Nieuw verdriet in Midden-Oosten: Vlaggenstrijd in Nederland

Tussen alle berichtgeving door over het bloedige geweld tussen Israël en Hamas was een bijzonder geluid te horen van directeur politieke zaken, Han ten Broeke, van het Centrum voor Strategische Studies in Den Haag. Het bleek dat hij in tegenstelling tot andere experts zich een afgewogen beeld eigen had gemaakt als het ging om de valse noot van de pro-Palestina-demonstraties in Europa.

Vooral dat de demonstraties niet alleen een kwestie waren van kritiek uitoefenen op de houding van Israël, maar ook antisemitisch van aard waren en zich richtte op de Joden zelf. In het tv-ontbijtprogramma ‘Goedemorgen Nederland’ waarschuwde hij ervoor daar alert en waakzaam op te blijven.

Ook in Duitsland ging het er hevig aan toe. De antisemitische incidenten werden fel veroordeeld door bondskanselier Angela Merkel. De haat die zich richtte tegen Joden vond zij het recht op demonstreren niet waardig.

Maar de grote vraag blijft in hoeverre de stem van Ten Broeke en die van Angela Merkel zullen bijdragen aan dat onderscheid.

In Nederland werd de Palestijnse demonstraties, wat in feite een steunbetuiging is aan terroristische organisaties als Hamas en islamic Jihad een slechte parallel getrokken met de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog toen de Joden massaal werden vermoord.

In Groningen scandeerden betogers dat de Joden ‘van de rivier tot aan de zee’ in Israël zouden moeten worden weggevaagd. Israëlische studenten hielden zich op de vlakte. Ze keken het met lede ogen aan.

Opmerkelijk element in het opgelaaide conflict is dat Israëliërs onder elkaar het nu ook met elkaar aan de stok hebben gekregen. Dan gaat het om inwoners van bijvoorbeeld Lod en Akko met een Arabische en een Joodse achtergrond die al jarenlang met elkaar in vrede hebben samengeleefd. Voor Israël een geluk dat het een ‘IJzeren Koepel’ kon optrekken die negentig procent van de raketten uit Gaza kon tegenhouden. Van de circa 35oo raketten kwam een gering aantal in de woonwijken van diverse steden terecht. Schoot Hamas in het verleden slechts zes tot zeven ‘knutselraketten’ op Israël af; met de escalatie van de laatste twee weken blijkt dat er een behoorlijk arsenaal is opgebouwd.

Hoewel er internationale druk wordt uitgeoefend op een wapenstilstand lijkt Israël daar voorlopig nog niet aan toe te zijn. Het ziet ernaar uit dat het Hamas met wortel en tak zou willen uitroeien om een langdurige rust in het land te garanderen.

Israël lijkt Hamas een gevoelige klap te hebben toebedeeld door een grondoffensief aan te kondigen. Hamas-strijders verzamelden zich daarop in het ondergrondse tunnel stelsel dat in de loop van de jaren was aangelegd. Ze bleken echter op een dwaalspoor te zijn gebracht. De tunnels werden door Israël kapot gebombardeerd.

Ook de Turkse president Erdogan heeft zich in de strijd gemengd. Maar de gekte lijkt bij hem te zijn toegeslagen. Hij wil een leger naar Jeruzalem sturen om de vrede te bewaren, maar dat is wel het laatste waar de Israëliërs op zitten te wachten. Zeker niet als deze man verkondigt dat de annexatie van de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg voor de deur staat. Om dat kracht bij te zetten is een fotomontage gemaakt, waarop Turkse soldaten Jeruzalem hebben veroverd en Israël hebben vernietigd. Met andere woorden: Als het Hamas niet lukt, dan de Turken wel.

Tegenover de verbranding van de Israëlische vlag van een land dat min of meer is ontstaan op de as van de Holocaust in Europa staat een opmerkelijk gebaar vanuit het vissersdorp Urk. In plaats van de straat op te gaan om te demonstreren werden vanuit allerlei woningen de Israëlische vlag uitgestoken. Een vlaggenstrijd was geboren. Ook is het idee geopperd om de Israëlische vlag te hijsen naast die van Urk om solidariteit te betuigen met Israël. Dit anti-Palestina protest deed pro-Israël sympathisanten deugd, want die lijken geen reden te zien de straat op te gaan.

Ook al komt er een wapenstilstand de strijd tussen Hamas en Israël is daarmee nog lang niet voorbij. Zeker niet zolang Iran vindt dat Israël niet mag bestaan. Bizar is dat achter de schermen wordt gewerkt aan hoe beide partijen als winnaar uit de bus kunnen komen, terwijl de vlam in de pan sloeg toen bekend werd dat Palestijnse bewoners uit vier huizen in Oost-Jeruzalem zouden moeten vetrekken, omdat ze de huur niet meer betaalden en het om bezit ging van Joodse erfgenamen die het voor 1948 zouden hebben gekocht. Zolang het Hooggerechtshof nog geen uitspraak heeft gedaan of de bewoners in beroep kunnen gaan tegen de uitspraak van een lagere rechter, worden de huizen nog bewoond.

Wat het conflict duidelijk heeft gemaakt, is niet alleen nieuw verdriet, maar  dat moslims die met een vlag hun sympathie betuigen aan de Palestijnen, maar zelf geen Palestijn zijn, die als camouflage gebruiken voor hun onderhuids antisemitisme en een betoging dubieus maken.

Mijn gekozen waardering € -