Alle 13 Goed! “De Hits Van 2021!”

Het einde van het jaar nadert en daarmee de tijd van de jaarlijstjes. Het zijn de weken van de opsommingen met, volgens de opstellers, de beste boeken, de beste concerten en, misschien wel het belangrijkste lijstje, de beste oliebollen.

Iedereen die meent er toe te doen publiceert deze weken een of meerdere lijstjes met daarin van alles en nog wat opgesomd, met als belangrijkste motivatie het etaleren van de eigen, als bijzonder en uniek gewaande, boven alles verheven, onderscheidende smaak. Hieronder vind je zo’n lijstje. Daarin staan dertien muziekalbums waarnaar ik het afgelopen jaar bovengemiddeld heb geluisterd. Zijn dit de beste albums, horen de uitvoerenden tot de beste artiesten van het jaar? Niet per definitie. Daarvoor is mijn overzicht van wat er in 2021 is uitgebracht te beperkt. De volgorde in het lijstje is ook volkomen willekeurig.

Adrian Crowley – The Watchful Eye Of The Stars

De Ierse zanger Adrian Crowley brengt op zijn album The Watchful Eye Of The Stars magische liedjes die de verbeelding prikkelen en de luisteraar meenemen op een reis die ieder op geheel eigen manier kan beleven. Muziek en songteksten laten de luisteraar op een andere, meer intense manier naar de wereld kijken en tonen hoe zinrijk die is. Daarnaast ademen ze een tederheid die in tijden van sociale isolatie een grote troostende kracht is. Lees een interview met Adrian Crowley hier (…)

Jean-Michel Jarre – Amazônia

Met zijn muzikale interpretatie van Amazônia presenteert de Franse elektronische muziekpionier Jean-Michel Jarre het bos, het hele bos, met al zijn bomen, zijn rivieren, zijn biodiversiteit en niet op de laatste plaats de gemeenschappen voor wie het bos hun huis is, als een levende entiteit, het levende wezen dat het, voorbij de droom, ook in werkelijkheid is, met de rechten die elk levend wezen op de planeet toekomen. De componist vertelt op fascinerende wijze met muzikale middelen die hij optimaal beheerst in 52 minuten het verhaal van dat wezen, van dat bos, en doet dat met grote en inlevende verbeeldingskracht.

Black Midi – Cavalcade

De ongrijpbare hypermuziek van Black Midi wordt omschreven als post-punk, avant-progrock, progjazz, punkjazz, mathrock enzovoort. Miles Davis, Alice Coltrane, Sun Ra, Frank Zappa, Captain Beefheart, King Crimson, Gentle Giant, The Residents, Cardiacs, Can, Black Sabbath, Jimi Hendrix, Kurt Weill, Igor Stravinsky, Olivier Messiaen en een hele zwik anderen en niet te vergeten stripheld Kuifje, het zijn allemaal inspiratiebronnen respectievelijk referentiekaders voor de geniaal fonkelende muzikaliteit die Black Midi’s freakachtige Cavalcade van macht en tegenmacht aanjaagt.

Justin Sullivan – Surrounded

Door lockdown en sociale isolatie op zichzelf teruggeworpen zette New Model Army’s Justin Sullivan zich begin 2020 thuis in Bradford aan het schrijven van liedjes voor een nieuw solo-album. Surrounded is zijn tweede plaat onder eigen naam. De voorkeur van Justin Sullivan voor het vertellen van verhalen, weidse landschappen en krachtige en indringende sferen, komt op Surrounded ruimschoots aan bod. Het resultaat is een verzameling prachtige vertellingen, herinneringen, bespiegelingen en – hij blijft een muzikaal activist – kanttekeningen bij de nog altijd toenemende, sociale ongelijkheid en het kapitalisme van de verlangensstructuur, een van de grootste aanjagers van de klimaatcrisis en direct of indirect van de covid-19 pandemie.

William Doyle – Great Spans of Muddy Time

De dertien nummers op Great Spans of Muddy Time van de eerder voor een Mercury Music Prize genomineerde Britse zanger en instrumentalist William Doyle zijn veelal door improvisaties tot stand gekomen. Met deze, minder gecontroleerde, zeg maar meer intuïtieve benadering van muziek, creëerde William Doyle een verrassend veelzijdig album. Daarop onderzoekt hij pop, art-rock en ambient in eigenzinnige composities en kleurt die in met een stem die soepel croonend van hoge naar lage registers scheert en weer terug, soms licht geëxalteerd maar nergens gekunsteld.

Springtime – Springtime

Springtime, de naam spreekt van lente en ontluikende bloesems, de songs ademen echter veelal de druilerige weemoed én de donkere wolken van de herfst. Het Springtime trio beschrijft in zeven songs, waarvan er geen een in minder dan vijf minuten de eindstreep haalt, enkele rauwe ongerijmdheden van de moderniteit.

The Black Dog – Music For Photographers

Het Britse techno-collectief The Black Dog uit Sheffield is al sinds begin jaren negentig een constante in de industrieel-elektronische muziek. Music For Photographers kwam zoals recent veel muziek tot stand onder lockdown condities. De klankkleuren zijn veelal in tinten grijs, als ‘ruw beton’, maar zonder dat dit leidt tot een sfeer van verlatenheid, van depressie. Integendeel, Music For Photographers straalt licht uit, het gouden licht, zo gewild bij fotografen, dat het leven aan het eind van de middag nog even dat extra beetje glans geeft.

Rival Consoles – Overflow

De in Londen gevestigde producer Ryan Lee West, beter bekend onder de naam Rival Consoles, combineert in zijn muziek elektronische elegantie met de menselijke maat. Zijn nieuwe album Overflow is een uit dertien delen bestaande soundscape van maatschappij-resonerende muziek, gemaakt voor de gelijknamige, hedendaagse dansproductie van choreograaf Alexander Whitley. Overflow voert van klankruimte naar klankruimte. Daar zorgen diffuse resonanties en atmosferische nevelwolken voor verwarring en desoriëntatie en sturen de bezoeker met drogbeelden steeds weer in een andere richting. Het is weinig musici gegeven om hun elektronische apparatuur dermate organisch te doen klinken dat er een levend en vibrerend muzikaal ecosysteem ontstaat, maar Rival Consoles is het met Overflow gelukt.

Casper Clausen – Better Way

Casper Clausen, de frontman van de Deense alternatieve band Efterklang, is op zijn eerste solo-album Better Way op een persoonlijk gekleurde ervaringstocht en dat is even wennen. Eenmaal overgegeven aan de exploraties van de Efterklang man opent zich voor de luisteraar een universum waarin meeslepende ballads, progressieve rocksongs, kleurrijke instrumentale klankschappen en avant-pop de verrassend experimentele bouwstenen zijn van een caleidoscopische muzikale (droom)wereld. Lees een interview met Casper Clausen hier (…)

Efterklang – Windflowers

Het Deense Efterklang verkent al meer dan twintig jaar de grenzen van experimentele, intuïtieve elektronische kamerpop. Met hun zesde studioalbum Windflowers gaan Mads Brauer, Rasmus Stolberg en Casper Clausen verder op een creatieve reis die hen, vrienden sinds hun prille jeugd, nog meer bij elkaar heeft gebracht, ook al lopen hun individuele en creatieve levens vaak uiteen. Windflowers gaat over het leven tijdens en na de pandemie, over (opnieuw) verbinden en elkaar de ruimte geven te groeien.

José González – Local Valley

De Zweeds-Argentijnse zanger-gitarist José González brak zo’n tien geleden door toen zijn klassieke interpretatie van het nummer Heartbeats van The Knife wereldwijd werd opgepikt. Zijn voorlaatste (derde) album Vestiges & Claws dateert van 2015. De nummers waren door González zonder al teveel tierelantijnen opgenomen. De ongedwongen en intieme sfeer die dat opleverde kenmerkt ook zijn eerste nieuwe album in zes jaar. Local Valley kwam tot stand met, naast wat getemperde percussie, voornamelijk een handvol Spaanse gitaren als begeleiding voor de kenmerkende dromerige vocalen van de zanger.

Caroline Shaw – Let the Soil Play Its Simple Part

De Amerikaanse violiste en vocaliste Caroline Shaw (1982) is de jongste componist die ooit de Pulitzer Prize voor muziek won. Let the Soil Play Its Simple Part is haar solo vocale debuut. Het album bevat tien songs geschreven en uitgevoerd door Caroline Shaw en Sō Percussion. De muzikanten, die elkaar kennen sinds zij studenten waren, konden op een gegeven moment beschikken over drie dagen gratis studiotijd. Zij besloten die te gebruiken om te experimenteren met ideeën die eerder op kwamen borrelen tijdens de sessies voor hun Nonesuch-release Narrow Sea die uitkwam in januari 2021. Zo had Caroline Shaw het idee om een duet te doen met elk individueel lid van Sō.

Daniel Lanois – Heavy Sun

De Canadese studiotechneut en muzikale duizendpoot Daniel Lanois werd bekend door zijn producerswerk voor onder anderen Peter Gabriel, U2, Neville Brothers, Bob Dylan, Robbie Robertson en Emmylou Harris. Hij viert ook als solo-artiest successen. Op Heavy Sun combineert Daniel Lanois zijn oude liefde voor gospel-orgelmuziek met de geluiden die we van hem gewend zijn, met moderne elektronica, eigenzinnige ritmes, vinnige sonische experimenten en wervelende ambient atmosferen. En niet op de laatste plaats een veelheid van diep bezielde vocalen.

Foto Alle 13 Goed! “De Hits Van 2021!” © C. Cornell Evers

Mijn gekozen waardering € -

Ex-muziekjournalist. Ruilde in de jaren 90 redactiestoel muziekblad OOR in voor een hangmat in de Amazone, Dancin' Fool.