Het Nederlandse theater herinnert zich steeds minder. Dat bleek afgelopen vrijdag tijdens een tweetal bijeenkomsten in ITA, het gebouw waar ooit de Stadsschouwburg gevestigd was. Tijdens Nieuwe Grond, een onderdeel van het Nederlands Theaterfestival, ging het over erfgoed.

Op 6 september 2018 liet Chokri Ben Chika zijn gevoel voor humor achter in België. Hij toog met een gevulde jerrycan naar de Amsterdamse Stadsschouwburg en pleegde een strafbaar feit. Hij bedreigde een tot de nok gevulde Rabozaal met een niet van echt te onderscheiden nepwapen. Hij vertelde dat hij bewondering had voor de anonieme Tunesiër die met zijn zelfverbranding het begin had ingeluid van de Arabische lente. Deze avond zou ook het NOS Journaal eindelijk weer eens met theater openen, verzekerde hij de doodstille zaal.

Minder aanbod van gesubsidieerde kunst is goed voor het land. Antoinette Laan, cultuurwoordvoerster van regeringspartij VVD, vindt dat al zeker 8 jaar. Zij stelde reeds in 2011, toen nog als wethouder in Rotterdam, dat ze niet begreep waarom kunstinstellingen op doordeweekse dagen open waren. Immers: iedereen was dan aan het werk en kon dus toch niet komen kijken.

Goed nieuws van de cultuurfondsen: ‘diversiteit’ wordt een serieuze voorwaarde bij de vraag of je subsidie krijgt voor je culturele ding of niet. Natuurlijk zal een en ander tot discussie leiden.

Over bubbels gesproken. Midden in Den Bosch, op het paradeplein, staan drie megaspeelblokken waar je in kunt. Het zijn minitheaters, geesteskinderen van vormgever Theun Mosk. In één ervan kom je een hele grote plastic luchtbel tegen waarin jonge, grotendeels naakte, mensen bewegen.

Het begon drie jaar geleden. Guilherme Miotto, als dansmaker werkzaam in Tilburg, kreeg een vraag van een goede vriend van hem. Of hij een keer wilde komen kijken in Noord. Daar, in die tamelijk beruchte achterstandswijk, liepen een paar fantastische freestylevoetballers rond. YouTube loopt met ze weg, en de beste, Nasser El Jackson, is zelfs wereldkampioen. Een baltovenaar. Dat is bijna dans. Guilherme Miotto moest en zou met hem aan het werk.