Nederland staat al jaren op zijn kop. De laatste weken vooral vanwege de boerenprotesten. En die boeren gaan ver daarin. Verder dan de Turkse actievoerders in Rotterdam in 2016 waaraan Ruttes pleur op uitspraak refereerde. De Turken staken geen hooibalen in brand, trokken niet naar de woning van een minister. Wat zegt Rutte nu tegen de boeren? Niet veel. Als hij al reageert, is het in de trant van dat men dit niet kan tolereren in een rechtsstaat.
Me dunkt niet nee. Maar daar zijn de boeren niet van onder de indruk. Wie nog wel anno 2022? De samenleving is verhard. De politiek moet laveren tussen degenen die de redelijkheid en het compromis propageren en degenen die tegen zijn en verder niets willen horen over overleg. Een ferme uitspraak van de premier kan dan de boel openbreken.
Er was wat discussie na Rutte zijn pleur op uitspraak in 2016. Ook op diplomatiek vlak. Het ebde weg. ‘Hij zou het zo weer zeggen’, liet hij zich toentertijd ontvallen. Ik wacht erop Mark! Van mij mogen het precies dezelfde bewoordingen zijn. Je mag het ook anders formuleren. Maar zeg iets wat impact heeft. Dat aankomt. Niet dat voorzichtige. Anders blijft er van je gave land niet veel over.
