Chinezen eten aan het begin van de zomer hondenvlees om in de winter voldoende lichaamswarmte te kunnen produceren. In Zuid-Korea eten vooral oudere mensen tijdens de warmste dagen van het jaar hondensoep, en dit om af te koelen. Alleen al uit deze tegenstrijdigheid kunnen we afleiden dat beide hondenvleesfestijnen steunen op bijgeloof. Hoewel het Chinese Dog Meat Festival bekender is, sterven tijdens het BokNal Festival in Zuid-Korea veel meer honden. Tussen 17 juli en 16 augustus belanden meer dan 3 miljoen honden in de soeppot. Boshintang, zoals het traditionele gerecht heet, bevat naast lichaamsdelen van honden ook veel water. Wie de soep eet krijgt dus veel vocht binnen, wat het lichaam afkoelt. Een kop thee op een warme dag heeft overigens hetzelfde effect…
Puppy’s als consumptiegoederen
Wie de warmste dagen van het jaar wil vieren heeft de keuze: zelf koken of op restaurant gaan. Wie het heft zelf in handen neemt kan op de markt een pup kopen om thuis klaar te maken. Net zoasl wij de houdbaarheidsdatum van etenswaar checken, keuren Zuid-Koreanen of een pup vlezig genoeg is voor consumptie. Veel pups worden opgehangen of versmacht. En als dit in een mooi decor gebeurt, eventueel met wat mooie muziek op de achtergrond, denken de slachters het dier nog een waardig afscheid te geven.
De meeste honden die op het menu staan tijdens het Bok Nal Festival komen van boerderijen. Honden ondergaan in Zuid-Korea hetzelfde noodlot als varkens en runderen bij ons: tijdens een miserabel leven worden ze volgepropt met antibiotica en hormonen, om vervolgens op een onwaardige manier te sterven.
17.000 boerderijen en 5 miljoen honden
Zuid-Koreanen serveren overigens het hele jaar door honden. Zo telt hoofdstad Seoul over de 500 restaurants waar hondenvlees op het menu staat. Jaarlijks produceren 17.000 boerderijen meer dan 5 miljoen honden voor consumptie. Dieren die op deze zogezegde farms geboren worden, gaan een kort en triest leven tegemoet. Ze zitten dag in dag uit opgesloten in kleine vieze koten, zonder bescherming tegen extreme weersomstandigheden. De honden krijgen geen water of medische zorgen. Om te voorkomen dat ze blaffen, doorboren de boeren hun trommelvliezen. Als de honden klaar zijn voor de slacht worden ze in het bijzijn van hun soortgenoten geëlektrocuteerd, opgehangen, doodgeslagen, de keel overgesneden… In het ergste geval worden honden levend gekookt of verbrand.
Eigenlijk kan je deze manier van dieren houden vergelijken met de manier waarop broodfokkers bij ons omgaan met hun productie- en koopwaar. Handelaars willen zo weinig mogelijk investeren in de honden, maar wel maximale winsten genereren. Ook Zuid-Koreaanse boeren houden hun beste honden achter de hand tot de festiviteiten naderen. Als je tijdens Bok Nal een grote hond kunt verkopen, brengt die veel meer op dan op andere momenten. Zo levert een stevige brok vlees al snel honderd euro op.
Hoop ligt bij jongeren
Net zoals veel mensen bij ons niet beseffen welke schrijnende wantoestanden gepaard gaan met de vleesproductie, hebben veel mensen in Zuid-Korea geen idee waar het hondenvlees vandaan komt. Ze weten niet dat de honden in erbarmelijke omstandigheden gekweekt en gehouden worden, om dan op het bord te belanden. De traditie van hondenvlees is immers diep geworteld in de Zuid-Koreaanse cultuur. Gelukkig lijkt de jongere bevolking komaf te willen maken met de hondenconsumptie: protesten nemen toe en actiegroepen worden groter. Toch, het zal niet voor morgen zijn dat er 5 miljoen honden minder in de pot belanden.
Lees ook:
-Brutale Aziatische hondenvleesindustrie floreert
-Dog Meat Festival gevaarlijk voor de volksgezondheid
