#Kalverliefde: denk na over wat je dieren aandoet

Een indrukwekkende opkomst gisteren in Den Haag. Maar het echte gesprek is nauwelijks gevoerd. Hoe kunnen we het beste voldoen aan de behoefte van kalfjes? En van koeien? Kalfjes hebben nu eenmaal behoefte aan aandacht, gezelschap, zogen ofwel zuigen en speelruimte. Koeien hebben behoefte regelmatig te worden gemolken.

Meer koeienwelzijn dankzij melkrobots

Met de koeien gaat het vooruit sinds er melkrobots zijn: zij kunnen op hun eigen tijdstip naar de melkmachine. Mits die niet per koe gemaximeerd is op bijvoorbeeld twee keer per dag.

Kalfjes die bij de koe lopen zijn heel rustig en tevreden. Kalfjes die apart gehouden worden ‘weten niet beter’, maar hebben nog wel de genoemde behoeftes. Dus als je een kalverstal inloopt met 500 mestkalveren, zie je 500 kalfjes die willen zuigen, geaaid willen worden en die willen spelen.

Zuigbehoefte kalfjes niet bevredigd

De zuigbehoefte zetten kalfjes om in likken. Als ze elkaar echter teveel gaan likken krijgen ze haarballen in de maag, wat niet goed voor ze is. Dus worden ze eerst apart gezet. Kalversystemen met speenemmers voldoen deels aan de zuigbehoefte, maar worden nauwelijks nog gebruikt.

Aandacht tekort

Aandacht kunnen kalfjes krijgen van een moederkoe, maar ook van een pleegmoeder of mens. De meeste boerinnen werken echter buitenshuis, en ook thuis werkende boerinnen staan meestal niet halve dagen kalfjes te aaien. Daar is dus ook nog winst te boeken: waarom geen oude koeien of droogstaande koeien toevoegen aan een groep kalveren? Of eenzame mensen naar de boerderij halen om kalfjes te aaien? Het is namelijk heerlijk en gezond voor beide. Zelfs bij zorg- of agrarische kinderopvang staan kalfjes veelal in hokken waar met name kinderen moeilijk bij kunnen. Zet er eens een bankje naast waardoor ook kinderen van bovenaf een kalfje op de rug kunnen aaien.

Speelruimte te weinig

Speelruimte ten slotte is vooral vanaf de peuterschool voor kalfjes een must. Als baby hebben ze behoefte aan beschutting en is een klein hok prima, maar als ze groter worden willen ze graag met hun vriendjes spelen. Als we met zijn allen het welzijn van kalfjes belangrijk vinden, moeten we dus meer biologisch vlees eten. Want daar krijgen dieren samen meer ruimte. En zo krijgen ook dunne stierkalfjes een leven, waar ze nu soms doodgespoten worden vanwege economische redenen: er is te weinig vraag naar.

zie voor veel goede info www.familiekuddes.nl

Reactie biologisch boer Berrie:
Ik ben geen specialist, maar heb de indruk dat je de behoeftes van kalveren enigzins simplificeert. Misschien moet je er eens met een etholoog over praten. Voor kalveren is het belangrijk om zo veel mogelijk hun natuurlijke gedrag te kunnen ontplooien. En dat is misschien wel iets meer dan behoefte aan aandacht, gezelschap, zogen ofwel zuigen en speelruimte.Ik denk dat kalveren ook veel leren van hun moeder en andere oudere soortgenoten als ze in een kudde opgroeien. Vooral sociaal gedrag.

Verder concludeer je aan het eind dat biologisch eten leidt tot een beter leveren voor kalveren. Dit is maar  ten dele waar. Je legt hier de vinger op een zeer kwetsbare plek van de biologische sector.
Op de meeste biologische melkveebedrijven vertrekken de stierkalveren op 10 dagen leeftijd naar een kalvermesterij. Bijna altijd een gangbare kalvermesterij. Er is in Nederland maar 1 biologische kalverhouder (Bart Boon) waar de dieren wel een beter leven hebben, maar waar dus maar weinig kalveren van kunnen profiteren.

In de biologische sector wordt naarstig gezocht naar mogelijkheden om dit probleem te tackelen. Een van de mogelijkheden is de aanpak van de biologische boeren van Stichting Natuurboer uit de Buurt. Bij hen blijven de stierkalveren op het bedrijf, en worden tot os gemaakt. Dit geeft de mogelijkheid om ze een paar jaar zonder problemen te laten grazen op natuurlijke graslanden. Ze gaan naar de slager als ze ongeveer 2,5 jaar oud zijn.

Reactie Sietske Klooster van De Melksalon:

Er moeten andere houderijdystemen komen. De boer kan die investering niet alleen doen? Er is tijd en geld nodig om de transformatie te maken. Een regel opleggen alleen komt niemand ten goede. Ook de kalfjes niet, want die lopen gevaar in de huidige bouw van stallen e.d

Mijn gekozen waardering € -

Ondernemend journalist Tjitske Ypma is idealist, schrijver, moeder en organisator. Ze werkt aan duurzaamheid dichtbij huis. Biodiversiteit en samen-leven zijn haar speerpunten. Op Reporters online is af en toe wat vrij werk te vinden.