Vaak wordt dan gezegd dat het de onvrede van de bevolking met politiek Den Haag is die men op deze manier uit. Oké, ik kom met een tegenvoorstel: laten we alles wat in Nederland momenteel niet goed gaat eindelijk gezamenlijk aanpakken en het land gelijk compleet op de schop nemen.
Grote groepen Nederlanders voelen zich niet (meer) gehoord door politiek Den Haag en zien zichzelf met steeds grotere problemen geconfronteerd in hun dagelijks leven. Dat geeft hen uiteraard nog niet het recht om ministers en Kamerleden te bedreigen en allerlei verwensingen toe te dichten op sociale media. Die geuite onvrede is wel een signaal dat er eindelijk eens werk moet worden gemaakt van het beginnen op te lossen van maatschappelijke knelpunten.
Nederland is vastgelopen
Wat is er over van het eens zo tolerante, liberale en redelijk gesmeerd lopende Nederland uit de jaren 90? Ondanks vier kabinetten Rutte, liberaal bij uitstek, is er van dat imago niet veel meer over. Mensen gunnen elkaar vandaag de dag niet de ruimte om afwijkende standpunten te bediscussiëren en zo tot een gezamenlijk compromis/actieplan te komen. Men is alleen nog voor of tegen iets. Voor woke of tegen woke. Je steunt klimaatmaatregelen en acties ten faveure daarvan of niet. Je laat je vol overtuiging vaccineren tegen corona of je verzet je er juist vol overtuiging tegen. De gulden middenweg is zoek en niemand probeert die nog te vinden. De Haagse politiek lijkt ondertussen geen antwoord te kunnen vinden op deze voortdurende polarisatie.
Dat is zorgelijk, want Nederland is vast komen te zitten en geen enkele politicus heeft de geniale inval en voldoende support uit de bevolking om de zaak weer los te trekken. Juist de politiek moet de lijnen van hoe Nederland als open maatschappij het beste functioneert, uiteenzetten. Dwingend als de kwestie daarom vraagt. Zalvend en openstaand voor dialoog waar het kan. In feite doet het huidige kabinet geen van beide, bang als het is nog meer onvrede op te roepen.
Tijd voor geheel nieuwe politieke koers
Natuurlijk, de tijden zijn veranderd. De wereld is complexer geworden en dendert steeds verder richting ongewisse tijden. Dat voedt angst en irritatie. Hoe krijg je de Nederlander in deze snel veranderende wereld weer zo ver dat hij/zij eerst nadenkt voordat de persoon in kwestie iets roept of dreigt te doen wat buiten proportie of zelfs een criminele daad is? Een eerste vereiste is hem of haar het idee te geven dat de politiek daadwerkelijk werkt aan de huidige uitdagingen en dat hij/zij er iets van merkt of gaat merken in de vorm van concrete oplossingen. Oplossingen voor de asielcrisis, de woningmarktcrisis, de klimaatcrisis, de problemen bij de belastingen, de inflatie, etc.
De huidige dames en heren politici geven niet veel hoop dat zij deze complexe vraagstukken op kunnen/willen lossen. Noch ter linkerzijde noch ter rechterzijde. Ze blijven hun bekende riedeltje ten gehore brengen, populistisch of niet, en kijken te weinig buiten hun eigen blikveld. Populistische oplossingen doen het goed bij grote groepen Nederlanders, maar blijft dat zo zodra die partijen aan de macht zijn? Je kunt wel ferm populistische uitspraken doen, maar binnen de huidige democratische Nederlandse en Europese regels zullen ook die populistische oplossingen snel verzanden. Rommelen aan de erfenis van Thorbecke is sowieso niet de weg die we binnenlands moeten opgaan. De flop van de Brexit leert ons dat een Nexit evenmin een goed idee is.
Toch kan het anders! Maar dan moet echt alles in Nederland rigoureus op de schop en moeten nieuwe afspraken en spelregels tussen overheid en burgers worden vastgelegd over waar we met Nederland naartoe willen. Geen enkele huidige politieke partij of fractie in de Tweede Kamer zie ik daartoe de wil en de moed hebben. Waar denk ik dan bijvoorbeeld aan? Invoering basisinkomen, hervorming belastingwetgeving en de manier waarop de belastingdienst met de burger communiceert, de verhuur van woningen moet radicaal anders met actie tegen de exorbitante huurprijzen in de vrije sector. En het moet gedaan zijn met het machteloos laten voortwoekeren van discriminatie, racisme en bedreigingen.
Nederland Op De Schop
Als we toch bezig zijn met opsommen wat nu allemaal verkeerd loopt, waarom beginnen we dan niet gelijk met zaken daadwerkelijk aan te pakken? Met frisse moed en nieuwe poppetjes, inclusief een nieuwe partij dan wel beweging. Laten we het de naam Nederland Op De Schop (NODS) geven. Een partij die zaken op een andere manier aanpakt. Problemen inventariseert, kijkt wat nodig gaat zijn om ze op te lossen en daar ook voor gaat. Met als doel een transformatie van Nederland in samenwerking met partijen die serieus aan een andere invulling van hoe Nederland functioneert mee willen werken. Een transformatie op onorthodoxe wijze als het moet. NODS is noch links noch rechts bij uitstek, maar denkt en handelt juist pragmatisch.
NODS. De partij die gaat voor zoveel mogelijk maximale inclusie van alle Nederlanders. Die de inwoners de mogelijkheid geeft mee te denken en mee te praten over problemen en oplossingen. De partij die mensen zoveel mogelijk vrijheid geeft hun leven zelf te bepalen. In ruil daarvoor verplichten zij zich ertoe mee te helpen dat de BV Nederland soepel blijft draaien. Zowel economisch als op het gebied van normen en waarden. Dat vraagt om heldere afspraken tussen overheid en burgers. Voor wat hoort wat.
Eenmaal die afspraken staan, is het dus klaar met het gezeik van zich misdragende voetbalhooligans, snelwegen blokkerende boeren en milieuactivisten. Afgelopen met dreigementen aan politici of hulpverleners. Verstrekken grote ondernemingen geen woekerbonussen meer aan hun CEO’s . Heeft iedereen een faire kans op een woning. Om maar enkele ergernissen te noemen. Wie zich toch bezondigt aan het schenden van de nieuw vastgelegde regels, is voor onbepaalde tijd out.
Zit ik nu utopisch en naïef te fantaseren? Misschien. Zo’n radicale maatschappelijke verandering valt uiteraard niet in één regeerperiode te bewerkstelligen. Je kunt er wel eindelijk eens mee beginnen. Ik krijg zin een politieke partij op te richten en noem deze NODS :-). Wie doet mee? Reacties zijn welkom.
Bron foto: Johan Peters
