‘Het college (van B&W – w.o.) zal de komende tijd, in overleg met de politie en in het licht van de maatregelen voor de lange termijn, verkennen op welke manier er invulling kan worden gegeven aan die behoefte.’ Met die behoefte wordt bedoeld: de wens om weer een politiebureau te openen op de Wallen. Ja ha, dit soort taal gebruiken ze echt op het stadhuis.
Je valt toch bijna van verbazing van je stoel als je zoiets leest. Eerst haal je een politiebureau weg en als dan blijkt dat dat toch niet zo’n goed idee is, ga je het weer openen. Dat kost ontzettend veel eurootjes. En heel flauw misschien maar daarom niet minder waar: al dat geld had ook op een heel wat zinniger manier kunnen worden besteed.
Bovendien is het belachelijk want ook vier jaar geleden was al bekend dat een politiebureau op de Wallen bepaald geen overbodige luxe is, want ook toen was bekend dat dit de meest criminele buurt is van Nederland. Dat verzin ik niet zelf, dat van die meest criminele buurt. Al in 1996 kwam de Commissie-Van Traa tot de conclusie dat op de Wallen, zestien criminele ondernemers aan de touwtjes trekken, wat volgend Van Traa leidde tot de vraag: wie is er eigenlijk de baas op de Wallen?
Voor de gemeente aanleiding één en ander verder uit te spitten. Die kwam bijna tien jaar later met de conclusie. Het echte zicht op de georganiseerde criminaliteit ontbrak omdat hoofddaders zich verscholen achter, ‘de stromannen, de zakenrelaties en de witwassers.’
Dat schiet lekker op.
IJsberg
Maar het bleef niet bij dit ene onderzoek. In 2008 verscheen het rapport Schone Schijn, over mensenhandel. Conclusie 1: ‘Zestig procent van de raamprostituees werkt gedwongen.’ Een andere conclusie: ‘Geen expert twijfelt eraan dat dit slechts het topje van de ijsberg is.’
In 2011, ook alweer acht jaar geleden trouwens, verscheen opnieuw een rapport, dit keer van de projectgroep Emergo, een samenwerkingsverband van politie, justitie, belastingdienst en gemeente over de criminaliteit hier. ‘Misdaad blijft regeren op de Wallen’, kopte de Volkskrant naar aanleiding van Emergo. Sindsdien is het stil gebleven.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de zogenaamde kleine misdaad die hier welig tiert. Berovingen, vechtpartijen, harddrugshandel en dat soort dingen. Laat staan dat we de overlast – schreeuwen, pissen, mensen lastig vallen – hebben genoemd. Dat ziet de politie niet eens meer als haar taak terwijl de handhaving het totaal laat afweten.
Nu weet ik ook wel dat je niet echt een politiebureau op de Wallen nodig hebt om de criminaliteit hier te bestrijden. Dat kan vanzelfsprekend ook vanaf een andere plek. Maar het is toch wel wat handiger als je er letterlijk bovenop zit. En ook vanuit psychologisch oogpunt is het niet echt verstandig om de goedwillende buurtgenoten zo openlijk in de steek te laten.
De bestuurders hadden kunnen weten dat het geen goed idee was het bureau te verhuizen als ze hadden geluisterd naar de buurt en als ze hun huiswerk hadden gedaan. Hier is dus geen sprake van voortschrijdend inzicht, maar van stomweg niet luisteren en niet lezen. Een dikke onvoldoende dus.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
