‘Maar blanke, dit is Oeganda!’

Het debuut ‘De bushsoldaat van Edith Tulp is een journalistieke roman spelend in Oeganda, een land van flagrante tegenstellingen.De strijd tegen schaamteloze corruptie door een Nederlander en een voormalig kindsoldaat stelt hun vriendschap op de proef. Deel 3

Lees verder

Als de Nigeriaanse meisjes echt onze dochters waren

Net zoals in Nigeria werden in Oeganda in 1996 de meisjes van een middelbare school ontvoerd. Een Italiaanse non ging er achter aan, omdat het háár meisjes waren. Ze wist er met gevaar voor eigen leven honderd vrij te praten. Kan de wereld dat ook, optreden zoals deze non, door het vuur gaan voor de 276 ontvoerde meisjes in Nigeria, omdat het onze meisjes zijn?

Lees verder

Hotel in Afrika 1: Honger met de minister in Giggles Nest

Maandenlang logeerde ik in allerlei hotelletjes in de bush van Afrika. Op doorgezakte matrassen en kussens als karton, in het aardedonker zwetend onder klamboes met vuistgrote gaten, soms pal naast de disco. Vaak zonder stroom, water noch eten. Ik deelde de ongemakken met een bonte stoet aan reizigers. Vaak ook zat ik er alleen. Saai was het nooit. Dit is deel 1 van Hotel in Afrika.

Lees verder

Oeganda: homo’s, hoeren en evangelisten

Homofilie mag dan een Westerse uitvinding zijn volgens veel Afrikanen, maar homofobie is dat ook. Gebracht door enge Amerikaanse evangelisten. Die hebben inmiddels zoveel invloed dat achterlijke Victoriaanse normen in ere worden hersteld. Het dragen van een minirok is, in het kielzog van homofilie, inmiddels ook verboden.

Lees verder

Zielig jongetje

Ik vind zielige kinderen vreselijk. Ik vind het ook vreselijk als ze zich zieliger voordoen dan ze zijn. Het allerergste vind ik het als kinderen in hun zieligheid worden gemanipuleerd of geëxploiteerd. Maar wat het allemaal nóg erger maakt, is mijn eigen reactie op zielige kinderen.

Lees verder