Een man van middelbare leeftijd komt jaarlijks voor een controle

Op zeker moment meldt hij terloops dat hij veel last heeft gehad van ophoesten van bloed. En dat hij daarvoor bij de huisarts is geweest.

Schandpaal

Verplaats u naar de situatie in een klein Streekziekenhuis van de vorige eeuw. Daar is de ‘algemeen internist’ een mager aftreksel van de huisarts zullen we maar zeggen. Een breed georiënteerd persoon. Veel onopgeloste medische zaken komen op zijn of haar bordje. Er is veel minder sprake van opsplitsen van de geneeskunde in partjes.  De patient staat centraal. Misschien een bredere en generalistische aanpak? Zo hebben wij in ons ziekenhuis aanvankelijk slechts een longarts in consult. En hetzelfde geldt voor de cardioloog. Deze zijn goed bereikbaar in het centrumziekenhuis, maar komen alleen op vastgestelde tijden. De kleinschaligheid heeft voor- en nadelen. Ook achteraf bekeken. 

De kwestie …. 
Een man van middelbare leeftijd komt jaarlijks voor een controle op het spreekuur. Ik weet achteraf niet eens meer precies met welke diagnose.Maar op zeker moment meldt hij terloops dat hij veel last heeft gehad van ophoesten van bloed. En dat hij daarvoor bij de huisarts is geweest. Hij schrijft dat toe aan een kippenbotje dat in de luchtwegen is beland. Dat probleem is zeker niet opgelost. Ik neem dat voor kennisgeving aan. Een omissie. Ik doe mijn gebruikelijke onderzoek. En kom er verder niet meer op terug. Totdat enkele weken later de huisarts mij belt en vertelt dat de patiënt erg ontevreden is dat hier verder niks mee is gebeurd. Ik moet dat maar oppakken om problemen te voorkomen. Ik regel bij de consulent-longarts een bronchoscopie, waarbij ik aanwezig kan zijn. De loopafstanden zijn immers klein.

Een iconisch beeld 
En jawel daar komt tijdens de bronchoscopie het corpus delicti tevoorschijn. Het kippenbotje. De longarts is zo vriendelijk om de bewijslast meteen aan de patiënt te overhandigen. Deze houdt triomfantelijk het botje omhoog en naar mij kijkend zegt hij “daar hoort u meer van”.

Vakbond
Het is kort voor de zomervakantie. Toch al een lastige periode omdat ik te maken heb met de naweeën van een  scheiding. Nu ligt daar ineens een brief van de jurist van de vakbond FNV. Weer wat geleerd. Ik wist niet dat de service van de vakbond zo ver ging. Er wordt mij in stevige toonzetting nalatigheid verweten. Er zullen stappen tegen mij worden genomen. Dit wordt een zaak, daar moet ik mij maar op voorbereiden. 

Actie
Ik ben enorm van slag. Om te beginnen besluit ik de beroepsvereniging KNMG in te schakelen voor juridisch advies. Ik telefoneer en vraag wat mij te doen staat. Nou, dat is een een brief (in vijfvoud) sturen met de omschrijving van het probleem. Ook benader ik de regionale  inspecteur van Volksgezondheid om te vertellen wat er speelt. Al met al een nare periode die ook enorm op mijn vakantieplezier drukt.

Stilte
Het blijft daarna opmerkelijk genoeg lang stil. En nu komt het. Op een gegeven moment lees ik in de spreekuuragenda de naam van de betreffende persoon. Jawel, hij komt voor de jaarlijkse reguliere controle! Ik ben even in verwarring. Vraag mij af of ik dat contact wel moet aangaan. Is er nog wel sprake van een functionerende arts-patiënt relatie? Deze patiënt heeft mij uiteindelijk ook veel last bezorgd. 

Doe maar gewoon
Ik besluit maar gewoon te doen. En wonderlijk genoeg doet de patiënt dat ook. Er is helemaal niet over het incident gesproken. We hebben ons beperkt tot het gangbare probleem waarmee hij immers al jaren bekend is. En zo is het verder nadien ook gebleven. Het hele verhaal gaat als een nachtkaarsje uit.

Mooi
Ik vind dit ook wel weer heel mooi. Ik heb onterecht aangenomen dat ik hier niet de huisarts in de wielen moest rijden. Ik had dat moeten verifiëren. Immers, patiënt en de huisarts verwachtten wellicht meer actie van mij. Hadden juist misschien de ingeplande afspraak op mijn spreekuur willen afwachten. De onderlinge verhoudingen waren wel van dien aard dat de huisarts mij gelukkig tipte en ik alsnog actie kon ondernemen. Het harde bewijs van mijn falen werd geleverd. Ik verwachtte rampspoed, maar het pakte heel anders uit. Misschien voelde de patiënt zich uiteindelijk toch geholpen? We hebben het niet uitgepraat. Dat is soms misschien maar beter ook. Geheel tegen de huidige trend om vooral door het stof te gaan en sorry te roepen? Hoe dan ook een onvergetelijke casus.

Met dank aan cartoonist Didoc  https://vandierendonck.wixsite.com/portraits

Jan Taco heeft ímmers ook cartoonist een opdracht kunnen geven.

Mijn gekozen waardering € -