De acteerwereld slaakte vorige week een zucht van verlichting toen, na twintig jaar van belangenverstrengeling op basis van uiterlijk, eindelijk het hoge woord eruit kwam: Job Gosschalk (50) ging inderdaad een grens over in castings met voornamelijk jonge jongens en mannen. ‘Ik heb onvoldoende rekening gehouden met het verschil tussen mijn positie en die van een acteur’, zo verklaarde hij in een statement. De beschuldigingen ‘beperkten’ zich tot nog toe enkel tot seksuele intimidatie, aanranding en machtsmisbruik, maar vandaag komt daar een nieuw onderdeel bij dat gek genoeg nog het dichtst bij zijn werkelijke vakgebied acteren ligt: het naspelen van een liefdesrelatie. ‘Job vroeg mij zijn persoonlijk assistent te worden, 24 uur per dag voor hem klaar te staan en naar de buitenwereld te doen alsof we bij elkaar hoorden’, aldus Dirk (27) die op uitnodiging van onze redactie terugkeerde op de plek waar hij zoveel slechte herinneringen aan bewaard: de Amsterdamse Pijp. Twee jaar geleden kwam hij er voor het laatst. ‘Ik voel me hier buitengewoon ongemakkelijk bij. Deze straat is voor mij echt een soort vervloekte plek geworden. Misschien loop ik hem straks ineens tegen het lijf.’
Voor dat laatste hoeft Dirk niet bang te zijn. De woning is inmiddels van de hand gedaan en verruilt voor een reusachtige woonboerderij in Friesland. In Amsterdam was speciaal een kelder ingericht om jongens te ontvangen voor trainingen en ‘goede gesprekken’. ‘Eén van die gesprekken vond twee jaar geleden op initiatief van Job plaats met Dirk.
Hij vervolgt: ‘Ik volgde een jaar lang elke week motiverende en opbouwende acteertrainingen bij Kemna Casting op kantoor en omdat Job daar ook dagelijks aan het werk was, viel ik hem op een gegeven moment blijkbaar op. Na een aantal maanden stond hij namelijk op mijn voicemail met het verzoek bij hem thuis langs te komen. Het enige wat ik op dat moment kon denken was: “Dit is de grote Job Gosschalk en hij wil dat ik bij hem langs kom. Nu gaat mijn grote doorbraak er eindelijk komen!” Zes jaar eerder was ik het namelijk net niet geworden toen het tussen mij en Ferry Doedens ging voor de rol van Lucas Sanders in Goede Tijden, Slechte Tijden. Reden: ik was niet vrouwelijk genoeg. Een week later kwam ik dezelfde medewerker van Kemna tegen in de stadsschouwburg en deed hij plotseling alsof hij mij niet meer kende.
Bij Job aangekomen ontving hij mij met een biertje en dwaalden we direct af naar zijn kelder waar we drie kwartier spraken over van alles en nog wat. Onder anderen over een andere acteur die hij had afgewezen omdat deze, zo leek het, niet volledig wilde meegaan in Job’s privéplannen. Hij wist echter niet dat hij het daarbij had over een oud-klasgenoot van me, maar ik hield mijn mond. Ook was hij extreem openhartig over zijn seksleven en gaf hij aan dat hij ‘nooit vraagt, maar gewoon doet.’ Want dan was het voor de tegenpartij toch al te laat. Bovendien wisten acteurs volgens hem dondersgoed dat gemeenschap hen dichter bij een belangrijke rol zou brengen en dat hij al die knappe jongens toch alleen maar vanwege zijn hoge positie de slaapkamer in wist te krijgen. Zijn macht was de sleutel tot succes en daar waren, volgens hem, beide partijen zich echt wel van bewust.’
Na zijn openhartigheid kwam Job snel to the point en vroeg hij mij zijn persoonlijk assistent te worden. Ondanks het feit dat hij er al één had, ik zou haar dan moeten vervangen. Zijn agenda beheren, broodjes en koffie halen overdag en af en toe ook blijven overnachten. Vierentwintig uur per dag zou ik voor hem klaar moeten staan. Ook vroeg hij me in die rol zo nu en dan mee te gaan naar feestjes en er genoegen mee te nemen dat de buitenwereld daardoor zou denken dat we bij elkaar hoorden. Een relatie naspelen dus, ondanks het feit dat ik hetero ben. Ook gaf hij mij een baan in zijn eigen sportschooltje De Gymzaal, die besloten trainingen organiseert voor mensen gelieerd aan Kemna.’
Ondertussen bleven de seksueel getinte sms’jes van Job, maar ook zijn collega’s binnenkomen. Drie stuks in totaal, waarvan twee homoseksuele en een heteroseksuele medewerker welke bij ons bekend zijn. Op een gegeven moment was Job er klaar mee dat ik klaarblijkelijk het bed niet in was te praten en kreeg in ik plaats van hoofdrollen enkel nog figurantenklusjes aangeboden, trok hij het aanbod om zijn P.A. te worden in en kon ik weer vertrekken bij zijn sportschool. Met een vrouwelijke medewerker van Kemna ben ik wel naar bed geweest en daar vertelde ze me dat bijna alle medewerkers van het bedrijf acteurs selecteren op uiterlijk en bereidwilligheid met hen de nacht door te brengen. Doe je dat niet, dan maak je in de meeste gevallen geen schijn van kans meer op werk.’
Gedragsverklaring
Volgens Dick Swaab, internationaal hersenonderzoeker aan het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen en schrijver van de bestseller Wij zijn ons brein, kan een beschadiging aan de temporaalkwab in de hersenen ongeremd seksueel gedrag veroorzaken. Waar de vele hersenengebieden bij gezonde mensen zo’n 23 uur per dag actief zijn in het afremmen van lust, is dit bij mensen met een beschadiging niet het geval en spreken we van hyperseksualiteit, oftewel een grotere behoefte aan seks. Een rondvraag bij andere specialisten leert dat elk geval op zichzelf staat en dat een dergelijke conclusie in het geval van Gosschalk niet op voorhand is te trekken, aangezien zijn medische staat niet bekent is. Wel toont zijn manier van werken trekken van mensen die letsel hebben opgelopen aan dit deel van het brein of wanneer men in een buitengewoon uitzonderlijke positie verkeerd, waardoor zijn gedrag mogelijk te verklaren is. Volgens een specialist op dit gebied valt de controle van de maatschappij, en in de basis in het menselijk lichaam zelf, soms weg wanneer iemand zich vanuit zijn hooggeplaatste functie boven de partijen verheven voelt of er andere oorzaken zijn zoals dronkenschap of verliefdheid. Van nature worden we afgeremd maar in deze situaties is de kans groot dat je ontremd raakt en gemakkelijker bepaalde uitspraken doet of tot ongewone handelingen overgaat. Zeker weten doe we het niet, maar Job’s gedrag is (en was) dus wellicht oncontroleerbaar.
