Op een knoop zitten. Serendipity

Ongezochte vondsten. Daar ontstaat het merendeel van mijn projecten juist uit, aldus Tim Horeman

                              Weet u dat….

……’de anticonceptie pil’ een ongezochte vondst is. Iets waar de onderzoeker als het ware tegenaan gelopen is. Ongezochte vondsten, ook wel serendipiteit/serendipity genoemd. Een thema waaraan de naam van Pek van Andel onverbrekelijk verbonden is. Als arts-onderzoeker bij het UMCG (Groningen), verzamelde hij jarenlang serendipiteiten. Zoals een ander postzegels verzamelt. Binnenkort kom de derde druk van zijn (uitverkochte) standaardwerk met tal van prachtige voorbeelden.

Zijn ongezochte vondsten iets uit het verleden?
Nee, aldus ingenieur Tim Horeman (Ingenieur van het jaar 2016): Ongezochte vondsten. Daar ontstaat het merendeel van mijn projecten juist uit. Je zoekt naar de validiteit van een product A op de OK . De chirurg naast je loopt naar je toe met :”vind eens een oplossing voor probleem B “. We spreken via een videoverbinding met Tim Horeman, ingenieur van het Jaar 2016. Is hij gespitst op ongezochte vondsten? We komen op een goed moment.Ik heb wel heel leuk verhaal, aldus Tim. Een heel mooi project. Ligt hier op tafel. Even zoeken. (Veel gestommel). Het is best wel klein. Dat is een beetje het probleem. Je kunt het niet zo goed zien. Het gaat over het vastknopen van een verbinding.


Tim Horeman met slangeje
Dit is een speciaal slangetje. Daar zit een insert in. Een soort staafje met 4 weerhaken. Dat is ook zo’n project dat we hebben gestart met een vrij bekende chirurg, Willem Bemelmans. We kwamen met een heel ander product even bij hem voor feedback. Dat heb ik hier (toont een apparaat). Dit is een soort afscherming voor een trocar (medisch instrument) dat we lang geleden hadden gemaakt. Prof. Bemelmans vond het mooi materiaal. Maar ik heb nog een ander probleem, zegt Bemelmans. Daar kunnen wij veel patiënten mee helpen. En mogelijk ook nog iets aan verdienen. Natuurlijk wilden wij dat verhaal aanhoren maar we bleven natuurlijk op onze hoede. Omdat veel specialisten geen goed beeld hebben van wat er allemaal bij het ontwikkelen en commercialiseren van een product komt kijken. Zeker als de beoogde healthcare innovatie zich in stadium bevindt waarbij er alleen nog maar een probleem is.

Ziekte van Crohn
Prof. Bemelmans vertelde : men plaatst vaak siliconen draden door perianale fistels, bijvoorbeeld bij mensen met ziekte van Crohn (chronische darmziekte, gekenmerkt door ontstekingen). Soms ontstaan er daarbij fistels tussen de darm en de bilstreek. Het probleem is eigenlijk dat bij deze patiënten -die een diep liggende ontsteking hebben in het lichaam- de wond van buiten uit wil gaan helen. En als dit gebeurt sluit je de ontsteking op. De kat zit in de kelder opgesloten als het ware. Om dat te voorkomen leid je door de kanalen van deze ontsteking dan een siliconen draad (seton). Nu nog worden draden gebruikt die je normaliter toepast om de bloedvaten uit het operatiegebied weg te houden als je aan het opereren bent. Als je zo’n draad door een fistelgang trekt in het geval van een perianale fistel, dan verlaat deze aan de ene kant het lichaam. Door het rectum en iets verderop door de fistel uitgang. De uiteinden van de draad knoop je vervolgens aan elkaar. Om te voorkomen dat de draad het lichaam verlaat tijdens het helingsproces (situatie links op afbeelding). Daarmee proberen we dus als chirurgen te bewerkstelligen dat de ontsteking van binnenuit heelt. De patiënten echter ervaren juist die knoop in de draad als heel pijnlijk en vervelend. Je zit er bovenop! Jullie maken mooie materialen elkaar. Kunnen we geen systeem bedenken om zelf de uiteinden netjes aan elkaar te zetten zonder knoop op een manier dat je een soort van O creëert” was vervolgens de vraag aan het bedrijf MediShield BV.

proscons1
Situatieschets (voor verklaring zie tekst)
Dat lijkt gemakkelijk maar dat is het is niet, aldus Tim. Er komen ook grote krachten op de draden te staan. MediShield is vervolgens een ontwikkeltraject ingegaan in 2013. Met de visie en degelijkheid van werktuigbouwers. Waarbij er werd gemikt op 100% zekerheid. Met de ontwikkelde smelt technologie kwamen we tot een systeem waarbij we de uiteinden van een seton met een soort tulpje over elkaar heen schoven. Waarna we de verbinding met een smelttang aan elkaar versmolten om zo een loeisterke verbinding te creëren (situatie rechts op afbeelding). Probleem was wel dat dit systeem redelijk wat geld kost. Kijk, deze kast stond op de poli in het AMC (foto bovenaan) met een hele mooie tang eraan gekoppeld. Ondanks dat het systeem vrij intuïtief werkte qua instellingen was het toch een heel gedoe. Want die tang moest je uit elkaar halen en schoonmaken. Met dit systeem werden dus de polyurethaandraden aan elkaar gesmolten. En door de vorm van de opening in het bekje kregen we dus wel een hele mooie gladde verbinding. Maar goed, uiteindelijk hebben we door voortschrijdend inzicht over kostenplaatsen, afdelingsbudgetten, gebruikers eisen en verwachtingen onze ontwerpcriteria moeten aanpassen. Ondanks dat we al ver in het ontwerpproces zaten. Dit komt nu eenmaal voor en doet soms pijn in de portemonnee. Maar blijkt soms een onoverkomelijk leertraject in deze branche.

Patent
Gelukkig kwamen we snel op een heel ander verbindingsprincipe. Dat werkt met heel kleine staafjes uitgerust met dubbele pijlpunten aan beide kanten. Door de kleine afmetingen en minimale toleranties bleek het overigens een enorme uitdaging voor de mallenmaker om een goede mal te ontwerpen. Door de juiste geometrie te kiezen kun je deze “insert” relatief makkelijk in de siliconen slang drukken. Terwijl de weerhaken ervoor zorgen dat hij er vervolgens lastig uit te trekken is. Omdat “relatief” nog niet goed genoeg bleek hebben we een heel slim dingetje ontwikkeld (dat ik nog niet mag laten zien omdat het nog gepatenteerd moet worden). Dat helpt het slappe slangetje om de insert met weerhaakjes te plaatsen. We noemen het een applier. Deze krijg je dus met een lange siliconen slang. Met aan 1 kant een insert in een steriele verpakking aangeleverd als product. Het leuke is dus dat door dit hele slimme appliertje je het voor elkaar kunt krijgen om zeer slappe materialen die normaliter gaan weg buigen of opstropen toch over elkaar te schuiven. Waarom heb je dat niet meteen bedacht vraag je jezelf dan af? Zo gaat het met al die projecten van mij. We zijn nu bezig met het opzetten van een nieuw bedrijf. En mogelijk nieuwe investeerder die focust op juist de marketing en sales met een compleet marketing team. We kunnen nog heel veel verwachten van Tim Horeman.

Dit artikel lees je gratis. Vind je het artikel en mijn inzet de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten blijken door een bijdrage. Ik maak graag van lezers mijn fans en volgers. Suggestie voor een onderwerp, maar ook commentaar is altijd welkom.

Mijn gekozen waardering € -