Co-living maakt van wonen één groot avontuur

Stel je voor: In een voormalige fabriek is een superhip appartement voor je ingericht en je kan er zo lang of kort in trekken als je wil. Je verveelt je nooit, want de rest van het huis deel je met andere flexibele bewoners. Na een gezellige barbecue op de rooftopbar doe je een potje karaoke mee, om de volgende dag je laptop weer open te klappen in de luxe co-working space. Dat bestaat, het heet co-living.

Aan de rivier in de wijk Little Havana in Miami staat een victoriaans pension uit 1908. Startup Roam toverde het in 2016 om tot een modern huis waar 38 mensen met elkaar samen werken en wonen. De bewoners hebben elk hun eigen slaapkamer met ruime badkamer en aircondition, de rest van het huis delen ze met elkaar. Niet alleen de keuken en de woonkamers maar ook het zwembad, de yoga ruimte en de bibliotheek.

‘Say hello for a week or stay for a lifetime’, schrijft Roam op hun website. Voor de één is dit huis in Miami een thuis voor een paar weken, de ander blijft er drie jaar. De bewoners kunnen komen en gaan wanneer ze willen. Geen probleem want veel meer dan een tandenborstel en wat kleren hebben ze hier niet nodig. Elke ruimte in het pand is even modern ingericht met luxe loungestoelen, gigantische planten en hippe bamboemeubels.

Voor 500 tot 850 dollar per week zijn de bewoners van alle
gemakken voorzien. Het internet is top, de schoonmaakster zit bij de prijs
inbegrepen en de keuken is gevuld met basisvoorzieningen als peper, zout, olie,
borden en pannen. In de co-workingspace kan 24 uur per dag rustig gewerkt
worden, voorzien van verse koffie, goede wifi en comfortabele bureaustoelen. Samenwonen
kan hier trouwens ook. Je betaalt per kamer, ongeacht of je daar alleen of met
twee woont.

Luxe studentenhuis

De een noemt dit een luxe variant op het studentenhuis, de
ander ziet het als een nieuwe manier van wonen voor moderne nomaden. Het wordt
een oplossing voor de huizencrisis in grote steden genoemd of een remedie voor
eenzame millennials die op zoek zijn naar verbinding. Welke definitie je ook
kiest, co-living is een fenomeen dat groeit.

Roam, opgericht in 2016, biedt ook zulke huizen in Tokyo, Londen en op Bali. Dit jaar komen daar locaties in New York, San Francisco en Berlijn bij. Roam is niet de enige co-living start-up. Van New York tot San Francisco vind je sinds 2015 de zestien huizen van Common. In Londen zette The Collective in 2016 een gigantisch complex neer met 550 slaapkamers verdeeld over tien verdiepingen. Het kan ook minder massaal, Share House LT Josai in Japan telt maar 13 slaapkamers.

De vraag is groot, Roam kreeg de afgelopen twee jaar meer dan 11.000 aanvragen binnen en het Amerikaanse Common krijgt op dit moment meer dan 1.000 aanvragen per week voor de 500 kamers die ze hebben.

Comfortabel wonen

Het delen van huizen is niet nieuw. Het is al decennialang een manier om de hoge kosten van woonruimten in de stad te delen. Toch is co-living meer dan dat. “Co-living past binnen een bredere trend waarin we op zoek zijn naar nieuwe waarden” vertelt Jan Rotmans, hoogleraar transitiekunde en duurzaamheid. Hij onderzoekt al ruim dertig jaar de transformatie van onze samenleving. “De jaren tachtig en negentig stonden helemaal in het teken van materialisme, we zetten alleen maar in op groter en meer. Nu zien veel mensen in dat ze daar niet gelukkig van worden. Alles wat je opbouwt aan bezit kun je immers ook weer kwijtraken, in een crisis bijvoorbeeld. Minder bezit betekent minder risico en dat geeft vrijheid van geest.”

Vooral de millennialgeneratie kijkt anders tegen bezit aan. Rotmans: “Ze hechten niet meer zoveel waarde aan een eigen auto, maar willen er wel een kunnen gebruiken als het nodig is. Via een leen-app zoals Snappcar bijvoorbeeld. Zo hoeven ze ook niet per sé een eigen huis te bezitten, maar ze willen wel comfortabel en flexibel kunnen wonen.”

Naast comfort en flexibiliteit zijn we ook meer waarde gaan
hechten aan samen zijn en dingen met elkaar delen. “De globalisering heeft een
onthechtend en vervreemdend effect. Daardoor hebben mensen meer behoefte aan
verbinding, geborgenheid en vertrouwen” vertelt Rotmans. Daar komt bij dat het
aantal singles nog steeds groeit en dat veel mensen zich eenzaam voelen.

Co-living huizen spelen daar op in. Er wordt samen gekookt, gegeten, op de bank gehangen, een wijntje gedronken en een spelletje gespeeld. De organisatie stimuleert dat community gevoel door activiteiten te organiseren, van een yogasessie tot een kajaktocht of een pokeravond. Want: ‘Life is better when we are part of something greater than ourselves’ schrijft de Amerikaanse co-living startup WeLive op hun website.

Levensgenieters

Minder bezit betekent ook dat je je gemakkelijker kunt verplaatsen. Ook dat vinden we in deze tijd belangrijk volgens Rotmans. “Vroeger trokken we als nomaden van plek naar plek om voedsel te vergaren maar moderne nomaden doen dat meer vanuit een luxe positie. Ze willen niet meer vast zitten op één plek want ze realiseren zich dat er heel veel te zien en te genieten valt.”

Voor zulke levensgenieters lijkt een co-living huis the place to be. ‘Make this life a wonderful adventure’ is één van de slogans van Roam. Dankzij de flexibele formule kun je de ene week op Bali wonen, dan een half jaartje in Londen en daarna een paar maanden in Tokyo. Terwijl de schoonmaakster je bed opmaakt en de conciërge een nieuw peertje in de lamp draait, kun jij in een hangmat genieten van een goed boek, jezelf ontwikkelen tijdens een workshop of nieuwe vrienden maken op de karaokeavond.

Natuurlijk speelt de duurzaamheidstrend ook een rol. Een co-living huis biedt moderne luxe en gemak maar tegelijkertijd bespaar je ruimte, gas, water en stroom. Vaak zijn co-living huizen ook nog eens heel milieubewust. Bij Sun and Co komt de stroom bijvoorbeeld voor 100% van duurzame energiebronnen en zij doneren 2% van elke boeking aan een goed doel.

Toekomstbeeld

Jan Rotmans verwacht dat het fenomeen de komende jaren verder zal groeien. “Het is geen one size fits all formule natuurlijk, er zullen altijd mensen zijn die bezit wel belangrijk vinden. Maar ik zie wel een groeiende groep mensen die hierin meegaat.”

Hoe zit dat in Nederland? Ook hier delen we steeds meer met elkaar, van huizen en auto’s tot maaltijden en gereedschap. Ook hier is een gebrek aan betaalbare huur- en koopwoningen in grote steden en zoeken starters vooral naar flexibiliteit en gemak. Ook hier is eenzaamheid een issue. Zou een co-living huis hier aanslaan? “Ik zie niet in waarom niet” zegt Rotmans daarover. Hij ziet zeker mogelijkheden voor co-living in Nederland. “Misschien juist wel buiten de Randstad, omdat veel mensen in deze tijd op zoek zijn naar rust en zingeving.”

Zij kiezen voor co-living

Modestylist Josefien van Geloven uit Amsterdam (40) verbleef in Roam huizen in Tokyo en Londen.

“In 2017 maakte ik een lange reis door Azië en Australië. Na
een paar maanden reizen leek het me fijn om me een tijdje in Tokyo te settelen.
Omdat ik in zo’n grote stad ver van huis was, sprak het idee van co-living me
wel aan. Daar kon ik met mensen samenwonen die ook aan het reizen waren of die om
andere redenen nog niet zo bekend waren in de stad. Ik had inderdaad meteen een
sociaal leven in het Roam huis. Ik ging met anderen samen uit eten in Japanse
restaurants, we gingen naar de film, naar het museum en naar het strand. Ik
deed ook mee aan workshops die door Roam georganiseerd werden, zoals kalligrafie,
een Japanse thee ceremonie en salsa dansen. Dat leverde me veel contacten op,
ik spreek de vrienden die ik in die tijd gemaakt heb nog steeds wel eens. Aan
de andere kant kan co-living ook iets te sociaal zijn. Ik merkte bijvoorbeeld
dat ik minder contact legde met de Japanse locals in de buurt, wat ik anders
misschien wel meer had gedaan. Toch zou ik zeker weer voor co-living kiezen als
ik weer op reis ga en ergens voor langere tijd wil blijven.”

Cameron Sant (20) uit Engeland verblijft zeker een jaar in het Common huis Bowman in Washington DC, samen met zijn vrouw.

“Toen mijn vrouw en ik in 2017 onverwacht moesten verhuizen, zagen we co-living als een interessante nieuwe mogelijkheid. De meeste verhuurders stellen hoge inkomenseisen waar wij niet aan konden voldoen, maar via Common konden we snel en gemakkelijk een woonruimte in downtown DC vinden binnen ons budget. Het leuke is dat we nu samenwonen met allemaal mensen die we anders nooit ontmoet zouden hebben. Sommige bewoners zijn al goede vrienden van ons geworden. Het enige nadeel is het gebrek aan ruimte. In de gedeelde koelkast in de keuken heb je bijvoorbeeld maar een beperkt aantal schappen. Een ander potentieel nadeel is dat je niet zomaar vrienden kunt uitnodigen. Gelukkig zijn onze huisgenoten daar heel relaxed in, dus voor ons is dat geen probleem. We hebben hier nu een jaarcontract afgesloten. We weten nog niet wat we doen als dat contract afloopt, misschien blijven we nog wel langer. Ooit hopen mijn vrouw en ik een gezin te stichten, dan gaan we wel een eigen plekje proberen te vinden.”

Cognitief psycholoog Kristina Barger (37) uit South Carolina verbleef meerdere keren voor een paar maanden in het Roam huis in Londen.

“Voor een introvert persoon als ik kan het best lastig zijn
om nieuwe vrienden te maken in een grote stad. Daarom koos ik voor co-living toen
ik naar Londen verhuisde. De buurt was leuk, het huis was mooi ingericht en de
keuken goed gevuld. Maar het leukst van alles vond ik de mensen. In grote
steden zie je je vrienden tegenwoordig alleen nog tijdens etentjes of in de
kroeg, maar in een co-living huis hoef je geen moeite te doen of geld uit te
geven om met anderen in contact te komen. Ik raakte bevriend met een
Australische schrijver die Hollywoodfilms maakt, een feministische rechtenprofessor
uit Delhi, een team van Russische spelontwikkelaars en een professionele
violist uit Tokyo. Omdat we met elkaar samenleefden spraken we elkaar ook op
kwetsbare momenten: tijdens onze ochtendkoffie of ’s avonds op onze sloffen met
een wijntje. Ik denk dat dat casual contact heel gezond is. Dat zijn we een
beetje kwijtgeraakt in de moderne maatschappij. Tegelijkertijd is dat ook een
nadeel, je kunt niet even de keuken in lopen zonder iemand tegen te komen en je
hebt niet altijd zin in een gesprek. Toch zal ik zeker vaker in co-living
huizen verblijven in de toekomst.”

Voordelen

-Gemak – Nooit meer toiletpapier kopen, een wasbak ontstoppen of thuisblijven voor de loodgieter. Zelfs je bed wordt verschoont.

-Flexibiliteit – Geen muren witten of meubels kopen, je kan er zo in. Na een maand kun je weer vertrekken maar je mag ook jaren blijven hangen.

-Gezelligheid – Je hebt niet alleen een plek om te wonen maar ook een community om je bij aan te sluiten. Fijn als je nieuw bent in een stad of er tijdelijk verblijft.

-Duurzaamheid – Door woonruimte te delen verlaag je je footprint.

Nadelen

-Privacy –’s Avonds in alle rust je maaltje eten of voor de tv hangen is er hier niet
bij, tenzij je je in je eigen kamer opsluit.

-Personaliseren – Je eigen kruidenrekje vullen in de keuken of je lievelingsstoel in de
huiskamer zetten is geen optie, alles is al voor je ingericht.

-Huisdieren – Helaas, die zijn in co-living huizen niet toegestaan

-Kosten – Die lopen uiteen van 800 tot 3.000 euro per maand, maar de gemiddelde prijs
ligt rond de 1.500 euro per maand. Voor ons best prijzig, maar een New Yorker kan
daar anders over denken.

Meer lezen over bijzondere woonvormen? Volg Trant op Facebook of Twitter of schrijf je in voor de nieuwsbrief.

Mijn gekozen waardering € -

Op Trantmagazine.nl schrijf ik over de bijzondere keuzes die mensen maken op het gebied van wonen, werken, opvoeden, reizen en relaties. We leven in een tijd waarin de mogelijkheden eindeloos zijn en daar staan steeds meer mensen bewust bij stil. Maar als je zelf kunt bepalen hoe je je leven inricht, wat kies je dan? Welke mogelijkheden zijn er en wat houden die in? Dat lees je in mijn verhalen.