“Heb je het al?”, vroeg mijn buurvrouw laatst. Ze keek erbij alsof ze de vraag niet helemaal serieus nam, wat een beetje misplaatst zou zijn, want het gaat hier om een (soms) dodelijke ziekte. “Euhhh… nee nog niet”, speelde ik het spelletje mee. We moesten erom lachen. Vroeger had je K. Nu heb je C. Of je hebt niks. Zoals ik. Ik ben niet getroffen door de Engelse of Zuid-Afrikaanse variant, of door een mutant uit Manaus, de broeierige Braziliaanse Amazonestad. Kennelijk functioneert mijn immuunsysteem prima. Of ik heb C al lang gehad in de vorm van een snotneus.
Vorige week had ik een emotioneel telefoongesprek over snotneuzen met een huisarts en wetenschappelijk onderzoeker. Zij maakte zich ernstige zorgen over het vaccinatiebeleid. Een van haar thema’s was het vaccineren van jongeren. Ze stelde dat jongeren en kinderen -ze noemde geen leeftijden- weinig kans maken om ziek te worden, en als dat al gebeurt, krijgen ze meestal niet meer dan een snotneus. Voor dat kleine risico op lichte symptomen een experimenteel mRNA-vaccin inzetten, dat ging volledig in tegen haar artseneed. En nu wilde ze van mij weten hoe ze de publiciteit kon halen met haar verhaal. Dat werd een afknapper. Ik vertelde haar dat de reguliere media waarschijnlijk geen belangstelling zouden hebben voor een genuanceerd verhaal van een kritische wetenschapper.
Om de haverklap word ik geattendeerd op belangrijk nieuws dat door onze media wordt geweigerd. Op 14 maart werd een persbericht van het Artsen Covid Collectief door het ANP geweigerd. ‘Massavaccinatie onverantwoordelijk en niet nodig’, stond er boven het stuk. Mensen de toegang ontzeggen tot een normaal sociaal leven op basis van niet-gevaccineerd zijn leidt tot medische apartheid, vindt het collectief, dat ernstige ethische en medische bezwaren heeft tegen een vaccinatiepaspoort. Lichamelijke integriteit en zelfbeschikkingsrecht zijn grondrechten. Daar hebben onze ouders en voorouders voor gestreden.
Kennelijk is een verhaal van bezorgde artsen niet relevant voor het ANP. Onze minister van Volksgezondheid, die elke medische achtergrond mist, mag roepen wat hij wil, en stampvoeten als een kleuter zodra hij zijn zin niet krijgt, maar bezorgde artsen doen er niet meer toe. Dat is de wereld op z’n kop, Sigrid Kaag. Maar dat verhaal wil jij waarschijnlijk niet horen. Het past niet bij de boodschap die jij uitdraagt over jouw gedroomde vaccinatiepaspoort. Gelukkig strookt jouw plan niet met het standpunt van de Raad van Europa, die zich op 27 januari jl. met resolutie 2361 heeft uitgesproken tegen het verplicht stellen van het coronavaccin en tegen gezondheidsdiscriminatie.
De huidige varianten van het coronavirus zijn voor het overgrote deel van de bevolking ongevaarlijk. Volgens gegevens van het Artsen Covid Collectief ervaart 80 procent van de geïnfecteerden geen klachten, 15 procent heeft milde klachten en 5 procent doorloopt een ernstige ziekteperiode. Minder dan 2 procent heeft aanvullende ziekenhuiszorg nodig en daarvan overlijdt 1 op de 7 patiënten. Laat de getallen even op je inwerken. Van de geïnfecteerden overlijdt 0,28 procent. Maar liefst 93 procent van de dodelijke slachtoffers is ouder dan 70 jaar. Zoals jij ook weet Sigrid Kaag, hadden ze bijna allemaal onderliggende aandoeningen. Hoe je deze cijfers ook uitlegt, een pandemie kun je het niet noemen, dus ik wil je vragen dat woord niet te gebruiken zolang de cijfers daar geen aanleiding toe geven.
Als jij strijdt voor de volksgezondheid, vind ik dat lovenswaardig en maakt het me weinig uit van welke partij jij bent. Hoe zou ik ooit tegen volksgezondheid kunnen zijn? Maar wat jij mij probeert te doen geloven, zie ik niet en voel ik niet. Om het maar even plat te zeggen: er liggen hier geen stapels lijken voor de deur, zoals een pandemie suggereert. Wat ik in mijn sociale leven aan COVID-19 constateer, is geen reden voor paniek. Mijn nichtje en haar vriend waren twee weken ziek, mijn wat oudere buurman was twee maanden ernstig ziek, de man van de vriendin van de zus van mijn vriendin had ‘het’ (ik weet niet hoe erg) en een dame van mijn broodfonds was flink ziek. Verder hoor ik veel verhalen over vage contacten die ‘het’ gehad schijnen te hebben. Dat is mijn verhaal. Het schokkende is dat hier geen letter aan gelogen is.
Het is een rotvirus, dat snap ik ook wel. Ik ben geen virusontkenner of antivaxxer (wat een rotwoord). Ik respecteer de angstigen, de kwetsbaren, de obesen, de hartpatiënten, de geïnfecteerden en de zieken. Ik leef mee met de stervenden. Ik bewonder de mensen die in het ziekenhuis hun werk doen en in het hospice begeleiding geven aan hen die het niet haalden. Maar ik heb ook geen zin om de naakte werkelijkheid te ontkennen en ik snap werkelijk niet waarvoor jij en je collega’s op het Binnenhof aan het strijden zijn, in elk geval niet voor de café’s, restaurants, winkels en sportscholen. En niet voor zzp’ers zoals mijn vriendin, die al maanden geen teken- en schilderles heeft mogen geven en al die tijd niks heeft verdiend. Leuk hoor, die maatregelen, genomen door mensen met een vaste baan. Het salaris komt toch wel op hun rekening.
Wat ik in mijn woonplaats Den Haag vooral zie zijn verlaten terrassen en leegstaande winkelpanden. Ik zie op straat ook steeds meer mensen die de weg kwijt zijn. Ze brabbelen wat voor zich uit met een wezenloze blik en lopen doelloos hun dagelijkse rondje. Maar één geluk hebben ze. De slijterijen zijn gewoon open. De sauna’s, yogastudio’s, sportscholen en fitnessclubs mogen dan gesloten zijn, op elke straathoek kunnen ze sterke drank inslaan voor de noodzakelijke verdoving. Het is de wereld op z’n kop. Misschien kun je met Mark Rutte afspreken dat hij daar tijdens de eerstvolgende persconferentie eens wat aandacht aan besteedt. Dan ga ik het misschien begrijpen.
Met drank, sigaretten, chips, chocola, krasloten en antidepressiva moet de werkloze burger de intelligente lockdown zien door te komen. Al het plezier is uit de samenleving weggesneden en nu mogen wij burgers onze vrijheid terugkopen met een prik. Maar we zijn niet ziek, Sigrid Kaag. En jij weet net zo min als ik of de vaccins veilig zijn. Wat het effect is van de vaccinatie moet wetenschappelijk onderzocht worden, dus ik wil je vragen niet te claimen dat het allemaal goed en veilig is zolang je dat zelf niet weet. Wat jij wel vreest, net als ik, is dat je na een prik nog steeds ziek kunt worden en nog steeds anderen kunt infecteren. Dus stop me je kruistocht voor het vaccinatiepaspoort want je hebt echt geen idee waar je mee bezig bent. Daar is gedegen onderzoek voor nodig.
Mijn conclusie past in één alinea. Het is waanzin om gezonde mensen hun vrijheid te ontnemen op straffe van een injectie. Dat jij dat standpunt presenteert als ‘vrije keuze’ is een minachting van mij als weldenkend mens. Ik vraag je mijn autonomie te respecteren en te doen waarvoor je betaald wordt: de burgers dienen. Gezonde mensen moeten hun vrijheid behouden en de kleine groep kwetsbaren moet op basis van vrijwilligheid zo goed mogelijk beschermd worden. Mensen met klachten blijven thuis en mensen zonder klachten krijgen de ruimte om iets van hun leven te maken. Geen enkele politicus heeft het recht om hen hun vrijheid te ontnemen. Ook jij niet Sigrid Kaag.
