Hotel “Bruno” in El Salvador lag alweer ver achter me, toen ik op twaalf kilometer afstand van Honduras vastliep in San Marcos. In het donker reden er geen bussen meer. Dat was te gevaarlijk met allerlei schietende gekken in het land. Toen ik mijn inmiddels “gouden” duimpje omhoog hield, stopte een lege taxi. De chauffeur bood me voor de nacht zijn hangmat aan op de veranda van zijn huisje vlakbij de grensovergang. Zijn woninkje stond tegenover een restaurantje, waar grote pannen op het vuur hongerige grenswachten en vrachtwagenchauffeurs verleidden.