De reden is heel simpel: regelmatig wordt er over de binnenstad van Amsterdam gevlogen en dat gaat niet ongemerkt voorbij op de Wallen. Zo ongeveer om de twee minuten brult er dan een vliegtuig voorbij een paar honderd meter boven onze daken op weg naar de landingsbaan.
Soms begint dat al vroeg in de morgen, de “randen van de nacht” tenslotte, zoals dat zo lekker eufemistisch is geformuleerd. Dat je daarna nog kunt slapen is een illusie. En menigmaal gaat het ook tot vrij laat op de avond door. Vroeg naar bed gaan heeft in zo’n geval dan ook weinig zin.
Het komt voor dat er maandenlang geen vliegtuig te zien – of beter: te horen – is, op een enkel verdwaald toestelletje na. Dan opeens is het dagen achter elkaar raak. Dat heeft zo vertellen de mensen van Schiphol ons, vooral met de windrichting te maken. Als er een stevige zuidwesterstorm staat kun je er bijna vergif op innemen dat er om de twee minuten een vliegtuig komt over denderen. Dat gebeurt al jaar en dag.
Daarom is het ook grappig dat we begin deze maand een brief kregen van Schiphol met als kop: ‘Afwijkend baangebruik bij groot onderhoud Zwanenburgbaan’. Heel joviaal begint de brief met ’Beste omwonende van Schiphol’. Het is bijna alsof we worden uitgenodigd voor een party.
Enfin, dat is niet zo. Het enige wat in de heel chic per post bezorgde brief wordt gemeld is dat er groot onderhoud is aan de Zwanenburgbaan van 10 maart tot en met zondag 21 april.
Elastiek
Dat kan zo gaat de brief verder, voor meer of juist voor minder geluidshinder zorgen. In elk geval worden gedurende de werkzaamheden per dag zo’n tweehonderd vliegbewegingen – alweer zo’n fantastisch woord – verplaatst naar andere banen.
Waar we dit plotselinge charmeoffensief van Schiphol aan te danken hebben? Het zal alles te maken hebben met het hier en daar nogal fors afbrokkelende draagvlak voor de luchthaven. Dat is niet iets van vandaag of gisteren overigens. Al in de jaren zeventig van vorige eeuw was er een actiegroep “Stop Schiphol”, maar ook toen trokken de luchthaven en Den Haag zich daar weinig van aan. Natuurlijk werd er met de mond van alles beleden, werd er druk overlegd en kon er worden ingesproken, maar in de praktijk was het toch het economisch belang van Schiphol dat voorop stond en trok men zich niets aan van alle protesten: er werd gewoon doorgevlogen. Wat dat betreft is er dus helemaal niks veranderd in de loop der jaren: alle richtlijnen voor Schiphol waren en zijn van elastiek.
Vind ik die herrie van de zilveren vogels erg? Nee. Ik vind vliegtuigen mooi. En: het hoort erbij. Als je in de buurt van een grote luchthaven gaat wonen, weet je dat dit de consequentie kan zijn. Bovendien zit ik zelf ook wel eens in zo’n vliegtuig en dan is het wel heel hypocriet om er dan over te gaan mekkeren als ze eens een keertje overvliegen. Maar, ik moet eerlijk zijn, als het elke dag prijs zou zijn, ja dan zou ik er waarschijnlijk ook tamelijk snel tabak van krijgen. Dat is gelukkig niet het geval. Zolang het blijft bij een paar handenvol dagen per jaar vind ik het prima. En verder hoop en bid ik maar dat er nooit zo’n kist ter aarde stort.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
