Margaretha Coornstra

Een jonge vrouw houdt een witte tulp op schoot. De bloem contrasteert met de donkere wallen onder haar waakzame oogopslag. “Het schijnt dat zij een buitenechtelijk kindje had gekregen. En dat werd haar afgenomen,” weet conservator Marieke Jooren. “Daarna was ze helemaal doorgedraaid.” De krankzinnigen, zo heette aanvankelijk de serie die Jan van Herwijnen in januari 1920 exposeerde en die zijn doorbraak als kunstenaar betekenden. Museum MORE toont ze nu onder de titel Tekenen uit mededogen. Want dat was eigenlijk

‘Als marimbaspeler probeer ik te leren van andere instrumentalisten. Mijn streven is om niet alleen ‘als een drummer’ losse noten te spelen, maar ook lijnen in mijn spel aan te brengen. Ik zoek naar een vorm van legato; ik wil tonen verbinden, zoals een blazer dat in één adem kan en een strijker in één streek.’ Slagwerker Arjan Jongsma (Drachten, 1995) komt uit een muzikale familie. Vader is hoornist, oom Roel Jan Jongsma is slagwerker en tevens de docent die

Leo de Klerk (1958-2020) was niet alleen pianist en een briljant geluidstechnicus (of Tonmeister zoals hij zich liever noemde), maar had ook compositie gestudeerd. Naast zijn internationale carrière als klankregisseur bleef hij steeds componeren − zonder pretentie, maar met des te meer liefde en toewijding. De laatste tien jaar van zijn leven was hij bovendien de levensgezel van pianiste Marietta Petkova, die hij in 2006 had leren kennen en met wie hij vele opnames maakte. Niet alleen qua zielsverbondenheid, ook

Eigenlijk had Hoite Pruiksma nu eens groots willen uitpakken met zijn ‘kryst oratorium’ zoals de Friese term luidt. ‘In 2009 schreef ik Maria’s Lofsang voor mijn vrouw, Pauli Yap. Zij dirigeerde destijds een klein ensemble, waarmee ze in de kerstnacht langs kleine Friese kerkjes ging. Daarom was die eerste versie voor een kleine bezetting. Maar vorig jaar bedacht ik dat ik dit werk graag ook eens wou uitvoeren in een grote kerk, met een groter orkest en een kerkorgel. Dat

Ongeveer drie maanden na haar conceptie moet het zijn gebeurd, vertelt Mayim op de eerste bladzijde. Op 24 juni 1998, tijdens een vakantie in Portugal, overviel moeder Michelle opeens een onbestemde angst om dat baby’tje daarbinnen. ‘Door een ondoorgrondelijke gebeurtenis wordt er een soort van labyrint aangelegd. Een constellatie waar hoogleraren zich later over verbazen. Mijn hersenen hebben hun eigen plek onder mijn schedeldak niet goed gevonden. Ze noemen het corticale dysplasie. Ik denk dat het zo bedoeld is. Papa

Trifid is in eerste instantie de naam van een kleurrijke nevel in het sterrenbeeld Boogschutter; een jong energieveld in onze Melkweg, dat uit drie gedeelten lijkt te bestaan en constant in beweging is. Het werd in 2016 tevens de naam van een muziektrio, met astronomie als leidmotief in hun repertoire. Het begon acht à negen jaar geleden, vertelt accordeonist en artistiek leider Rik Cornelissen. In 2013 openbaarde zich bij hem een fascinatie voor sterrenkunde, die van blijvende aard bleek. Weldra