‘Chaconne’: subtiele ode aan een gestorven geliefde

Al dagen loop ik rond met lieflijk wiegende pianoklanken in mijn oren: de eerste maten van de Chaconne van Leo de Klerk. Elegant en ontroerend ontvouwen ze zich verderop in een waaier van stijlen.

Leo de Klerk (1958-2020) was niet alleen pianist en een briljant geluidstechnicus (of Tonmeister zoals hij zich liever noemde), maar had ook compositie gestudeerd. Naast zijn internationale carrière als klankregisseur bleef hij steeds componeren − zonder pretentie, maar met des te meer liefde en toewijding.

De laatste tien jaar van zijn leven was hij bovendien de levensgezel van pianiste Marietta Petkova, die hij in 2006 had leren kennen en met wie hij vele opnames maakte. Niet alleen qua zielsverbondenheid, ook muzikaal gezien bleek dit a match made in heaven. Tijdens zijn terminale ziekte en na zijn overlijden op 9 september 2020 was Petkova ontroostbaar. Tegelijk toonde ze zich vastberaden om hun beider werk te laten voortleven.

Archief

Toen ze onlangs zijn archief doornam, stuitte ze op een concertregistratie die hijzelf in op 29 december 2012 had gemaakt: een recital in de Stadsgehoorzaal in Leiden. Petkova had destijds zijn Chaconne in dat programma opgenomen, ooit voortgekomen uit vage plannen om een suite te componeren naar barokke voorbeelden. Op een of andere manier kwam dat laatste er niet van, maar deze Chaconne is voltooid en puntgaaf. En Petkova besefte meteen dat ze deze opname moest verspreiden, als ode aan haar gestorven geliefde.

In deze muzikale idylle waait inderdaad een vleugje barok voorbij, naast flarden uit de Franse negentiende eeuw: het dansante van Chopin, de lyriek van Fauré, de contemplatie van Satie. Maar ook de passie van Rachmaninov komt en passant voorbij stormen. Een bloemlezing dus uit de muziekgeschiedenis, teder neergevlijd met het onnavolgbaar subtiele toucher van Petkova, haar doordachte dynamiek en indringende expressiviteit.

Oneindig

Dit schijfje verenigt beider talenten: dat van Leo de Klerk als Tonmeister en componist, dat van Marietta Petkova als pianiste en sublieme vertelster.
De release van Chaconne is meer dan een rouwritueel en postuum eerbetoon. De single verklankt de oneindige liefde tussen twee zielen, voor wie muziek het allerhoogste goed was.

Leo de Klerk, Chaconne.
Marietta Petkova (piano). Eigen beheer.

Mijn gekozen waardering € -

Van Friese afkomst, maar geboren en getogen op de Veluwe. Na het gymnasium deed ik één semester Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna belandde ik op het conservatorium in Zwolle (nu ArtEZ) en begon als muziekstudent met het recenseren van concerten en cd's. Na mijn eindexamen verbreedde dit schrijfwerk zich naar meerdere genres en opdrachtgevers.
Van 1991-1998 studeerde ik daarnaast psychologie in deeltijd aan de Universiteit Utrecht.
Journalistieke aandachtsgebieden: human interest, cultuur, zingeving.