Goede sfeer stripbeurs Londen dankzij fans en gasten

RECENSIE - De sfeer was gezellig, ondanks dat de chaotische beurs plaatshad in een onpersoonlijke hal. De nerd op de London Film and Comic Con is overigens niet de stereotype blanke mollige jongen met zwart T-shirt.

De London Film & Comic Con is volgens het programmaboekje 'The largest comic con in Europe!'. Wellicht. De beurs is in ieder geval stukken groter dan de Stripdagen in Haarlem en Gorinchem. Iemand die nog nooit naar een dergelijke beurs is geweest, kijkt zijn ogen uit. Wel valt er één en ander op te merken aan de organisatie door het bedrijf Showmasters.

Het eerste dat opvalt aan de editie van 11, 12 en 13 juli 2014 is de mensenmassa. Dat komt allemaal door Stan Lee, de tot legende opgehemelde (mede)bedenker van superhelden als Spider-Man en de Hulk. Zo groot was de belangstelling voor een handtekening van Stan 'The Man', dat de organisatie had besloten om al op vrijdagmiddag, nog voordat de beurs officieel was geopend, een extra handtekeningensessie in te plannen. Dat zorgde voor een lange rij – dacht ik toen.

In de rij

Want de rijen werden in de dagen daarna alleen maar langer. Langs drie van de vier muren van het Earl's Court, waar de beurs werd gehouden, stond op zaterdagochtend een rij voor mensen die nog geen kaartje hadden gekocht. Voor zover ik heb gezien is er het hele weekeinde een rij blijven staan voor de kassa.

Vooral op zaterdagochtend was het druk en duurde het ook voor de mensen met een vooraf gekocht kaartje een kwartier om binnen te komen. Maar eenmaal binnen was het nog erger: vlak na de ingang was er een enorme opstopping van mensen die niet direct wist waar ze heen wilden/konden. De temperatuur steeg met graden tegelijk en ik heb mijn twijfels bij hoe veilig de situatie was.

Op de beurs was veel te zien, maar vooral veel te koop. Strips, foto's van acteurs, posters, action figures, games, eigenlijk alles wat je een nerd op zijn verjaardag zou geven. Dan moest je wel geduld hebben, of op zondag komen, want op zaterdag was het dringen geblazen bij de marktkraampjes.

Prinses Leia

De twee grootste verschillen met een Nederlandse stripbeurs zijn het aantal bekende acteurs en de cosplayers. Zo waren op deze beurs naast Stan Lee ook Carrie Fisher (prinses Leia uit Star Wars) en Ian McDiarmid (de keizer uit Star Wars) aanwezig om mee op de foto te gaan. Overigens moest je daar wel een flink aantal ponden voor hebben meegebracht.

Op de foto met Fischer of McDiarmid kostte 65 pond, ongeveer 82 euro. Een handtekening was bij Fischer vijf pond goedkoper, bij McDiarmid juist vijf pond duurder dan een foto. Hiermee waren ze de duurste gasten, met Stan Lee.

Op de foto met Stan Lee kostte op het weekeinde zelf ook 65 pond, hoewel er ook bezoekers waren die zeiden dat ze maanden van tevoren hun kaartje voor een foto voor 35 pond hadden besteld. Dit kun je geldklopperij vinden, maar fans hadden het er voor over, zo bleek wel uit de lange rijen.

Star Trek grapjes

Een deel van de acteurs hield een praatje. Voor de meeste van deze lezingen moest worden betaald, een aantal waren gratis. Een van de vrij toegankelijke was die met twee acteurs uit Star Trek – Terry Farrell (Deep Space Nine) en Dominic Keating (Enterprise). Ze beantwoordden vragen uit het publiek, maar maakten vooral grapjes met elkaar – bijvoorbeeld door op de stoel te gaan staan – waardoor er een ontspannen sfeer ontstond. Misschien iets te ontspannen, want Farrell en Keating hadden moeite om te onthouden dat er ook kinderen in het publiek waren en vloekten zoals ze dat in de tv-serie nooit hebben mogen doen.

Ook bewezen ze dat Star Trek-acteurs niet per se de serie blijven volgen nadat ze er vertrokken zijn. Farrell, tegen Keating: 'Het spijt me, maar… wat was jouw rol eigenlijk?'

Farrel vertelde verder opmerkelijk openhartig over haar voortijdige vertrek bij Deep Space Nine. Bij het heronderhandelen van haar contract kwamen ze er niet uit. 'En dus vermoordden ze mijn personage. Omdat het kleinzierige mensen zijn. Maar ik werd wel uitgenodigd voor een jubileumsfeestje voor de honderdste aflevering. What the fuck is that shit?'

Cosplay

In de zaal zaten overigens relatief weinig mensen verkleed als personage uit Star Trek, hoewel er wel een Klingon aanwezig was. Eigenlijk kwam er van alles wel langs op de beurs: mensen verkleed als figuren uit Star Wars en Star Trek, superhelden, Super Mario Karters (inclusief kart), Transformers, elven, Game of Thrones personages, Marty McFly. Ik zag zelfs een Borat, inclusief cameraman. 'Is niiiiiice!'

Aardig aan deze cosplayerscosplayer komt van de woorden costume en player. – is dat ze allemaal wel willen meewerken aan een foto of zelfs een filmpje. En dat ze zelf ook heel graag op de foto willen, met andere cosplayers.

Met het organiseren van een film en comic convention, probeert de organisatie natuurlijk een brug te slaan tussen twee type media. En veel mensen die fan zijn van popcultuur, hebben ook wel overlappende interesses – een Trekkie die ook X-Men comics leest is heus niet zo zeldzaam.

Wel is dan opvallend waar de prioriteiten en aandacht liggen. Natuurlijk, er zijn zeker strips te koop op de beurs. En er staan ook wel eens rijen voor een (hand)tekening van tekenaars als Dave Gibbons (Watchmen) of Erik Larsen (Savage Dragon). Maar die rijen zijn onvergelijkbaar met de belangstelling voor twee mannen van pensioengerechtigde leeftijd die ruim dertig jaar geleden in de pakken van R2D2 en Darth Vader zaten.

Afgelast, om 'verscheidene redenen'

Frappant was het dat een heel podium, waar allerlei lezingen over comics zouden worden gehouden, het hele weekeinde niet is gebruikt. Aanvankelijk konden mensen van de organisatie me niet eens vertellen waar het 'Comic Zone Stage' was – ik werd eerst naar het verkeerde gebouw gestuurd en later weer terug – en uiteindelijk bleek dat het hele programma was afgelast. Waarom? Dat kon of wilde de organisatie niet zeggen. Zwetend en stotterend zei de man van de Comic Zone dat er 'verscheidene redenen' waren waarom het niet doorging, maar welke precies, dat kwam er maar niet uit.

Het lijkt erop dat de organisatie doodsbang is voor kritiek. Na de dramatisch drukke zaterdag verscheen op het forum een bericht onder de titel 'some facts not fiction or drama', waarin de organisatie schoorvoetend toegeeft dat ze de interesse hadden onderschat, maar vooral benadrukte hoe goed de meeste dingen zijn gegaan.

'I just wanted to talk to you all and say sorry that some things are not what you all had hoped for but we do care and we do listen and we do want to get these events right for everyone.' De pagina waar dit commentaar op is verschenen, is inmiddels afgesloten voor publiek. Ook schijnen er nu berichten van het forum te worden verwijderd.

Diversiteit

Afgezien daarvan staat of valt een dergelijke beurs met de fans en de gasten – en voor mensen die hun collectie willen compleet maken, de marktkraampjes. De sfeer was gezellig, ondanks dat de beurs plaatshad in een onpersoonlijke hal, en de mensen die op de London Film & Comic Con afkwamen, waren over het algemeen in voor een praatje. Ook opvallend: de typische nerd hoeft helemaal niet een blanke, mollige jongeman met een zwart T-shirt te zijn. Het publiek was op allerlei fronten divers. Bijna elke keer dat ik langs de dames-toiletten liep, zag ik daar een rij staan.

Al met al was het een bijzondere eerste keer. Hopelijk heeft de organisatie geleerd om het de volgende keer wat professioneler aan te pakken. Aan de bezoekers en de gasten heeft het echter niet gelegen.

London Film and Comic Con, Earl's Court, Londen, 11, 12 en 13 juli 2014
Organisatie: **

Sfeer: ****

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door: Mischa Peters, César Bernal Prat, Eelco Kraefft, Melanie K., Barbera van den Berg, Leah Barsema, Jan Taco te Gussinklo, stripboekhandel de Noorman, Steven Essenberg en Jan-Jaap Heij.

Crowdfunders, bedankt!

Mijn gekozen waardering € -

In de afgelopen jaren zijn superhelden de favoriete hoofdpersonen van veel Hollywood-filmmakers geworden. Maar wie zijn de bedenkers van de helden die iedereen kent en hoe opereren de uitgeverijen die de personages bezitten?ΠPeter Teffer interviewt stripmakers en analyseert de economische en culturele impact van de superheld.