De oude Jordaan op de Appeltjesmarkt

De oude Jordanees woont steeds minder vaak in de Jordaan, maar de Jordanese traditie blijft in ere op het Jordaan Festival.

En Jordaneser kan het bijna niet, op zaterdag 5 september op het Jordaan Festival. Daar brengt het Jordaanensemble een show van twee uur op de Appeltjesmarkt, waarbij tientallen bekende en onbekende levensliederen worden gebracht door door de wol geverfde zangers. Tiny de Oude, zangeres uit de Noordelijke Jordaan: ‘De zaterdagmiddag op de Appeltjesmarkt, dat is het echte Jordaan Festival.’

Dat komt door de artiesten die nostalgische liedjes zingen, in traditionele kleding, en door een deel van het publiek: de Appeltjesmarkt staat die middag vol met stoeltjes voor de bevolking van de bejaardenhuizen in de Jordaan. Wat overigens niet wil zeggen dat de middag alleen voor hen is, zegt Jan de Bie. ‘Iedereen is welkom, graag zelfs’, zegt hij. Het is een prachtkans de oude Jordaan te proeven.

Amsterdam aan het IJ

De acht door de wol geverfde zangers en zangeressen die samen met het Rembrandt Duo het Jordaanensemble vormen, laten de liedjes op de repetitie al in sneltreinvaart voorbij komen. Het zijn liedjes als Aan mijn lijf geen Polonaise, Als de Jordaan in Antwerpen zou staan en Laat de hele boel maar waaien. Een ding staat vast, het enthousiasme en het talent van de muzikanten en zangers werkt aanstekelijk. ‘

De show van het Jordaanensemble heet dit keer Amsterdam aan het IJ, vanwege Sail dat dit jaar werd gehouden. Te horen zijn dertig bekende en onbekende liedjes die in een show van twee keer een uur worden gezongen. Eddy Hoorenman de samen met Huub Eikenboom het Rembrandt Duo vormt, stelt de show samen, die begint met de door hem geschreven Leve het Jordaanfestival. ‘Verder zitten er zeemansliedjes, natuurlijk ontbreken Jonny Jordaan, Willy Alberti en Tante Leen niet, een medley van Rika Jansen, Zwarte Riek zit er ook in.’ En natuurlijk ontbreekt ook de muziek van het Trio Manke Nelis niet, dat Manke Nelis met accordeonist Hoorenman en drummer Eikenboom vormde.

Onder leiding van Eddy Hoorenman en Huub Eikenboom wordt er twaalf weken gerepeteerd, dan is er een try-out en dan pas is het Jordaanfestival. Wie dat mist, kan in oktober nog naar Amsterdam Noord naar het Buikslotermeerplein. Ook wordt de show op enkele plekken buiten Amsterdam opgevoerd.

Het is een rijke cultuur, van mensen die het muziek maken en het zingen vaak met de paplepel vanuit hun families ingegoten hebben gekregen. Bij Jordaanfestivalorganisator Jan de Bie, Tiny de Oude, Nancy en Eddie Visser, Perry Cavello – al 50 jaar in het vak – , werd thuis altijd muziek gemaakt, vroeger. Eddy Hoorenman wijst op Frits. ‘Hij is zo zoetgevooist!’ Huub: Het is moeilijk om de goede mensen te vinden. Ze moeten een Amsterdamse tongval hebben, maar ze moeten de liedjes ook snappen zodat ze het gevoel goed kunnen uitdragen.’

Tegelijk krijgen de liedjes niet altijd de aandacht die ze verdienen. Het is een schande dat ze nauwelijks meer te horen zijn op de publieke omroep, zegt Eddy Hoorenman. Jan de Bie sluit zich er bij aan: ’AT5 zou er meer aandacht aan moeten besteden. Ik ben er geweest, maar ja dan praat je met iemand van buiten Amsterdam, Die heeft er niks mee. Geen stad en wijk is zo veel bezongen als Amsterdam en de Jordaan. Maar ik geloof dat ze in het buitenland zuiniger zijn op hun cultuur.‘

Eddy: ‘Het zijn geen oubollige liedjes, het zijn nostalgische liedjes. We spelen alles zelf en live. Ik ken genoeg collega’s die gewoon met een geluidsband meespelen. Dat hoor je als ze even stoppen. Dan gaat de muziek door.’ Marco Hage: ‘Wat wij doen is iets heel anders dan wat veel andere artiesten doen: die doen een band van Hazes er in, met een flinke beat er onder zodat de handjes de lucht in gaan.’ Perry Cavello, zelf al een halve eeuw in het vak: ‘Maar misschien is de smaak van het publiek ook wel veranderd.’

Zangeres Tiny de Oude geniet er altijd van, van de zaterdagmiddag op de Appeltjesmarkt. Zelf zingt ze al jaren. ‘Hoe lang ik zing? O dat doe ik al zo lang joh, ik kan al zingen sinds ik kan schelden’, lacht ze in sappig Jordanees. Want dat is ze. ‘Mijn familie komt voor het grootste gedeelte uit de buurt van de Willemsstraat’, zegt ze. ‘Mijn neef Henk de Oude zingt ook. Zijn vader schreef liedjes voor Tante Leen.’ Zelf zingt Tiny, net als Henk inmiddels begin zeventig, een keer per maand bij het Mannetje in de Marnixstraat.

Straks staat ze – lang niet voor het eerst – met het Jordaanensemble op het door levensliedartiesten fel begeerde podium, dat van het Jordaanfestival, op de Appeltjesmarkt.

Eddie en Nancy: ‘Jordaanensemble is top!’

Het Jordaanensemble is gewoon top, zegt zangeres Nancy Visser, zelf bij het Jordaanensemble gekomen nadat ze het Festival van het Levenslied in 2006 won. Ze werd daarop gevraagd door Jan de Bie. Samen met haar zwager Eddie zit ze er al een jaar of zeven in . ‘Als je dit repertoire zingt, dan wil je dit’, wijst ze om zich heen. Aan mijn lijf geen polonaise, leve het Jordaanfestival, met haar heldere stem zingt ze in sappig Amsterdam accent de liedjes, terwijl ze contact zoekt met het publiek.

Met Eddie zingt ze ook aan boord van MS De Jordaan, een boot die is omgebouwd tot varend Jordanees café. De boot trekt groepen, van mensen die een huwelijksjubileum hebben, tot groepen stappende vrienden. Eddie & Nancy e/o Luc Meijer verzorgen het entertainment en zingen en spelen een muzikale bingo. En ze zetten direct de Jordanese sfeer neer voor een publiek dat terwijl uw verslaggever meevaart, hoofdzakelijk uit mensen uit groot Amsterdam bestaat. Een Amsterdamse gast die randje Jordaan is geboren vindt het een authentieke show. Hij zegt het niet als enige, terwijl in meerdere sets Amsterdamse liedjes voorbij komen, en de eigenaresse van de boot, Petra Ruijs, óók Amsterdamse, meldt dat zij het ook zo authentiek mogelijk wil hebben. Zo zoekt zij altijd oud serviesgoed dat goed bij de lampjes, tafels en kleedjes past. Mensen die spullen over hebben en daar vanaf willen, mogen mailen naar info@msdejordaan.nl . Eddie en Nancy serveren het Hollands buffet, vermaken de gasten en doen de muzikale bingo. Het zijn altijd leuke groepen, die gasten, zeggen ze. ‘Soms hebben we een vrouw die haar vriendinnenparty geeft en een man die zijn vrijgezellenavond heeft. Dan heb je wel chemie tussen de groepen’, lachen ze. En tegelijkertijd zingen ze het repertoire dat ze ook met het Jordaanensemble laten horen op het Jordaanfestival, Jonnie Jordaan, Tamte Leen en andere grootheden.

 

 

 

 

Mijn gekozen waardering € -

Politiek beschouwer en analist. Werkzaam als zelfstandig journalist met uitgebreide kennis over de EU en stedelijk bestuur en de actuele vraagstukken die daar spelen, op het gebied van onderwijs, arbeidsverhoudingen, en identiteit.