Eigenlijk is het best zielig voor Samsung. Brengen ze met veel bombarie de laatste versie van hun topmodel uit, meet de Volkskrant dat meteen af aan de iPhone 5. 'Vanavond kan uw hippe iPhone hopeloos ouderwets zijn' zette de koppenmaker op 14 maart 2013 misplaatst boven het artikel van Peter van Ammelrooy, dat concludeert dat de iPhone qua hipheid eigenlijk niets te vrezen heeft van de Galaxy S-serie. Nog niet.
Begin 2007 was de wereld van de smartphones overzichtelijk. Nokia maakte de dienst uit met het eigen OS Symbian, RIM's BlackBerry en Microsofts Windows Mobile deelden de tweede plaats en de kruimeltjes waren voor de rest. Toen kwam Apples iPhone met iOS. Steve Jobs rekende op een marktaandeel van een procent. Het kwam uit op iets meer. Eind 2008 zag Android het licht, twee jaar later passeerde het iOS. Vier jaar later draaide op zeventig procent van de smartphones Android. Niet ten koste van Apple, zoals analisten graag zeggen, maar ten koste van Symbian. Zes jaar na de introductie van iOS is de wereld van de smartphones weer overzichtelijk. Android maakt de dienst uit, iPhone is op afstand de tweede en de kruimeltjes zijn voor de rest.
Maar is dat wel wel zo?
Op bijna driekwart van de verkochte smartphones zit Android. Maar in tegenstelling tot iOS dat op iPod touch, iPhone en iPad hetzelfde werkt, is het met Android altijd maar afwachten, of de apps werken een van de honderden, misschien wel duizenden versies van het OS. Het merendeel van de smartphones waarop Android draait, verdient niet eens de naam smartphone. Schermen met een resolutie van 240×320, een Android-versie die op 2.3 blijft steken, dan heb je het niet meer over een smartphone. Dat is waarschijnlijk de reden dat iOS-gebruikers meer mobiel dataverkeer genereren dan Android-gebruikers. Probeer op zo'n apparaatje maar eens soepel te surfen of een filmpje te kijken. Daarmee concurreert de iPhone niet.
Als je al die smartphones en 'smartphones' van de grote hoop haalt en verdeelt naar merk, model en Android-versie, blijft alleen de Samsung Galaxy S-serie over, een reeks telefoons die zo sterk op de iPhone lijkt dat het me niet verbaast dat de SIII is opgevolgd door de S4 (naar 5S is nog maar een stap van een jaar). De Galaxy S II en III zijn zo ongeveer de enige smartphones in het Android-universum die geld opleveren. Experia's, Lumia's, Desire's, Optimus's, Nexus's het zijn molenstenen om de nek van respectievelijk Sony, Nokia, HTC, LG en Google. Samsung verdient aan de Galaxy's meer dan Google dan alle activiteiten, geesteskind Android inbegrepen. De aankondiging van de Galaxy S4 is dus een grote voor Samsung. Zelfs voor Apple. Maar niet voor Android.
Het toverwoord is 'open'. Windows is 'open'. Macintosh is 'gesloten'. Android is 'open'. iOS is 'gesloten'. Apple krijgt er nog steeds van langs met 'open'-'gesloten' tegenstelling. Maar 'open' is geen toverwoord. Het is een vloek, een jobstijding. En dat weet Samsung. De Android-versie van Samsung heeft weinig meer van doen met het 'open'-ideaal van Google. Zoals het in de eerste bespreking op Tweakers.net staat:
Samsung zegt te innoveren, maar probeert in feite Android met TouchWiz steeds verder naar zich toe te trekken. Niet alleen past het alle interface-elementen aan en heeft Samsung lak aan de design guidelines van Android, ook wil het zoveel mogelijk elementen en diensten van Android naar zich toetrekken (…).
Eigenlijk heeft Samsung allang zijn eigen Android, Samdroid. Alleen zo kun je je klanten de beste gebruikservaring bieden. Dus misschien is het terecht dat de media de Galaxy S en de iPhone standaard aan elkaar afmeten. Het gevaar voor Apple zit hem niet in de features van de S4 die het goed doen in de reclame, maar die je zelden gebruikt. Het is het kopiëren van het bedrijfsmodel.
Bron: MacFan.nl
