Sarah Walk is afkomstig uit Minneapolis, studeerde compositie aan het Berklee College of Music, Chicago en woont tegenwoordig in Los Angeles. Haar muziek gaat over grote thema’s als identiteit, schuldgevoel en verlies, gezet op lyrische melodieën, met vaak zeer directe teksten.
Sarah Walk tekende bij One Little Indian Records en bracht haar debuutsingle ‘Maybe Someday’ uit in 2016. Meedere singles volgden, zoals ‘Still Frames’, dat begin 2017 uitkwam. Een album volgde, ‘Little Black Book’, geproduceerd door Steven Brown, barstensvol oprechte emotie over liefde en liefdesverdriet. Met haar nieuwe album ‘Another Me’ gaat Sarah Walk een stap verder en toont ze haar eigen persoonlijke strijd om te mogen zijn wie zij is, haar hartzeer. “Ik wilde al vroeg met deze plaat duidelijk maken dat er zoveel is dat vrouwen voelen en ervaren buiten wat er bestaat in romantische relaties”, zegt de zangeres over ‘Another Me’, dat werd geproduceerd door Leo Abrahams (Regina Spektor, Belle & Sebastian, Paul Simon, Pulp, David Byrne, Brian Eno).
‘Another Me’ begint met een uithaal naar het patriarchaat en een harde visie op de geïnstitutionaliseerde rechten van mannen. De openingssong ‘Unravel’ start met de regel: “Nothing’s hurt me more than men that grew up with no consequences, why is it my job to fix this mess? You’re always ready to defend, you hear my concern as anger, and no-one wants an angry woman”. Hiermee lijkt de toon gezet. Maar toch is ‘Another Me’ geen album waar de woede van afspat. Ja, er gaat boosheid schuil in de liedjes van Sarah Walk, er klinkt verontwaardiging. Maar bovenal is ‘Another Me’ een coming out plaat van een kunstenaar die zichzelf omschrijft als “a queer person, a woman, masculine of center”. ‘Another Me’ is een album geworden waarmee Sarah Walk uit de kast komt, in die zin dat, zoals ze zelf zegt, het maken van de plaat haar een manier bood om ruimte in te nemen en een keuzevrijheid in haar leven te hebben op een manier waarvan zij nooit eerder het gevoel had dat het mocht. Het is een proces waarin zij meer en meer van zichzelf leerde kennen en dat door middel van haar muziek, hoopt zij, ook in anderen gaat resoneren.
Hoewel van jongs af aangetrokken tot de piano, experimenteerde Sarah Walk voor ‘Another Me’ ook met electronic noise, ritmeprogramma’s en synthesizers, een volkomen nieuw terrein voor haar. En ze speelt op enkele nummers gitaar, die ze eerst wel ontstemde, op zoek naar nieuwe geluiden.
Elf nummers staan er op ‘Another Me’, elf nummers waarin Sarah Walk haar ziel en zijn bloot legt. ‘Take Me As I Am’, zingt zij. Het album kent vele hoogtepunten, zoals het meeslepende, met kloppende elektronica onderbouwde ‘What Do I Want?’: “All my life I’ve been unsure / Always lookin back / Always needing more.” Ook vocaal is Sarah Walk een openbaring. De singer-songwriter bezit een krachtige zangstem, die tegelijkertijd een zachte melancholie uitstraalt. Het is een sterke combinatie zoals bijvoorbeeld het titelnummer ‘Another Me (Fix Myself)’ en het daaropvolgende ‘Nobody Knows’ laten horen. Het nieuwe oeuvre van Sarah Walk uit zich in fraaie ballades, zoals ‘Same Road’ en ‘On The Outside’, het opzwepende ‘The Key’, het meer lieflijke ‘Flowers Grow’ en de op piano begeleide sfeervolle afsluiter ‘No Good Way To say Goodbye’. ‘Another Me’ kent geen zwakke nummers, het album is één krachtdadige en overtuigende getuigenis, resulterend in een prachtig én moedig liedalbum.
Sarah Walk – Another Me
One Little Indian Records / Konkurrent
