De moeders van Ripoll voelen zich slachtoffer, er was hun niets aan hun jongens of de dorpsimam opgevallen. Tegelijk komen Nederlandse moslimorganisaties in het geweer tegen de âheksenjachtâ die volgens hen is ontketend tegen een erkende Haagse haatimam. Daartussen bestaat een zorgwekkend verband.
In het steegje naast het appartementencomplex waar ik woon staat een moskee. Het gebedshuis is niet meer dan een zooitje slordig op elkaar gemetselde stenen met daar bovenop een betonplaat.Â
Het is de islam. Zo luiden populistische reacties vaak op de vraag waarom sommigen moslimradicaal worden. Het is de uitsluiting, zeggen sommige allochtonen, âwant de witte Nederlander moet ons nietâ. Sociaal-psychologen wijzen inderdaad in die richting. In Arnhem wil burgemeester Kaiser tijdens een ontbijt van gedachten wisselen over het probleem.
Eind maart 2013 ging het in Birma volledig mis, toen in de stad Meiktila etnische rellen tussen moslims en boeddhisten uitbraken. Vooral de woede-uitbarsting van de boeddhisten, wier levensvisie zo bekend staat als vredelievend, wekt verbazing: âAangezien ze niet zelf vertrekken, moeten we ze allemaal vermoordenâ.
Met zijn onverschrokken optreden voor de media werd Roeslan Tsarni, oom van de Boston-terroristen, een held op de sociale media. Tsarni’s familie verpersoonliijkt de tragische geschiedenis van het Tsjetsjeense volk.