Luke Pritchard, zanger van The Kooks: “Alles wat ik muzikaal doe is een eerbetoon aan mijn vader”

Op 31 augustus verschijnt Let’s Go Sunshine het nieuwe album van The Kooks. De Engelse popband onder aanvoering van zanger Luke Pritchard bracht in 2006 hun debuut-cd uit, sindsdien zijn ze een vaste waarde binnen de Engelse popmuziek, de Britpop. Reporters Online popjournalist Peter Schavemaker interviewde Luke Pritchard.

In het boekje bij de cd staat een foto (featured image, red.) waarop je knielt bij een fotolijstje van je overleden vader. Ook Honey Bee, track 9 op de cd, verwijst naar je vader, het nummer is met de moderne technieken opgenomen als duet van jouw stem samen met de zang demo die je vader Bob achterliet. Hij nam zijn versie in de jaren zeventig op.

“Hé, dank dat je hierover begint. Het opnemen van deze mooie song die hij schreef en mij achterliet was een erg bijzondere ervaring. Het was in het begin moeilijk voor mij om het nummer te willen delen met de rest van de wereld. De andere bandleden van The Kooks hebben mij gesteund, waarop ik het toch heb opgenomen. Ik kreeg de demo van mijn zus, mijn vader had het nummer opgenomen voor een album dat hij met zijn band wilde maken.”

Luke’s vader Bob Pritchard speelde in Bob Pritchard and the Echoes en speelde ooit in de voorprogramma’s van The Rolling Stones en John Lee Hooker. De groep had verder niet veel muzikaal succes. Bob Pritchard overleed toen zijn zoon Luke drie jaar oud was. The Kooks speelde in 2018 zelf ook twee keer in het voorprogramma van The Rolling Stones.

Was het opnemen van Honey Bee ook emotioneel?

“Ja, maar op een positieve manier en zonder het gevoel van rouw.”

We wilden weer terug naar het maken van een echte bandplaat en een Britpop plaat.

Heeft de opname van Honey Bee je positieve energie gegeven en geholpen in de manier waarop het album Let’s Go Sunshine is opgenomen? Ik las dat het schrijf- en opnameproces, dat al in 2015 begon, langzaam en in delen opgang kwam. De song Fractured and Dazed verwijst naar dat proces.

“Ja, de opname van Honey Bee gaf mij zeker een positief gevoel. Het opnameproces van onze nieuwe cd was op zichzelf niet zo’n moeilijk proces, dat geldt wel voor het kiezen van de nieuwe muzikale richting die we als band voor onze nieuwe cd wilden ingaan. Dat was wel een moeilijke beslissing. We staan nog steeds achter ons vierde album Listen (verschenen in september 2014, red.) maar we het voelde, achteraf, toch niet als een echte Kooks-plaat. De vraag voorafgaand aan de opnames van Let’s Go Sunshine was: Wat zijn The Kooks als band? (The Kooks maakte gebruik van gospelinvloeden en elektronica, red.). We wilden weer terug naar het maken van een echte bandplaat en een Britpopplaat. The Kooks zijn, in mijn ogen, ook de muzikale bewaarders van de Engelse rock ‘n’ roll en Britpop. Het is de muziek die ik liefheb. Ik denk dat dit goed te horen is op Let’s Go Sunshine, we hebben The Kooks-sounds terug. Let’s Go Sunshine is een dynamisch en compleet album geworden, er is een synergie -muzikaal en tekstueel – tussen de songs; daar heb je gelijk in. Het opnameproces van onze nieuwe plaat was zoals we ons eerste album Inside In/Inside Out (2006, red.) hebben opgenomen, als band. Let’s Go Sunshine is echt een plaat geworden van alle vier Kooks-bandleden.”

Over het album Listen zei je dat het The Kooks 2.0 was. De track Around Town op dat album wees je destijds de nieuwe muzikale richting van de band. Voor welk nummer op jullie nieuwe cd Let’s Go Sunshine geldt dat?

“Dat is lastig te zeggen, maar het eerste nummer dat ik schreef en als demo opnam was Fractured and Dazed (track 5, red.), in eerste instantie voor mij het nummer dat onze nieuwe sound zou moeten worden. De demoversie staat niet ver af van de versie zoals het nummer uiteindelijk op de plaat is terechtgekomen. Uiteindelijk merkte ik dat de sound van Fractured and Dazed toch niet de blauwdruk voor het geluid van de hele plaat moest worden, dat eerste gevoel heb ik losgelaten. We hebben voor Let’s Go Sunshine geen gebruik gemaakt van samples, zoals op ons vorige album.”

Hoe is de verhouding in de band tussen jou, als zanger en belangrijkste liedjesschrijver van The Kooks, en de andere bandleden Hugh Harris, Alexis Nuñez en Peter Denton? Ik las in een interview dat je bijna op elke woord en akkoord kauwde om je liedjes op Let’s Go Sunshine zo goed mogelijk te schrijven. En dat het moeilijk was om demo’s van liedjes te laten horen aan de jongens.

“Dat klopt. Liedjes schrijven is mijn baan geworden en deze keer heb ik inderdaad lang getwijfeld om de liedjes te laten horen aan Hugh, Alexis en Peter. Ik wilde de beste liedjes afleveren en ze alleen opnemen als ik, en de bandleden, ze helemaal goed vonden. Dat was een afspraak die ik met mijzelf, maar ook met de band, heb gemaakt. Hierdoor voelde ik wel druk. Ik wilde ook dat elk nummer even sterk zou klinken en een boodschap of verhaal moest hebben. Eerlijk gezegd was er soms discussie over de songs, maar aan het eind van de dag kozen we als band voor dé beste nummers.”

Vind je Let’s Go Sunshine het meest volwassen album van The Kooks?
“Mooi gezegd, maar ik vind het misschien te vroeg om het al ons meest volwassen album te noemen.”

Ik ben eerlijk in mijn liedjes, maar vind het ook nog steeds leuk om fictieve teksten te schrijven.

Je persoonlijke leven en gebeurtenissen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in je teksten. Vaak waren de teksten donker. Ben je iets optimistischer gaan schrijven of kies je er nog steeds voor om vooral te schrijven over emotioneel beladen onderwerpen?

“Het is op Let’s Go Sunshine beter in balans. Ik ben eerlijk in mijn liedjes, maar vind het ook nog steeds leuk om fictieve teksten te schrijven. Op dit album staan de beste liedjes die ik in die stijl heb geschreven. Er zijn ook veel autobiografische verwijzingen in de nummers op Let’s Go Sunshine. In Four Leaf Clover, een van de singles, schrijf ik ook over de frustraties die ik heb over de situatie in mijn land Engeland.”

Op Let’s Go Sunshine staan ook muzikale verwijzingen naar The Beach Boys en Bob Dylan, met name in No Pressure (track 15 en de afsluiter van het album, red.)

“Ja, dat was een bewuste keuze. Muziek uit de jaren zestig en ook uit de jaren zeventig heeft mij altijd beïnvloed als liedjesschrijver. Ik wilde met ons nieuwe album dat gevoel opwekken. Ja, het nummer is ook een ode aan mijn vader die mij zijn 60’s, 70’s platen en de jaren ’30 en ‘40 gospelmuziek in zijn platencollectie naliet. Eerlijk gezegd is alles wat ik muzikaal doe een eerbetoon aan mijn vader. Let’s Go Sunshine is een ode aan de muziek waarmee ik ben opgegroeid, de reden dat ik ooit begon met het maken van muziek.”

Voor mij zijn The Rolling Stones de beste (live)band ter wereld, zij inspireren mij constant.

Op 22 juni (in Berlijn) en 30 juni (in Stuttgart) 2018 stonden jullie in het voorprogramma van The Rolling Stones. Op welke manier inspireren The Stones je als zanger en liedjesschrijver?

“Ook hier is weer een connectie met mijn vader, die in de jaren zestig met zijn band in het voorprogramma van The Stones speelden in Bristol. Het was cool dat Mick een paar keer naar onze show kwam kijken, mijn moeder was daar ook bij. Voor mij zijn The Rolling Stones de beste (live)band ter wereld, ze inspireren mij constant. Dat wij als The Kooks in hun voorprogramma mogen spelen en de bandleden persoonlijk kennen is voor mij iets geweldigs.”

We bespraken eerder de referentie op Let’s Go Sunshine naar The Beach Boys en Bob Dylan. Is er ook een referentie op jullie nieuwe cd naar The Rolling Stones?

“Niet direct, hoewel de akkoorden in Chicken Bone (track 6) een beetje verwijzen naar The Stones.”

The Kooks speelde, aan het begin van hun carrière, in 2007 en 2008, ook in het voorprogramma van The Stones. Luke Pritchard stond ook privé dichtbij de band, hij was lange tijd het vriendje van Georgia Jagger, de dochter van Mick Jagger.

Je moest door ziekte op 17 juni het Pinkpop-concert van The Kooks afzeggen. Komt er een nieuw concert voor jullie Nederlandse fans?

“Ik worstelde met bronchitis en moest hierdoor, op doktersadvies, alles afzeggen om schade van mijn stem op lange termijn te voorkomen. Inmiddels ben ik hersteld van de klachten. Het was vreselijk dat ik Pinkpop moest afzeggen. Ik voelde me verschrikkelijk, niemand wil een show afzeggen. We komen zeker terug, 100%, dat zijn wel verplicht aan onze Nederlandse fans. Ik weet nog geen datum waarop we het concert inhalen.”

The Kooks website

Mijn gekozen waardering € -

Peter Schavemaker (1967) is een media-, popmuziek-, theater- en internationaal animatiejournalist, moderator en radiopresentator. Op 14 februari 2018 verscheen zijn 512-pagina tellende eerste boek 100 jaar Hilversum Mediastad. Hij schrijft/schreef voor ZippyFrames.com, Animation Magazine, Helsinki Times, Müürileth, Spreekbuis.nl, Dagblad De Gooi- en Eemlander, De Telegraaf, AD, VARA Gids, Radio2.nl, HUMO, Broadcast Magazine, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, en verschillende regiokranten.