Wanneer zeggen wij: Tot hier en niet verder tegen Vladimir de Verschrikkelijke?

Twee jaar geleden, op 24 februari 2022, ontvouwde zich de grootste militaire invasie op het Europese continent sinds D-Day. De Russische agressie tegen Oekraïne schokte de wereld, maar twee jaar later is er nog steeds geen einde in zicht. In plaats van daadkrachtige actie en realiteitszin zien we in Europese hoofdsteden vooral uitstelgedrag en politici die hun verantwoordelijkheid ontlopen. Ondertussen worden Oekraïners afgeslacht door Russische imperialisten.

Lees verder

Het zwijgen over islamitisch geweld tegen vrouwen

Ook dit weekend moest ik uit posts en reacties op sociale media toch echt geloven dat de grove aanval van 7 oktober j.l. op Israelische burgers een gevalletje is van “eigen schuld, dikke bult”. Mensen die nog niet eens de moeite nemen om de geschiedenis van het Midden-Oosten tot zich te nemen, negeren de massa-verkrachtingen, (genitale) verminkingen en vernederingen van vrouwen door hamas.

Lees verder

Gaat u maar rustig slapen … Een Europees Pearl Harbor is echter akelig dichtbij

Is 24 februari 2022 onze 9/11 geworden? Of onze Pearl Harbor? Dat is het misschien wel zonder dat we ons dat realiseren in West-Europa of Amerika. Die dag, 24 februari 2022, had een wake-up call moeten zijn voor Westerse leiders: de brute agressieoorlog met als doel de complete vernietiging van de Oekraïense staat. De beelden uit steden als Mariupol en Bucha staan in ons collectieve geheugen gebrand. De Russische invasie was even rücksichtslos als meedogenloos. Hiermee laat de Russische leider zien dat een mensenleven voor het Kremlin vrijwel niets waard is. Zijn wij in het Westen ondertussen wakker geschud? Nauwelijks. Kunnen we een oorlog met Rusland nog voorkomen, ja dat kan. Hoe? Dat leest u in dit artikel.

Lees verder

Biografie van pater Bernard van Klaarwater, avonturier met een missie

In 2020 begon publiciste Marianne Visser van Klaarwater aan een onderzoek naar leven en werk van haar oom, pater Bernard van Klaarwater. Vanaf 1923 werkte hij missionaris van het Heilig Hart in Papoea-Nieuw-Guinea.  Talloze brieven schreef hij daarover aan zijn familie. Maar na mei 1939 bleef het stil. Bernard leek van de aardbodem verdwenen. In september 2023 verscheen de biografie: “Waarom zouden we bang zijn?”

Lees verder