Hoewel veel feiten al langer bekend zijn, is het onderzoek naar dopinggebruik onder West-Duitse topsporters in Duitsland ingeslagen als een bom. Het rapport, opgesteld door onderzoekers van de Berlijnse Humboldt Universiteit, werd maandag op de website van het Bondsinstituut voor Sportwetenschappen (BISp) openbaar gemaakt.
Het onderzoek was al in april afgerond. Maar de inhoud ervan werd, uit angst van de opstellers voor de gevolgen van mogelijke privacy-schendingen, nog niet gepubliceerd. Die zorg is nu, volgens het Duitse ministerie van Binnenlandse Zaken, weggenomen.
Bloeddoping
Afgelopen weekend bracht de Süddeutsche Zeitung de belangrijkste conclusies van het onderzoek al naar buiten. In het rapport – met de titel: 'Doping in Deutschland, 1950 bis heute '(Doping in Duitsland, 1950 tot nu) – wordt aangetoond dat in West-Duitsland decennialang met overheidsgeld op grote schaal doping is verstrekt aan topsporters. Het ging om bloeddoping, anabolen, testosteron en andere stimulerende middelen. Het gebruik betrof nagenoeg alle belangrijke takken van sport.
De onderzoekers leggen in het rapport de systematiek bloot achter het West-Duitse doping-programma, dat moest concurreren met soortgelijke programma's achter het IJzeren Gordijn.
Hoewel Duitse media al eerder uit een tussenrapportage publiceerden, blijkt pas nu in volle omvang hoezeer West-Duitse sportfunctionarissen en verantwoordelijke ministeries betrokken waren bij dopingverstrekking aan topatleten. Om mee te kunnen doen met de internationale top werd het gebruik van stimulerende middelen door hen bewust aangemoedigd.
Oranje
Sinds de omvang van het dopingprogramma bekend werd, eisen voormalige atleten, anti-doping activisten, politici en vertegenwoordigers van de media namen en rugnummers. Wie waren de grootverbruikers? Ook in andere landen, waaronder Nederland, vraagt men zich af: dankten Duitse sporters, zoals de voetballers die in 1974 de WK-finale van Oranje wonnen, hun prestaties aan verboden middelen? Overigens: over wijd verbreid dopinggebruik in het profvoetbal, ook door hemzelf, berichtte ooit al Franz Beckenbauer, de aanvoerder van het Duitse elftal uit 1974.
Veel van de informatie in het onderzoek werd verkregen op basis van anonimiteit, onder anderen met zo'n 50 personen uit de wereld van de sport en de dopingbestrijding. De kans dat bekende West-Duitse sporters uit het verleden alsnog openheid van zaken zullen geven over hun dopinggebruik, wordt door Duitse media niet hoog ingeschat.
Laat
Sommige dopingexperts vinden de massale aandacht voor het doping-programma rijkelijk laat. Zij wijzen erop dat veel van de feiten al eerder bekend waren, maar dat desondanks tegen massaal dopinggebruik in de Duitse topsport nooit krachtig is opgetreden.
'Nog altijd zijn voormalige dopinggebruikers in de Duitse topsport actief, als bestuurders en als coaches ' zei oud-trainer en anti-dopingactivist Hansjürg Kofink (78) tegen de Frankfurter Allgemeine Zeitung. 'Die moeten weg, Een nieuw begin is eigenlijk alleen mogelijk met mensen onder de 50 jaar. Maar dat is bijna niet te realiseren.'
