Ook op de directievloer van VDL staan alle deuren altijd open. De ‘redder van Nedcar’ staat in hemdsmouwen te rommelen in stapels papier op de vensterbank van zijn kantoor op de vijfde verdieping. Hij heeft uitzicht op de snelweg die langs Eindhoven raast, richting het zuiden, richting Born. Zijn koffer staat opengeklapt op zijn bureau, zijn lunch in aluminiumfolie steekt eruit. ‘Even een stropdas omdoen’, bromt Wim van der Leegte (67). ‘Dat hoort.’