Wim Dankbaar beweert al jaren dat de voor de moord veroordeelde Friese veeboer Jasper S. helemaal niet de dader is. De overheid zou in zijn ogen de echte dader, een asielzoeker, de hand boven het hoofd houden en de onschuldige S. bewust hebben aangewezen als zondebok. Journalisten, rechercheurs, advocaten, officieren van justitie, de familie Vaatstra, rechters, getuigen, dna-deskundigen en de top van Justitie spelen volgens de complotdenker allemaal een bedenkelijke en laakbare rol in de ‘doofpot’. Sterker: omdat Dankbaar naar eigen zeggen te dicht bij de waarheid kwam, werd S. met een corrupt vonnis als zondebok veroordeeld.
Strijd
De onherroepelijke veroordeling van S. in 2013 blijkt zeker niet het einde van de strijd van Wim Dankbaar. Op zijn eigen weblog schrijft hij verhaal na verhaal over hoe de zaak volgens hem echt in elkaar steekt. Venijnige en verwijtende mails aan hooggeplaatste personen, betrokkenen en journalisten volgen elkaar snel op. De toon is niet zelden vilein en zuigend. Samen met zijn strijdmakker en uitgever Hans Mauritz (in maart 2017 veroordeeld voor smaad) deinst hij er niet voor terug om betrokkenen te dreigen met slechte publiciteit en de daaruit voortvloeiende maatschappelijke schade als ze niet meewerken of hem gelijk geven.
De publicist houdt er een geheel eigen stijl op na. Zo plaatst hij met enige regelmaat privéfoto’s van betrokkenen om ze onder druk te zetten en ‘onthult’ hij waar mensen werken en met wie ze getrouwd zijn. Alle mailcorrespondentie zet hij zonder toestemming online. Volgens een van de betrokkenen staat zijn huwelijk inmiddels op het spel door de aanhoudende pesterijen van Dankbaar. Een ander stelt dat een handtekening van hem zonder zijn medewerking zomaar onder een valse notariële verklaring is gezet. Journalisten die verslag doen van de zaak worden steevast aangeduid als ‘hoernalisten’ die in dienst van de Staat opereren.
De strijd van Dankbaar brengt hem onherroepelijk in contact met de wet.
Op 3 maart 2014 krijgt hij van de rechtbank in Groningen vier weken voorwaardelijke celstraf opgelegd wegens het onterecht beschuldigen van twee mensen die volgens hem betrokken zijn bij de doofpot. Zo plaatst hij een privéfoto van een van de betrokkenen, waarop deze samen met zijn zus bij het graf van zijn oom staat. Dankbaar schrijft er bij: ‘Ik lees in dit artikel dat je vader verzetsheld was. Blijkbaar heb je weinig van zijn genen geërfd, want jouw huidige gedrag lijkt meer op dat van een met de Nazi’s collaborerende verrader’.
De rechtszaak kent een bijzonder verloop. In eerste instantie legt het Openbaar Ministerie de zaak voor aan de politierechter. Die ziet er door de recalcitrante en onwelwillende Dankbaar en de urenlange vertraging (de verdachte probeert tot twee keer toe de rechtbank te wraken) geen heil meer in en verwijst de zaak moedeloos door naar de Meervoudige Kamer. Hij gelast tevens een onderzoek naar de geestvermogens van Dankbaar. De publicist weigert het onderzoek, neemt zijn voorwaardelijke straf en zet zijn strijd online voort.
In juni 2016 is hij opnieuw aan de beurt. Nu wordt hij veroordeeld tot in totaal drie maanden celstraf voor het beschuldigen van een onschuldige derde.
Moeder
Twee duidelijke veroordelingen, maar Dankbaar peinst er niet over om zijn strijd te staken. Hij richt zijn pijlen op de moeder van de vermoorde Marianne. Hoe hij bij haar terechtkomt?
Via een vriendin van de moeder kreeg Wim Dankbaar de beschikking over haar dagboek. Ooit bijgehouden toen ze in haar wanhoop haar gedachten en twijfels over het moordonderzoek op papier zette. De publicist gaf vervolgens te kennen de persoonlijke observaties te willen gebruiken voor een eigen boek over de moord.
Maaike Terpstra wil dat onder geen beding en ze stapt naar de rechter. Omdat ze geen toestemming had gegeven en alleen zij het auteursrecht heeft op haar eigen teksten, stelt de rechter Dankbaar in het ongelijk en dreigt hij met dwangsommen van maximaal 200.000 euro. Kort gezegd: niet publiceren, of u riskeert het verlies van forse geldbedragen. De publicist gebruikt het dagboek echter toch, moet de oplage van het boek vernietigen en een deel van de dwangsommen (iets minder dan 30.000 euro) ook daadwerkelijk betalen.
Het gesteggel heeft even een vervelend staartje voor Maaike Terpstra. Omdat de rechter door onder meer verjaring niet het volledige bedrag goedkeurt en haar advocaat wel beslag heeft laten leggen op de volledige 200.000 euro, krijgt Dankbaar het even voor elkaar om een klein deel van haar AOW te bevriezen. Ze moet kort 73 euro van haar karige uitkering missen.
Maar daar stopt het niet. Uit woede omdat de moeder niets met hem te maken wil hebben (zo schrijft zij in een duidelijke boodschap dat hij haar met rust moet laten en dat ze nooit meer contact wil), publiceert hij kwetsende teksten op zijn site. Zo verwijt hij de rouwende vrouw ‘het ultieme verraad’ te hebben gepleegd aan haar eigen dochter. Ook schrijft hij op zijn site emotionele brieven onder haar naam, waarin hij net doet alsof zij haar excuses aan hem aanbiedt en zij zegt dat zijn visie op de moord de juiste is. Ook geeft hij zichzelf uit naam van de moeder complimenten.
Grenzen
Het gedrag van Dankbaar lijkt geen grenzen te kennen. In een bericht aan de advocaat van Maaike Terpstra uit hij dreigende taal naar de raadsman en naar Terpstra: ‘Niet alleen schrap ik je van het tableau, maar ook breng ik Maaike tot de afgrond’.
Voor Maaike Terpstra is de maat meer dan vol. Ze noemt de acties van Dankbaar ‘te walgelijk voor woorden’ en stelt dat hij haar kapotmaakt. Onder meer door ongevraagd contact te zoeken en beledigende e-mails te sturen.
Eind juli 2017 stapt Terpstra daadwerkelijk naar de rechter. Ze vraagt de rechtbank in Haarlem om een contactverbod, rectificaties van de gepubliceerde teksten, een publicatieverbod voor toekomstige verhalen en een schadevergoeding van 16.000 euro. Volgens de moeder maakt Dankbaar haar kapot door haar steeds te betrekken in zijn onderzoek naar de moord. Het contactverbod moet ook gelden voor de broer van Marianne, Johan. Dankbaar ging zo ver om een foto van de drie minderjarige kinderen van Johan op zijn website te zetten om een reactie uit te lokken.
Haar advocaat Yehudi Moszkowicz (die volgens Dankbaar ‘voor Justitie werkt’) stelt dat ze helemaal klaar is met Wim Dankbaar. ,,Deze arme vrouw wil rust en voor zover dat nog mogelijk is een kalme oude dag. Na alles wat ze heeft meegemaakt. Dankbaar heeft dit inmiddels verziekt en maakt dit blijvend onmogelijk.” De publicist reageert fel door te stellen dat de moeder helemaal niets weet van een rechtszaak en dat Yehudi Moszkowicz helemaal geen toestemming van haar heeft om te procederen.
Contactverbod
Ook nu trekt Dankbaar aan het kortste eind. De rechter is duidelijk, er komt een contactverbod, de publicist moet rectificeren en teksten verwijderen. Als hij weigert, moet hij een hoge prijs betalen. Er worden dwangsommen opgelegd van 20.000 euro per overtreding, met een maximum van 500.000 euro. Een ongekend hoog ‘dreigbedrag’ voor een burger, maar mogelijk door de onverzettelijkheid en de inmiddels hardnekkige recidive van de complotdenker.
Eén van de door de rechter opgelegde rectificaties laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Op 29 juni 2017 heb ik op deze plaats het artikel ‘Brief van (eiseres/verweerster), moeder van (A.) (2)’ gepubliceerd. In dit artikel heb ik ten onrechte gesuggereerd dat (eiseres/verweerster) (A.) mij middels een brief haar excuses heeft aangeboden, meent dat mijn hypothese over de moord op (A.) de juiste is, ermee instemt dat ik of derden haar dagboek publice(e)r(en), meent dat haar familie door het Openbaar Ministerie gehersenspoeld is en zij door familie onder druk gezet zou worden om zich tegen mijn acties te verzetten, dat haar advocaat zonder haar medeweten of opdracht zo handelt, dat zij geen contactverbod met mij zou wensen en meent dat het door mijzelf opgestelde ‘campingverslag’ juist is, zij meent dat ik mijn burgerplicht doe en dat ik niet kierewiet ben. Het artikel suggereert dat (eiseres/verweerster) (A.) mij een brief met de voornoemde inhoud zou hebben geschreven. Dat is niet juist. De tekst van deze brief en ook de daarin opgenomen lofprijzingen aan mijn adres zijn in werkelijkheid door mijzelf verzonnen en opgeschreven’
De rechtbank is ook duidelijk in het vonnis over de impact van de onrechtmatige gedragingen. De in het geding gebrachte mails van gedaagde en vooral ook die uit april en mei j.l. behelzen naast het opdringen aan eiseres van zijn theorieën over de moord op A en van vermeende misstanden bij justitie, op zijn minst pijnlijke, verwijtende, beledigende en/of denigrerende uitlatingen aan het adres van eiseres die daardoor telkens geconfronteerd wordt met de trieste gebeurtenissen uit het verleden.
In de fout
Hoewel het vonnis helder is en de financiële stok achter de deur pontificaal in het zicht staat, gaat de publicist toch weer opnieuw in de fout. Hoewel zijn site bijna volledig wordt opgeslokt door talrijke juridisch afgedwongen rectificaties, laat hij teksten op zijn Facebook en op zijn website staan die in strijd zijn met zijn veroordeling. De tijd tikt weg als hij telkens opnieuw 20.000 euro verliest. Tot het maximale bedrag is bereikt.
In oktober 2017 kan de rechter dan ook niet anders dan de volledige 500.000 euro toekennen aan de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra. Dankbaar probeert het bedrag nog te blokkeren en heel eventjes lukt het hem om het in beslag genomen geld te bevriezen. Lang duurt dat echter niet. Opnieuw verliest Dankbaar en wordt het geld vrijgegeven. De moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra krijgt ineens een half miljoen euro op haar rekening.
Dankbaar lijkt verslagen. Hij veegt zijn hele website schoon, maar keert na enkele weken toch weer terug. Opnieuw komen de verhalen.
De strijd van de publicist lijkt niet te stoppen. Er lopen nog steeds procedures en inmiddels dreigt een vierde betrokkene met een rechtszaak. Ook hij wil niet langer in het openbaar beschuldigd worden in teksten die maar blijven komen. En inmiddels is er opnieuw een door Dankbaar zelf geschreven nepbrief verschenen op zijn site. Deze keer gericht aan Maaike Terpstra.
Advocaatkosten
Het is niet helemaal duidelijk hoeveel geld Dankbaar inmiddels is verloren door zijn niet aflatende strijd. In verloren rechtszaken zijn de kosten voor de procedures meestal voor de verliezende partij en die lopen al snel op tot ruim duizend euro per vonnis. Volgens de publicist zelf is hij inmiddels daarnaast al zeker 60.000 euro kwijt aan advocaatkosten. Kosten die hij overigens wil claimen bij Maaike Terpstra.
Dankbaar zelf schreef onlangs op dat hij inmiddels al zeker 700.000 euro is kwijtgeraakt. Dat geld had hij ook, ooit verdiende hij flink wat geld in de ICT en op 27 juni 2017 verkocht hij zijn statige villa van ruim 400 vierkante meter in Overveen voor 1,6 miljoen euro. Er zat een hypotheek op van 600.000 euro. Inmiddels heeft Dankbaar zijn intrek genomen in een bescheiden huisje van 70 vierkante meter.
Wim Dankbaar is er de man niet naar om te stoppen met zijn strijd. In een e-mail van 12 februari 2018 aan secretaris-generaal Siebe Riedstra van het Ministerie van Veiligheid en Justitie omschreef hij het zelf als volgt:
‘Welnu, deze gozer houdt nooit op. Tenzij hij morgen een hartaanval of een kogel door zijn kop krijgt of anderszins de mond wordt gesnoerd’.
