In zijn recente boek Boze burgers en boeren – dat kort voor de Tweede Kamerverkiezingen verscheen — schetst financieel geograaf en publicist Ewald Engelen hoe door politiek beleid steeds meer Nederlanders in de afgelopen decennia verstoken raakten van welzijn en welvaart die voor anderen wel golden. Socialisten, sociaaldemocraten en progressieven kwamen niet voor hen op. Integendeel, burgers werden beledigend en badinerend toegesproken over klimaat, racisme, identiteit en migratie. Velen haakten af. Toen boeren om heel andere redenen — stikstof, bedrijfsbeëindiging — met trekkers naar Den Haag trokken, ontstond er een bijzondere coalitie van boze burgers en boeren.

Is “klimaatdrammer” Rob Jetten met zijn kleffe vakantieselfie uit een Argentijns oord op Instagram hypocriet? Wat te denken van e-bakfietsmafiosi met een grote mond over ons aller plicht tot asielopvang terwijl ze nog nooit eeb zielige Afrikaan van dichtbij gezien hebben – en dat ook graag zo houden? En hoe zit dat met de immer olijke Matthijs van Nieuwkerk, waar een heuse mister Hyde in bleek te schuilen? Beschuldigingen van hypocrisie aan het adres van Jan en alleman zijn in korte tijd al even populair geworden als de inmiddels obligate verwijten van islamofobie, seksisme, en al die andere -ismen. Maar kloppen zulke aantijgingen wel, en wat is hypocrisie eigenlijk?