Eens een vechter, altijd een vechter

Oud-bokser Arnold Vanderlyde verzorgt vanuit zijn eigen bedrijf seminars, workshops, motivatietrainingen en diverse sportevenementen. Fighting for Success heet het, en uitgangspunt is het creëren van een positieve vechtersmentaliteit. Een korte peptalk.

Als Arnold Vanderlyde topsporters en ondernemers met elkaar vergelijkt, dan gebruikt hij daar zijn lange armen voor. “Een ondernemer moet ook altijd in beweging zijn.” En strekt: “Als je niet beweegt, dan moet je incasseren.” En neemt de verdedigende bokshouding aan. Zelfs rustig aan tafel spreek hier een ondernemer met dynamiek.

Zijn er meer overeenkomsten tussen zakenmensen en topsporters?
“Je hebt dezelfde eigenschappen nodig: discipline, doorzettingsvermogen. Talent moet ontwikkeld worden. Een ondernemer die iets wil verkopen, moet in actie komen, relaties aangaan. Als topsporter ontwikkel je dat ook allemaal. En je moet blijven veranderen.”

Zelf bent u daar een aardig voorbeeld van?
“Het gaat erom dat je kansen ziet. Het boksen is voorbij. Ik ben nu een coach en dat vind ik zo leuk dat ik dat tot mijn honderdste wil blijven. Maar het is niet van de ene op de andere dag gegaan. Het is een zoektocht geweest. In ’92 stopte ik met boksen en ben toen in Groningen sportmanagement gaan studeren. PR en marketing heeft me altijd getrokken. Daarna heb ik nog een sauna gehad in Geleen en lesgegeven in een fitnesscentrum. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij mijn huidige werk.”

Dat klinkt als een flink bedrijf?
“Ik houd het bewust klein. Dat is de toekomst. We leven in een communicatieve samenleving. Mensen schakelen elkaar in, zelfstandigen spelen elkaar de bal toe. In de Verenigde Staten is dat al veel verder ontwikkeld, maar hier gaat dat ook gebeuren. Grote bedrijven komen steeds vaker in de problemen, mede omdat ze zoveel mensen in dienst hebben en dat niet meer kunnen betalen.”

U combineert in de trainingsprogramma’s uw oude en nieuwe leven. Is dat de toegevoegde waarde van Vanderlyde als coach?
“Mijn imago is natuurlijk heel belangrijk. Dat neem je altijd mee, maar ik ontwikkel me ook als coach. Ik ben een verteller, wil graag mensen inspireren en ik merk dat ik dat goed kan. In mijn trainingsprogramma’s staan vitaliteit en mentaliteit voorop.

Lichaamsbeweging is ontzettend belangrijk. Als je fysiek in orde bent, presteer je beter. Mensen zitten vaak vast in een patroon, maken lange dagen. Ze hebben last van stress of angst, moeten omzet maken, presteren. Dan ben je geneigd om snel naar een snelle, zoete oplossing te zoeken in de vorm van een snack en zo begint het. Als je dat lang volhoudt, voel je je vanzelf minder. Zelf heb ik ook minstens een half uur per dag beweging nodig. Het hoeft niet meteen topsport te zijn. Gelukkig gaan Nederlanders tegenwoordig bewuster met hun gezondheid om. Managers kijken tegenwoordig meer naar zichzelf, hun levensstijl wordt belangrijker en vaak gaan ze meer sporten. Bokstraining, bijvoorbeeld.”

De klantenkring van Vanderlyde omvat alles van multinationals tot midden- en kleinbedrijf. Heeft Nederland eigenlijk goede ondernemers?
“Er is ontzettend veel talent. Als je in New York loopt of in Zuid-Afrika. Overal liggen Nederlandse roots. Ik heb een Surinaamse achtergrond. In ’89 ben ik daar geweest. Midden in de jungle praten ze Nederlands. Dat is toch geweldig.”

Kan de coach Vanderlyde, de bokser in bekendheid ooit overtreffen?
“Dat hoop ik eigenlijk wel. Het is een volgende stap in mijn leven en hier wil ik ook weer veel in bereiken. Eens een vechter, altijd een vechter. Een mooi voorbeeld is ook de schaatser Johann Olav Koss. Geweldige carrière, maar nu bezig met Right to play om kinderen een betere toekomst te geven. Ik ken hem persoonlijk. Als je ziet hoe gedreven hij bezig is, daarin zie je alles van de topsporter terug. In Nederland zijn er ook mooie voorbeelden van ex-topsporters die in een ander vakgebied terechtkomen en dat ook goed doen. Richard Krajicek bijvoorbeeld.”

Mijn gekozen waardering € -

Ruud Poels schrijft over veranderingen die hij ziet in de nieuwe economie. Hoe vinden mensen en organisaties daar hun weg in? En worden we er gelukkig van?