Nog veel hobbels voor Nicaraguakanaal

Het Nicaraguakanaal is nog lang geen werkelijkheid: er moeten investeerders worden gezocht, er moet een milieu-effectrapportage worden gemaakt én de route moet worden bepaald.

Hoog tijd voor een update over het Nicaraguakanaal, waarover ik een week geleden schreef. Het ging toen hoofdzakelijk over de mogelijke betekenis van dit kanaal, áls het wordt aangelegd. Intussen zijn er enkele stappen gezet, die erop wijzen dat het de regering van Nicaragua menens is, maar dat wil nog niet zeggen dat het kanaal er echt komt en dat dan ook succes verzekerd is.

Het parlement van Nicaragua heeft vorige week de aanleg van het kanaal door het Chinese bedrijf HK Nicaragua Canal Development Investment (HKNCDI) goedgekeurd. Op dezelfde avond nog tekende president Daniel Ortega het contract met de Chinese vertegenwoordiger Wang Jing van HKNCDI.

De belangrijkste krant van het land, La Prensa, kopte cynisch dat de president de overgave van Nicaragua aan de Chinezen had getekend. HKNCDI kan nu een kanaal gaan ontwikkelen ergens in Nicaragua – er schijnen wel zes varianten van de route te bestaan – plus een spoorlijn,  twee havens, één aan de Stille-Oceaankust en één aan de Atlantische kust; aan elke kant een vrijhandelszone en een vliegveld. De Chinezen krijgen 50 jaar om het geheel te ontwikkelen en exploiteren, met de mogelijkheid om dit nog eens met vijftig jaar te verlengen.

5 procent van de scheepvaart

President Ortega is lyrisch over het project, dat volgens hem veel welvaart en werkgelegenheid voor zijn door armoede geplaagde land zal opleveren. Maar de tegenstand en de scepsis zijn groot.

Om te beginnen is het de vraag of Wang Jing de 40 miljard dollar bij elkaar zal kunnen krijgen die men nodig denkt te hebben voor het project. Er hebben zich nog geen enthousiaste investeerders aangediend.

Economische experts vragen zich ook af of het kanaal rendabel kan zijn, met andere woorden of er voldoende vraag van de scheepvaart zal zijn om van het kanaal gebruik te maken. Het zuidoostelijker gelegen Panamakanaal, dé verbinding tussen de Atlantische en Stille Oceaan tot nu toe, verwerkt op dit moment ongeveer 5 procent van de scheepvaart wereldwijd.

Dit kanaal wordt nu verbreed, maar de nieuwe sluizen, die nog niet af zijn, zijn nu al te klein voor het grootste type schepen dat in de vaart is. Een voordeel van het Nicaraguakanaal zou zijn dat het kan worden afgestemd op deze en eventueel nóg grotere schepen. Volgens de tot nu toe bekende plannen zou het nieuwe kanaal een twee keer zo grote capaciteit als die van het Panamakanaal hebben. Maar dan nog is het de vraag of dat voldoende is om het Nicaraguakanaal rendabel te maken.

Bianca Jagger

De grootste kritiek komt op dit moment van milieubeschermingsorganisaties en indiaanse gemeenschappen, die klagen dat ze nooit geraadpleegd zijn over de implicaties van de aanleg van zo’n groot kanaal. Ze hebben onder andere steun gekregen van niemand minder dan Bianca Jagger.

Wang Jing heeft beloofd dat zijn bedrijf eerst door onafhankelijke experts een milieu-effectrapportage zal laten maken. Welke route ook gekozen wordt, het Nicaraguameer maakt er altijd deel van uit en dat is een belangrijke zoet-waterbron in het land. Daar zal Jing zijn eerste hobbel tegenkomen. 

Mijn gekozen waardering € -

Wies Ubags (1962) werkt vanuit Brazilië voor oa het ANP. Ze is ook te horen op de Nederlandse en Belgische radio (vooral BNN, WNL en VRT).  Ze schrijft over ambitie in Latijns Amerika, in het klein en in het groot. Economische onderwerpen krijgen veel aandacht.

Geef een reactie