Het gaat goed met de musea in Nederland. Vandaag kwam de Museumvereniging met een soort jaarverslag waarin dat overduidelijk werd gemaakt in tabellen en grafieken. Het bezoek neemt toe. Tussen 2015 en 2016 telde de sector 2,5 miljoen bezoeken meer. Vooral door buitenlandse toeristen. Tegelijkertijd draaien steeds meer musea met verlies. Volgens de Museumvereniging treft die negatieve balans nu voor het eerst ook grotere musea.

De bezuinigingen op de kunstsubsidies zijn afgewenteld op de zwakste schouders.

Het Nationale Toneel Theater maakt werk van de missie om de samenleving op de planken te brengen. The Nation, die waanzinnige marathon met Romana Vrede over een verdwijning in de Schilderswijk, en Mark Rietman, is dit najaar klaar.

Nu we het toch over diversiteit hebben: binnen het dominant blanke theaterpubliek zit het ook vol met bubbels. Zo heb ik het de afgelopen twee weken maar eens op me laten inwerken hoe weinig overlap er zit tussen het publiek van de twee kunsttheaters in mijn stad, Utrecht. Althans: ik heb me even soort van ondergedompeld in de wereld van Theater Kikker, en kwam daar bitter weinig mensen tegen die ik als ‘schouwburgpubliek’ zou omschrijven. Terwijl het aanbod eigenlijk niet veel verschilt.

Laat je niet belazeren door de getallen. De verkoopcijfers en oplages van dichtbundels zeggen helemaal niets over de populariteit van poëzie in Nederland. Dat blijkt niet alleen uit onderzoek. Je kunt het ook gewoon concluderen uit het feit dat er een Nacht van de Poëzie bestaat in Nederland.

Deze week werden alvast twee dingen duidelijk over de Nederlandse theaterwereld. Een: het thema diversiteit staat eindelijk echt op de kaart en twee: de toneelwereld, hoe klein ook, is hopeloos verdeeld.