De crisis die is ontstaan door het besluit van Polen, Litouwen en Brussel om een paar duizend vluchtelingen die zij aan de grens met Belarus hebben tegengehouden, de toegang tot Europa te ontzeggen, bereikt een gevaarlijke nieuwe fase.
Opnieuw lijkt het erop dat het door Yezidi’s bewoonde gebied Sinjar bedreigd wordt – en dat is al een hele tijd zo. Sinjar is een doorn in het oog van Erdogan, omdat de PKK (Koerdistan Arbeiders Partij) er vrij opereert. Toch lijkt de dreiging deze keer groter dan slechts Turkse invasie in een door de PKK gecontroleerd gebied. Er worden nieuwe allianties gesmeed. Er worden nieuwe vijanden gemaakt. En als de ontwikkelingen zich voortzetten zoals gemeld, kan het conflict in Sinjar zelfs uitmonden in een nieuwe fase in Iraaks sektarisch geweld.
Nu de lente nabij is, bereidt Turkije zich voor op zijn volgende grootscheepse offensief tegen zijn aartsvijand, de Koerdische Arbeiderspartij (PKK). Het is al begonnen met onophoudelijke beschietingen van Ayn-Issa in Noord-Syrië tijdens de winter, het dreigen met een inval van Sinjar, en met de uitvoering van een operatie die plaatsvond rond de berg Gare in het district Duhok, Iraaks Koerdistan. Maar waar zal het volgende grote offensief plaatsvinden? Wordt het Sinjar, Ayn-Issa, of Iraaks Koerdistan? Zal Turkije onderweg nieuwe vijanden maken?
Een heuse zelfmoordgolf plaagt de Yazidische gemeenschap in Noord-Irak. Sinds het begin van 2012 pleegden er 12 jongeren zelfmoord. De oorzaken hiervan zijn te vinden in het ontbreken van gedegen psychosociale hulp, werkloosheid, uitzichtloosheid in bestaan, en een half decennium wonen in tenten. Het politiek geneuzel tussen allerlei partijen om controle over Sinjar maakt dat maar weinigen er naar terugkeren.