Ik heb mezelf getrakteerd op zo’n noise cancelling headphone. Het ding produceert antigeluid om snelweg, koelkast en airco weg te filteren uit mijn dagelijkse leven. Zodat ik beter naar podcasts kan luisteren. Podcasts zoals die van The Dead Society. Waarbij ik er weer aan herinnerd wordt hoe belangrijk achtergrondruis van snelwegen, airco’s en ruisende bomen is.

De Utrechtse gevangenis aan het Wolvenplein staat soort van leeg. Iedereen die toevallig niet zelf een veroordeling achter de rug heeft, moet er voor de lol eens gaan kijken.

Dat je een schoen aan kunt trekken. Maar ook niet. Dat het eigenlijk niet zoveel zin heeft om een schoen aan te trekken, als je hem later op de dag toch ook weer uit zult doen. Why bother? Waarom leven? Herkenbaar? Voor wie ooit in een dip zat wel. Theatergroep Kassys, onlangs nog wereldwijd een hit met ‘Total Eclipse of the Heart’, heeft met Het Script de ultieme voorstelling over depressie gemaakt. Briljant, bij tijden hilarisch en uiteindelijk flink deprimerend. Zoals het hoort.

Jetse Batelaan is zo’n beetje deze hele eeuw al bezig om het bijzonderste theater ter wereld te maken. Althans, van mijn wereld. Vaak met heel weinig woorden, altijd met een groot gevoel voor kale esthetiek en meestal sympathiek met een rare twist halverwege.