ook Commissaris van de Koningin, René Paas, van de provincie Groningen probeerde hij wat verpozing te geven als hij aan het werk was op zijn kantoor.

Martini is volgens hem een begrip geworden. ‘Wie Martini zegt, zegt Groningen’, aldus de klokkenist, die behalve het carillon twaalf klokkenluiders dirigeert. Een beter visitekaartje had Groningen met Auke de Vries zich niet kunnen wensen. Even is de verbazing groot als hij na het verlaten van de toren en het tourniquet met zijn familieleden Fries praat. Hè, geen Groninger? Nee, Kollummerzwaag. Okay.

Hij is het voorbeeld dat Friezen heel goed Groningen kunnen vertegenwoordigen hoewel er ook verhalen de ronde gaan dat Friezen en Groningers elkaar niet kunnen luchten of zien. Groningen wil graag vooraan lopen in de wereld van beiaardiers in Nederland en dat is met Auke de Boer goed gelukt. Groningen was blij met Auke de Boer. Hij ontving niet voor niets de erepenning van de stad. Hij heeft het stokje overgedragen aan twee jonge musici, Bob van der Linde en Maurits Bunt. Zij treden in de voetsporen van Auke de Boer en willen de stad graag aan zich binden met klassiek, pop en verzoeknummers.

Het afscheid van Auke de Boer is er één om in te lijsten. Het is een verhaal dat je niet iedere dag hoort. Luister naar de audio-reportage. Daarop zijn voorzitter Willem Hoiting van de Stichting Martini Beiaard Groningen, wethouder Berndt Benjamins van de gemeente Groningen en Auke de Boer zelf te horen.

Mijn gekozen waardering € -