Hoe de #MeToo-beweging verkracht wordt door sensatiebakken van de Juice-media

Naast de zaken van Marco Borsato en Ali B die thans door het OM aan nader onderzoek onderworpen worden, werd Nederland alweer""lekker gemaakt" door roddelblad STORY met de mededeling dat er een nieuw misbruikschandaal in de TV-wereld openbaar zou worden. Deze keer zou het gaan om een mannelijke presentator die het voorzien zou hebben op minderjarige jongens.

Naar verluidt zou de netelige kwestie in alle rust onderzocht worden om niet terecht te komen in een hevige mediastorm. Mocht het dossier concretere vormen aannemen, dan zou de naam wel bekend gemaakt worden door het roddelblad. “De tv-wereld houdt de adem in!” hijgde hoofdredacteur Guido den Aantrekker. Gevolg: namen van allerlei homomannen gonsden in de rondte. Alleen door die ene aankondiging. Maar we zijn sinds een tijdje in de ‘gezegende’ omstandigheden dat er ook zogenaamde Juice-channels zijn in het Nederlandse. Meestal Instagram- of YouTube-accounts die overal in den lande spionnen hebben. Het juice-kanaal van Jan Roos (ja, waar kennen wie die ook alweer van; nou zometeen) hielp deze week de naam van Carlo Boszhard de wereld in, als zijnde de grootste homo-viespeuk van Hillywood. Zonder enig nader onderzoek, zonder hoor en wederhoor, zonder eventuele slachtoffers gehoord te hebben: Carlo Boszhard werd ~zoals we dat noemen~ voor de bus gegooid.

Jaloers en vals

Jan Roos, die samen met Dennis Schouten ‘RoddelPraat’ maakt, heeft een carriere van 12 ambachten en 13 ongelukken. Oorspronkelijk was hij grafisch ontwerper, daarna werkte hij van 2007 tot 2010 bij BNR Nieuwsradio. Daarna hoopte hij bij het zojuist opgerichte PowNed tot sterreporter uit groeien. Toen dit niet meer liep, was hij vanaf augustus 2015 werkzaam bij webforum GeenStijl tot hij een jaar later besloot zelf de politiek in te gaan als lijsttrekker bij de partij VoorNederland, die echter geen zetels binnentrok. Nu is hij dus nog een stuk verder gezakt door op YouTube samen met ene Dennis Schouten in het programma ‘RoddelPraat’ allerlei bagger rond te spuiten over BN’ers. De psychologische verklaring ervoor ligt voor de hand: Roos werd zelf geen geslaagde BN’er en uit wrok maakt hij nu anderen kapot. Mooier kan ik het niet maken.

Fataal

Ik vind de wereldwijde #MeToo-beweging een groot goed, maar deze was nooit bedoeld om heksenjachten te ontketenen en al zeker niet als de eventuele slachtoffers daar niet om gevraagd hebben. En toen viel mijn oog op de trieste geschiedenis van Benny Fredriksson. Op 17 maart 2018 hing deze Zweedse theaterregisseur zichzelf op in zijn hotelkamer in Sydney. Hij was ‘Down Under’ samen met zijn vrouw, de wereldberoemde sopraan Anne Sofie von Otter. 16 jaar stond hij aan het hoofd van een theater toen hij ineens beschuldigd werd van seksueel overschrijdend gedrag. In de Zweedse tabloid ‘Aftonbladet’ verscheen in december 2017 een artikel waarin 40 anonieme getuigen hun ‘verhaal’ doen. Hoewel hij alle beschuldigingen ontkent, nam hij toch ontslag als directeur bij het Stadstheater. Fredriksson ging gebukt onder de kwestie, kon het niet van zich afschudden wat hem tot zijn onomkeerbare wanhoopsdaad dreef. Een onafhankelijke onderzoekscommissie had zich inmiddels over de zaak gebogen en wat bleek? De aantijgingen klopten helemaal niet. Er was geen enkel bewijs voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Wat het extra schrijnend maakt, is dat hun bevindingen net te laat kwamen. Slechts 5 dagen na zijn dood.

Steve Stevaert (†)

Toen realiseerde ik me hoe fout deze dingen kunnen gaan. En ‘fout’ is in het geval van een suïcide nog zachtjes uitgedrukt. Er staat heel wat op de helling als je in beschuldiging wordt gesteld van seksueel overschrijdend gedrag. Niet alleen het professionele leven van zo iemand is naar de ratsmodee, maar meestal ook het privé leven. Het deed me tevens terug denken aan de zaak rond de ooit immens populaire Vlaamse politicus Steve Stevaert. Medio 2011 diende hij een klacht in tegen een Marokkaanse prostitué met wie hij een relatie had gehad. Die laatste zou hem hebben afgeperst met een heimelijk opgenomen seksvideo. Stevaert zou haar herhaaldelijk zwijggeld betaald hebben. De zaak werd door de rechtbank geseponeerd. Op 2 april 2015 werd in het ochtendnieuws bekend dat Stevaert zich moest verantwoorden omtrent een vermeende verkrachtingszaak die zich vierenhalf jaar eerder zou hebben voorgedaan. De betrokken vrouw had begin 2013 een klacht tegen hem ingediend. Hij zou nog voor de zomer voor de rechtbank moeten verschijnen. Stevaert bleek later die dag vermist. Zijn jas en fiets werden aan het Albertkanaal aangetroffen. Enkele uren later werd met behulp van sonar uit datzelfde water het dode lichaam van Steve Stevaert getakeld. Ik doe geen uitspraken over schuld of onschuld van deze man, die ooit de lieveling was van Hasselt waar hij burgemeester was en later van het Vlaamse publiek door zijn veelvuldige TV-optredens. Zijn zelfmoord kan een bekentenis zijn, maar het kan ook dat hij na die eerdere afpersingszaak dit er gewoonweg niet nog bij kon hebben.

Speculatie is al genoeg

Ondertussen gaan de Jan Rozen van deze wereld gewoon door. “Waar rook is, is vuur” geldt allang niet meer. “Waar rook is, is rook.” Carlo Boszhard wordt meedogenloos voor de bus gegooid door RoddelPraat. Het Story-gerucht over een nieuw ‘misbruikschandaal’ in de tv-wereld gaat over hem, beweert presentator Jan Roos. Na de uitspraak van Guido den Aantrekker was het speculeren immers al begonnen. Vooral de naam van een relatief jonge RTL-presentator zong veelvuldig rond. Deze BN’er werd daarmee geconfronteerd door het juicekanaal ‘Reality FBI’ (jemig, wat een kleuternamen allemaal). De man ontkende met klem en het bericht werd snel teruggetrokken door het roddelplatform, om eventuele claims te voorkomen. Ondanks al het gissen wilde STORY’s hoofdredacteur geen einde maken aan de geruchtenstroom. Eind januari twitterde hij: “Eén naam noemen zonder enig geleverd bewijs (of het later waar blijkt of niet), dát is heftig. En schadelijk. Een beerput vermelden is wat anders. Het is nieuws, we zijn er journalistiek mee bezig.” Houd dan ook helemaal je kop dicht, maar nee: deze man weet dondersgoed dat hij een nieuw volksgericht aan het ontketenen is. Maar Den Aantrekker wijst naar anderen: “Rot als mensen daar verdacht door worden. Dat is voor rekening van vingerwijzers.”

De wie-o-wie-show

Juicy channel ‘RoddelPraat’ maakt zijn naam waar met de volgende ’tekst’ bij monde van Jan Roos. “Ik heb gehoord over wie dat verhaal van de STORY zou gaan en dat is niet zomaar iemand. Het is wel begrijpelijk dat het stil wordt gehouden. Ik heb het niet alleen gehoord van één bron, ik heb het van meerdere bronnen gehoord, waaronder een BN’er, een absolute tv-ster.” En dan volgt er tromgeroffel: “Wie is dan diegene die dat Story-verhaal zou zijn geweest? Wie zou die RTL 4-presentator zijn die losse handjes heeft? Wie heeft ook aan die BN’er gezeten die mij deze week ook meerdere keren heeft bericht? Ben je er klaar voor? Het is ook iemand met de achternaam B. Net als Ali B, net als Marco B, hebben we nu Carlo B.” Ziezo en nu is Carlo Boszhard min of meer vogelvrij verklaart. Co-presentette Dennis lachend: “Mochten we hier strafrechtelijk voor worden vervolgd, dan zat je er wel naast. Dan speel je wel weer een belangrijke rol.”

En daar is Yvonneke ook weer

En dan doet Yvonne Coldeweijer, die recent bij de Apple-gijzeling gevoelig informatie de ether inslingerde, op haar Instagram-kanaal ook nog even een duit in het zakje. “Hoewel ik wat sceptisch was in de uitzending stromen de verhalen nu bij me binnen. In ieder geval kan ik hierbij bevestigen dat Guido den Aantrekker met zijn verhaal in STORY wel degelijk Carlo Boszhard heeft bedoeld. De aantijgingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag zal ik eerst verder onderzoeken.” Alsof deze vrouw met haar zogenaamde ‘spionnen door het hele land’ ook maar de kennis en de bevoegdheid zou hebben dit serieus te kunnen. Carlo Boszhard laat het er niet bij zitten. “Zojuist vol ongeloof gekeken naar naar ‘RoddelPraat’ waarin er leugens over mij verteld worden. Ik zal aangifte doen tegen Jan Roos en RoddelPraat wegens laster. Verbijsterd ben ik over het gemak waarmee mijn naam te grabbel wordt gegooid en er aannames worden gedaan die totaal niet waar zijn.” Begin september 2020 werd Carlo al eens door YouTube-maker Bram de Wijs beschuldigd van ongewenste intimiteiten. De RTL 4-ster zou aan zijn billen gezeten hebben. “Op het moment zelf dacht ik: wow, Carlo Boszhard zit aan m’n bil, maar achteraf dacht ik: ‘gadverdamme, hoe haalt hij het in z’n hoofd?” Bram verwijderde zijn aantijgingen overigens al rap, mogelijk na contact met juristen. Daarna was het stil. Tot nu dus.

Volksgericht

Juicekanalen: wat een circus om de aandacht maar op zichzelf te krijgen. Onbewezen ‘misbruikschandalen’ als verdienmodel van ooit afgewezen derderangs artiesten en presentettes. Zonder enige journalistieke wet toe te passen bepaalde namen krijsen, om zelf meer clicks (lees: geld) te genereren. Volgens mij is ieder weldenkend mens het met mij eens dat echte misbruikzaken aan het licht moeten komen en beoordeeld dienen te worden door de rechterlijke macht. Zomaar mensen beschuldigen, omdat je daar aandacht door krijgt, is misbruik maken van de #MeToo-beweging. Bewandel de juiste wegen. Onafhankelijke vertrouwenspersoon, aangifte doen als het slachtoffer dit wil en overlaten aan vakmensen. Niet aan 21ste eeuwse heksenjagers. Dit zwakbegaafde geschreeuw werkt nadelig voor alle betrokkenen.

Mijn gekozen waardering € -