Janine Kho – Powervrouw aan de top

Ze lanceert merken, organiseert events en is eigenaar van het populaire platform Prêt à Pregnant. Ze werd groot als influencer, maar werkt nu liever achter de schermen. Powervrouw Janine Kho is een inspiratie voor vrouwen en moeders. "Je kunt zoveel meer dan je denkt!"

We kennen haar van de online platforms Prêt à Pregnant, The Mom en The Dad, waar ze moeders en vaders inspireert op het gebied van fashion, lifestyle en beauty. Toch ligt haar focus op haar bedrijf &KHO AGENCY van waaruit ze events organiseert, merken adviseert en concepten  ontwikkelt. Ook verzorgt ze de marketing & PR voor het Women’s Healtcare Center, een Medisch centrum voor vrouwenzorg opgericht door haar vader. Maar het allerbelangrijkst zijn haar kinderen: Fabian (10) en Jade-Ming (6).

Janine: ‘Ik wil mijn kinderen alles meegeven wat mijn ouders mij hebben gegeven. Daarom werk ik zo hard. Ik wil ze alle kansen geven en nooit ‘nee’ moet zeggen omdat iets niet kan.’

Om haar werk op een goede manier te kunnen combineren met het moederschap, werd ze ondernemer. Want tijdens haar zwangerschap voelde ze heel duidelijker: ik wil er écht zijn voor mijn kind. ‘Ik wilde voor mijn eigen nestje zorgen, als een moederwolf. Dat betekende dat ik mijn werk om de baby heen wilde plannen, en niet andersom. Als ondernemer heb ik die vrijheid.’

Je zou kunnen zeggen dat ik één van de eerste influencers was. Toch heb ik mezelf nooit zo gezien. Ik deelde gewoon mijn leven als moeder en ondernemer online. Dat sloeg aan

Na haar zwangerschapsverlof waagde ze de sprong. Ze zei haar baan op als pr/ Event manager bij Danie Bles, nam haar oud-assistent in dienst en startte met Prêt à Pregnant. ‘Het idee ontstond vanuit mijn eigen behoefte. Ik volgde zelf vrouwen zoals Rachel Zoe en Nicole Richie die er altijd fantastisch uitzagen als moeder. Maar een platform met tips en tricks voor de ondernemende moeder was er nog niet…’

‘De timing was perfect. Het was de tijd dat strollers een verlengstuk van je outfit werden, een fashion statement. En er een shift was van print naar online. Op die trend gingen we mee. En omdat we alles in het Engels deden, werden we al snel internationaal opgepikt. Ik kwam zelf ook volop beeld. Je zou kunnen zeggen dat ik één van de eerste influencers was. Toch heb ik mezelf nooit zo gezien. Ik deelde gewoon mijn leven als moeder en ondernemer online. Dat sloeg aan.’

Het ondernemerschap bracht haar veel vrijheid. Maar er was ook  een andere kant. De eerste jaren verloor ze zich in het werk. Ze werkte te veel en te lang. Achteraf ziet ze hoe dit ook heeft bijgedragen aan haar scheiding. ‘Mijn bedrijf was alles voor me, ik stopte mijn ziel en zaligheid erin. Ik werkte 24-7 en ook online stond ik altijd aan. Het was goed te combineren met de kinderen, want ik nam ze overal mee naartoe. Ik had een platform voor moeders dus niemand vond het raar als ik met een Maxi-Cosi aankwam. In mijn job was ik gelukkig, maar achteraf gezien ging mijn huwelijk ging eraan onderdoor.’

De scheiding was heel verdrietig. ‘Ik ben door het aller diepste dal gegaan qua verdriet. Het heeft ontzettend veel impact gehad op wie ik ben en hoe ik nu in het leven sta. Maar ik ben er sterker uitgekomen. Ik weet nu beter wat ik wel en niet wil en ik heb geleerd om prioriteiten te stellen: wat is hoofdzaak, wat is bijzaak. Ik werk nog steeds hard en veel, maar ik organiseer het nu beter.’

Na de scheiding ging de nanny er als eerste uit. Een geluk bij een ongeluk, want daardoor ‘moest’ ik mijn bedrijf nog duidelijker om de kinderen heen bouwen

Zo heeft ze iedere woensdagavond date night met haar nieuwe liefde Arjan, met wie ze sinds kort samenwoont. ‘Hij heeft ook twee kinderen en twee honden dus we zijn allebei druk. Om elkaar niet uit het oog te verliezen houden we de woensdagavond vrij. We hoeven nergens heen te gaan, thuisblijven mag ook, maar de woensdagavond is voor ons samen.’

Overdag is ze druk met werk en de kinderen. Halen en brengen doet ze altijd zelf. ‘Vroeger had ik een vaste oppas  en dat was heerlijk want ik had mijn handen vrij. Als ik een afspraak had, was thuis alles geregeld. Na de scheiding ging de nanny er als eerste uit. Een geluk bij een ongeluk, want daardoor ‘moest’ ik mijn bedrijf nog duidelijker om de kinderen heen bouwen.’

‘Als ik de kinderen naar school heb gebracht, is het werken, werken, werken… Uit school gaan we door naar voetbaltraining, beide kinderen spelen op hoog niveau. In het weekend sta ik langs de lijn. Als het nodig is doe ik een call of een mailtje vanuit de auto of het clubhuis; boodschappen en wasjes doe ik tussendoor. Na de training is het in bad, eten en naar bed. Vaak werk ik ’s avonds nog door tot laat en in héle drukke periodes zet ik de wekker om vijf uur ’s ochtends.’

Koken schiet er vaak bij in. ‘Ik lijk daarin op mijn moeder. Zij kan een paar gerechten fantastisch koken: soep, spaghetti en saté. Maar de rest wordt gehaald. Bij mij thuis is het net zo. Ik hou wel van koken en ik kan het ook, ik heb tenslotte de hotelschool gedaan. Ik heb graag een pan soep op het fornuis zodat het lekker ruikt. Maar in drukke periodes halen we bijna elke dag. Mijn kinderen zijn gelukkig dankbare eters, die vinden alles lekker!’

Sinds een paar weken woont ze samen met Arjan. Ze is gelukkig met de nieuwe liefde in haar leven, maar de kinderen staan op nummer één. ‘Het belangrijkste is dat ik mijn kinderen opvoed en dat ik een mooie toekomst voor ze kan opbouwen. Alles wat er verder bijkomt, moet van toegevoegde waarde zijn op ons leven. Ik heb geen zin meer in gedonder. Dat Arjan en ik nu samenwonen is fijn en gezellig. Maar ik blijf onafhankelijk.’

Mijn vader heeft me wel altijd gemotiveerd om te ondernemen. Hij zei dat ik risico’s moest durven nemen. No guts no glory!

Dat het belangrijk is om zelfstandig te zijn, kreeg ze van huis uit mee. ‘Mijn ouders zeiden altijd: je moet doen waar je gelukkig van wordt én je moet onafhankelijk zijn. Al word je vuilnisman of werk je bij de bakker, als dat jou gelukkig maakt, dan is het goed. Ik hoefde niet – zoals veel klasgenootjes – op stampkamp of bijles om het hoogste niveau te halen. Mijn broer deed het gymnasium, ik de havo en dat was prima. Mijn vader heeft me wel altijd gemotiveerd om te ondernemen. Hij zei dat ik risico’s moest durven nemen. No guts no glory!

Toch leerde ze pas écht op eigen benen staan door de scheiding. Ze verhuisde met de kinderen naar een kleiner appartement en was ineens single moeder. ‘Alleen zijn was mijn allergrootste angst. Dus het was heel confronterend, maar ook heel goed. Ik kwam erachter dat je als vrouw heel veel kan! En dat de band met je kinderen bijzonder sterk is, een kracht op zich. Het was tijdens lockdown dus we waren heel intensief met zijn drietjes, of eigenlijk met zijn vieren, want onze hond Kees hoort er ook bij. Die tijd in het appartement was zo intiem en gezellig, dat kan niemand meer van ons afnemen!’

‘Kees is acht jaar. Hij is mijn derde kind. We hebben hem van Marktplaats van een gezin dat hem niet onder controle kreeg. Het is de allerliefste hond van de hele wereld! Met een super personality. Hij zit aan tafel en gaat overal mee naartoe. Door het werk van mijn ouders – allebei medisch- konden wij vroeger thuis geen hond hebben; wij hadden katten. Een hond was altijd een droom van mij.  Toen de kinderen kwamen en ik voor mezelf begon, heb ik de kans meteen aangegrepen! De kinderen zijn dol op hem en omgekeerd leert hij ze verantwoordelijkheid en zorgzaamheid. Kees is een hele belangrijke factor in ons gezin.’

Janine komt uit een bijzonder warm nest. ‘Mijn ouders hebben mij altijd in alles gesteund, ook tijdens de scheiding. We waren thuis met zijn vieren: mijn ouders, mijn oudere broer en ik. We zien elkaar heel veel en ik ben ook mega close met mijn schoonzus Marinke. Zij is fotograaf en we werken ook veel samen. Minimaal eens per week eten we met de hele familie. Ik heb altijd veel gereisd maar nooit langer dan een half jaar omdat ik niet zo lang bij mijn ouders weg wil zijn. Ik vind het heerlijk om bij ze thuis te komen. Ze wonen in de buurt en we lopen allemaal de deur bij ze plat.’

Naast haar échte familie, heeft Janine ook een groep beste vrienden en een twee aller-aller beste vrienden, Hazjar en Roger, die haar steunen door dik en dun. ‘Dit zijn mijn zussen, zo voelt het. Ik spreek ze twaalf keer per dag en ze hebben alles meegemaakt: scheiding, verhuizingen, drama! Ik ben heel dankbaar dat ik zoveel lieve en goede mensen om me heen heb.’

Vroeger was Instagram onschuldiger. Toen was het leuk om content te delen en een kijkje te geven in je leven, nu denk ik meer na over wat ik deel

Hoewel het minder is dan vroeger, is Janine duidelijk aanwezig op social media. Hoe is het om op die manier in de schijnwerpers te staan en wat vinden de kinderen daarvan? ‘Mijn kinderen doen er niet moeilijk over. Ze zijn het gewend, het is onderdeel van ons leven. Als ze echt geen zin hebben, zeggen ze dat. Maar ze begrijpen hoe het werkt. Ze weten dat als wij naar een bijzonder event gaan dat niet voor iedereen toegankelijk is, ze ook even op de foto moeten.’

‘Ik ben wel voorzichtiger geworden in waar ik ze mee naartoe neem en wat ik post. Vroeger was Instagram onschuldiger. Toen was het leuk om content te delen en een kijkje te geven in je leven, nu denk ik meer na over wat ik deel. De grens tussen publiek en privé is duidelijker geworden.’

Wat de kinderen aan hebben, daar heeft ze (bijna) geen invloed meer op. Vooral Jade-Ming heeft een eigen stijl. ‘Ze heeft een totaal andere smaak dan ik! Ik hou van super vrouwelijk, jurkjes, glittertruitjes, dat soort dingen… Moet ze allemaal niks van hebben!’ Ze lacht er hartelijk om. ‘Jade wil het liefst jongenskleding aan. Ze speelt ook als enige meisje voetbal tussen de boys. Zo grappig, dat kleine frummeltje tussen al die gastjes! Ze shopt het liefst in de kast van haar broer. Ik heb er geen moeite mee. Jade is zo zichzelf en zo cute! Ze doet aan wat zij mooi vindt en ik moet zeggen, haar combinaties kloppen wel!’

Qua opvoeding vindt Janine een aantal dingen belangrijk. Respect speelt daarbij een hoofdrol. ‘Ik kom uit een Chinees-Indonesische cultuur, mijn waarden en normen zijn Asian. Familiebanden zijn bij ons heel belangrijk. Je gaat respectvol met elkaar om. Je zegt iedereen netjes gedag, je laat de ouderen bijvoorbeeld eerst eten opscheppen, dat soort dingen. Maar het gaat ook om respect in bredere zin. Andere mensen in hun waarde laten…’

Ze vindt het ook belangrijk dat haar kinderen zich realiseren dat ze in een bevoorrechte situatie zitten qua lifestyle, onderwijs en mogelijkheden. ‘Ik wil dat ze de waarde van geld kennen. Het is niet vanzelfsprekend dat we altijd maar op vakantie gaan of nieuwe voetbalschoenen kopen. Ik probeer ze mee te geven dat overal hard voor gewerkt moet worden. Ook mensen die minder hebben, werken er hard voor.’

Kennis van de wereld vindt ze ook essentieel. ‘Ik ben heel gelukkig in Amsterdam en wil nergens anders wonen, maar ik ben dol op reizen. Ik kan niet wachten tot covid voorbij is! Reizen verlegt je grenzen en geeft energie en inspiratie. Mijn ouders hebben mij altijd overal mee naartoe genomen. We gingen naar Indonesië, Singapore, Maleisië, Thailand, Amerika… Andere culturen proeven en zien. Dat wil ik ook voor mijn kinderen. Door veel te reizen, leren ze hoe de wereld in elkaar steekt.’

Met Azië heeft ze een bijzondere band. ‘Ik voel me heel connected met Azië. Ondanks dat ik hier geboren ben, heb ik ook daar een gevoel van thuiskomen.’ Om die connectie te stimuleren startte ze drie jaar geleden met Leading Asians, een internationaal netwerk dat mensen met een Aziatische achtergrond of een connectie met Azië bij elkaar brengt.

Binnen de Aziatische cultuur wordt al snel gezegd: laat maar zitten, schud het van je af, geen aandacht aan geven. Die tijd is voorbij. We lachen niet meer om Ushi van Dijck…

Toen de Nederlands-Aziatische community haar vroeg om via haar socials bij te dragen aan awareness over racisme, hoefde ze ook niet lang na te denken. Janine: ‘Ik heb voor mijn gevoel zelf weinig last gehad van racisme, dat moet ik eerlijk zeggen. Maar ik zie wel dingen gebeuren die niet okay zijn. Binnen de Aziatische cultuur wordt al snel gezegd: laat maar zitten, schud het van je af, geen aandacht aan geven. Die tijd is voorbij. We lachen niet meer om Ushi van Dijck…’

‘Toch wordt er op scholen nog ‘Hankie Pankie Shanghai’ gezongen. En in de film van de Luizenmoeder zit een scene waarin kinderen met stickertjes Chinese ogen maken voor een Chinese middag. Ik viel bijna van mijn stoel van plaatsvervangende schaamte toen ik met mijn kinderen in de bioscoop zat! Dit kan anno 2021 écht niet meer. Ik help graag mee om dit soort dingen bespreekbaar te maken, voor de Aziatische community en voor mijn kinderen. Want je ziet het misschien niet direct aan mijn kinderen, maar ze zijn wel degelijk half Aziatisch!’

Janine werd relatief jong moeder en dat ervaart ze als een voordeel. ‘Ik sta heel dicht bij mijn kinderen. Ik begrijp wat ze leuk vinden en wat er speelt.’ Tegelijkertijd is ze volwassener geworden door het moederschap. ‘Ik ben rustiger en draag meer verantwoordelijkheid dan vroeger. Ik ben een echte vis en kan heel emotioneel en impulsief zijn. Een gevoelsmens zal ik altijd blijven. In mijn persoonlijke leven en in mijn bedrijf draait besluitvorming om gevoel. Maar sinds ik moeder ben, maak ik mijn keuzes meer weloverwogen.’

Tussen alle bedrijven door, werkt Janine aan een boek over haar leven. Het komt volgend jaar uit en is gericht op vrouwen. ‘Ik wil uitdragen dat je als vrouw heel veel kan! Na de scheiding heb ik momenten gehad waarop ik dacht: hoe ga ik dit doen, hoe moet ik verder? Ik dacht altijd dat ik alles goed onder controle had maar toen ik er alleen voor stond, bleek dat niet zo te zijn. Wat ik heb geleerd is ten eerste dat alles goed komt én dat je zo veel meer kunt dan je denkt!’

‘Het boek is enerzijds een biografie maar geeft ook veel praktische tips en tricks. Over ondernemen, over moederschap en over scheiden. Wat moet je doen, wat moet je regelen, waar moet je beginnen en waar moet je op letten? Ik heb een moeizame scheiding achter de rug. Er waren veel dingen die ik niet wist en die ik nu wel weet. Met dit boek wil ik doorgeven wat ik geleerd heb, hopelijk kan ik andere vrouwen daarmee inspireren. Wat ik tegen alle vrouwen wil zeggen is: kom op voor jezelf en ga voor je eigen geluk!’

Naam: Janine Kho
Leeftijd: 36 jaar
Moeder van: Fabian (10) en Jade Migh (6)
Vriend: Arjan de Waard (52)
Sterrenbeeld: Vissen
Sport: personal trainer & boksen
Relax moment: wekelijkse bindweefselmassage
Lievelingseten : spaghetti van mijn moeder & sushi
Beste serie: Game of Thrones & Undercover
Op de verlanglijst: Een vintage Eames chair
Fijnste vakantieland: Indonesië & Ibiza
Hekel aan: onrechtvaardigheid en liegen
Beste eigenschap: vastberaden & doorzetter
Zwakte: Te lief zijn voor andere mensen
Duurzame gewoonte: Hekel aan plastic tasjes en rijd tegenwoordig volledig elektrisch

beeld: pretapregnant.com

Mijn gekozen waardering € -

De artikelen van Anne verschenen eerder in tijdschriften en kranten waaronder Fabulous Mama, Viva, Margriet, Linda en NRC Next. Anne is cultureel antropoloog en eigenaar van Uitgeverij 11