Moet je als feminist nou vóór of juist tégen prostitutie zijn?

Er zijn een aantal zaken waar ik als mens, als vrouw, als feministe van in een spagaat raak. Eentje daarvan is de prostitutie. Want is dat eigenlijk niet meer van deze tijd of is het juist van alle tijden?

Aan de ene kant is er het pikdonkere circuit met pooierboys, mensenhandel, drugsverslaafde prostituees en minderjarigen die illegaal worden ‘aangeboden’. Aan de andere zijde zijn er de sekswerkers die met opgeheven hoofd en rechte rug zeggen dat zij dit oudste beroep ter wereld vrijwillig beoefenen. Sommigen van hen hebben zich zelfs gespecialiseerd in dienstverlening aan mensen met een beperking, die in het normale leven ‘de seksboot’ geheel missen.

En dan zijn er nog de prostituees die er voor zorgen dat seksloze huwelijken niet ten onder gaan. Geloof mij, ik heb deze dames mogen interviewen: dat is geen verkooppraatje en komt veel vaker voor dan je denkt. Het fenomeen van betaalde seks is dus helaas niet in één woord te vatten en ook niet in één mening van goed of fout. Maar dat is wel wat momenteel aan de orde is in politiek Den Haag.

Onbetaalbaar
Begin september stemde de Tweede Kamer over een burgerinitiatief van jongerenbeweging Exxpose, om het kopen van seks strafbaar te maken. De beweging wil met hun motto ‘Ik ben Onbetaalbaar’ hebben zo beweren ze ‘de realiteit van prostitutie aan het licht gebracht’. Hun motie kwam er niet doorheen, maar partijen CDA en ChristenUnie laten het daar niet bij zitten, dus er gaat nog verder gedebatteerd worden.

Argumenten tegen
Anti-prostitutie feministen vinden het een vorm van vrouwenuitbuiting en mannelijke dominantie, die het gevolg zijn van de nog immer aanwezige patriarchale maatschappelijke orde. Deze feministen vinden dat betaalde seks een negatief effect heeft op zowel de prostituees zelf als op de samenleving als geheel. Het bevestigt volgens hen de stereotiepe opvattingen over vrouwen als lustobject, die kunnen worden gebruikt en misbruikt door mannen, wanneer het hen uitkomt.

Argumenten voor
Pro-prostitutie feministen vinden dat sekswerk een gekozen bestaansrecht is en vinden dat het gezien moet worden als ieder ander beroep, inclusief vakbonden, medische bijstand en een veilige werkomgeving. Juist het verbieden van vrouwen om hun eigen keuzes te maken is immers patriarchaal. Daarbij: door prostitutie legaal te houden, zouden er minder seksuele delicten plaatsvinden. Met andere woorden: onze dochters lopen minder gevaar op aanrandingen en verkrachtingen.

Deal
En waar sta ik dan in dit alles? Het gaat er niet om wat ik zelf zou kiezen. Er zijn wel meer beroepen die ik zou afraden bij mensen waar ik veel om geef. Zoals trapeze-artiest, Formule 1-rijder of weet ik veel wat voor andere linke soep. Maar ik ben geen moralist, dus in geval van vrijwillige, veilige seks van twee kanten: DEAL!

Politiek
Ook een merendeel van de Tweede Kamer ziet niets in een verbod op betaalde seks in Nederland. Tijdens een debat bleek deze week dat alleen CDA, ChristenUnie en SGP willen dat er een einde komt aan de ‘rosse buurten’, escortservices en seksclubs in ons land. Toch ook wel vreemd, omdat er net zoveel christelijke als niet-christelijke mensen seksuele dienstverlening (ja, laat ik het maar even zo noemen) afnemen. In het buitenland staat Amsterdam bekend om het ‘sex, drugs & rock’n roll-gehalte’, maar als je de cijfers erbij pakt wordt duidelijk dat er meer sekswerkers in clubs zitten in de provincie en dat escorts vaker buiten ‘De Ring A10’ actief zijn dan erbinnen.

Uit Zweden
Veel van de christelijke partijen zien in het ‘Zweedse model’ een goede oplossing. Dat betekent dat niet de prostituee, maar wel de hoerenloper strafbaar is. Lijkt mooi, maar de praktijk in het Scandinavische land laat zien dat er sinds de invoering van deze wet ongelooflijk veel illegale prostitutie is ontstaan, inclusief (en daar gaan we weer) alle klote-scenario’s.

Sekswerkers zelf
Mariska Majoor is auteur van het boek ‘De Wallen, toekomst van ons verleden’ en oprichter van PROUD, de belangenvereniging voor sekswerkers en het Prostitutie Informatie Centrum. Zij wordt er moe van dat haar beroep altijd in het verdomhoekje wordt gestopt. Bij EenVandaag laat ze weten: “Als er in de aspergestekerij of bollenteelt sprake is van dit soort misstanden, probeert de politiek die misstanden aan te pakken, niet de sectoren in z’n geheel.” Dat laatste gebeurt volgens Majoor echter wel bij sekswerk. “Misstanden worden aangegrepen om de hele branche in kwaad daglicht te zetten.”

Vrouw te koop?
CDA-Tweede Kamerlid Anne Kuik denkt daar totaal anders over en is gestart met een podcast getiteld ‘Vrouw te koop?’. “In Nederland zijn we vooral trots op onze liberale vrijheid. We zijn blij met het recht op de vrijheid van prostitutie en bang om beschuldigd te worden van preutsheid”, aldus Kuik. “Bovendien zie je in de meeste talkshows vrouwen die zeggen: ‘Het is fantastisch, ik verdien er heel veel geld mee en ik kies hier zelf voor’. Doordat de verhalen vaak zo eenzijdig zijn, ontstaat het beeld dat het allemaal wel meevalt in de prostitutiebranche.”

Pak de hoerenloper
Ook Kuik ziet heil in het eerder beschreven ‘Scandinavische model’. “Wat ik wil, is dat sekskopers strafbaar worden. In Zweden is dit al beleid, maar helaas heb ik geen meerderheid gehaald voor mijn voorstel om dit ook in Nederland in te voeren. Wat er dus nu gebeurt, is dit: een man vraagt aan een vrouw of ze seks met hem wil. Zij zegt nee. Vervolgens wordt haar ‘nee’ ‘ja’ als er geld tegenover staat. Met andere woorden: we kapitaliseren het meest intieme wat er is.” Kuik is niet gevoelig voor het argument dat hiermee de illegaliteit aangewakkerd wordt. “Als de klant de vrouw kan vinden, kan de politie dat ook. Daar komt bij: in Nederland gaan we er prat op dat we een red light district hebben en dat prostitutie is gelegaliseerd. Maar de illegale sector is niet kleiner geworden. Terwijl je in Zweden ziet dat de markt van vraag en aanbod echt kleiner is geworden sinds hun nieuwe prostitutiewet.”

Verboden vruchten
Het klinkt natuurlijk allemaal heel nobel uit de mond van de jonge CDA’ster, maar ook naief. Want wat echt ondergronds is, daar kunnen ook politie en justitie niet altijd de vinger achter krijgen. Vergelijk het me de drooglegging van Amerika. In feite is dat wat de christelijke partijen willen met de prostitutie. Door niet de sekswerker strafbaar te maken, maar wel de sekskoper, leg je hun handel namelijk ook droog. En nog nimmer werd er (illegaal) zoveel whisky, brandy en likeur gestookt als in de USA van de 20’er jaren. Tot aan de dag van vandaag worden er nog maffiafilms over geproduceerd. Verboden vruchten zijn immers het lekkerste, zeker in het geval van seks en bijgaande aberraties. Zoiets gaat mijns inziens contra-productief werken.

Wat wel?
Bovengronds sekswerk dus met goed toezicht. Nee niet van meneer pastoor of van dominee Weetikveel. Die zouden zelf maar ‘in zonde’ vervallen. Ik bedoel een sector met voldoende beveiliging en uitstekende voorzieningen op het gebied van de medische en de geestelijke gezondheidszorg, inclusief vertrouwenspersonen en meldpunten. Kortom: een gezonde en veilige werkplek waar iedere branche recht op heeft. Vanuit christelijke hoek ervaar ik vaak een medelijdende blik richting sekswerkers. Daarmee jaag je deze mensen juist extra in de gordijnen. Voorts moeten politie-agenten, medisch personeel en andere beroepsgroepen die te maken krijgen met sekswerkers, hen ook serieuzer gaan nemen. Ik hoorde nog niet zo lang geleden een politie-agent zeggen ‘een hoer kan niet verkracht worden’. Pardon? Gelukkig zijn ze lang niet allemaal zo, maar die nare trekjes en/of weeffoutjes moeten we nog wel even kwijt.

Conclusie: ik zou wel willen dat prostitutie overbodig zou zijn, maar de praktijk leert mij anders naar de zaken (en vooral naar de mensen) te kijken.

Beeld: Pixabay

Mijn gekozen waardering € -