Uitkijkpost de Wallen (207): Toerisme 2.0

Wat er ook is veranderd op de Wallen de afgelopen weken, de tegenstelling zoals die in het verleden bestond is er nog steeds. Aan de ene kant de prostitutie, de seksbedrijven en iedereen en alles die daar omheen hangt en bij het voortbestaan van deze sector belang heeft; aan de andere kant de niet-seksgerelateerde ondernemingen en instellingen en de Wallenbewoners die de overlast zoals die er tot voor kort was spuugzat zijn.

Er is best wat aan te merken op de Telegraaf, maar één ding kunnen ze daar in elk geval nog altijd als de beste en dat is een kop maken boven een artikel. ‘Als de ramen sluiten is hart uit de stad’, staat er boven een interview met Cor van Dijk, spreekbuis van de seksindustrie op de Wallen. Het maakt in één klap duidelijk hoe de directeur van de Casa Rosso en voorzitter van de Biz Burgwallen denkt over de huidige situatie in de buurt. En dat niet alleen, de kop vertelt ook hoe hij aankijkt tegen de post-corona Wallen.

Van Dijk kreeg ruim baan in de Telegraaf afgelopen week. De vragen die hij voorgelegd kreeg waren heuse inkoppertjes als: ‘Zijn er al ondernemers die het water tot de lippen staat?’ Daar kun je natuurlijk moeilijk nee op zeggen en dat zegt hij dan ook niet. Sterker nog: volgens Van Dijk staan er exploitanten, grote exploitanten zelfs, op omvallen. Of dat echt zo is, is tamelijk oncontroleerbaar, maar er wordt niet verder doorgevraagd. Van Dijk is natuurlijk absoluut niet blij met de afgrendeling ook wel lockdown genoemd en wil zo snel mogelijk weer terug naar de oude situatie, dat is in elk geval ook zonneklaar.

Stadsbestuur

Ook NRC weidde een groot artikel aan de Wallen afgelopen weekend, maar in die krant gaat het er een stuk genuanceerder aan toe. Niet alleen praat NRC met prostituee Linda (werknaam uiteraard), ramenuitbater Leon de Weerd, de familie Broers, raamexploitanten en hoteleigenaars op de Oudezijds Achterburgwal, ook geeft de krant het woord aan welzijnswerker Fris Rouvoet die zich vooral inzet om vrouwen uit de prostitutie te trekken. Last but not least worden er ook een paar buurtbewoners aan het woord gelaten die meer dan duidelijk maken dat ze ontzettend genieten van de huidige rust en die absoluut niet zitten te wachten op de terugkeer van de brul- en zuiptoeristen die de tot voor kort actieve nering op de Wallen nu eenmaal onvermijdelijk aantrekt. Nu is het moment om daar wat aan te doen zegt onder andere bewoner Teun van Hellenberg Hubar, die dan ook pleit voor stevig ingrijpen van het stadsbestuur om de buurt weer leefbaar te maken.

Zo blijf te midden van de plotselinge verandering op 15 maart van de Wallen als drukste buurt van Amsterdam naar de rustigste buurt van de stad, de aloude tegenstelling bestaan. Het is nu aan het stadsbestuur om eindelijk eens na jarenlang pleisters plakken z’n ware gezicht te laten zien: willen we terug naar de urban jungle zoals de ombudsman het noemde, of gaan we op de Wallen voor een toerisme 2.0? Want dat de toeristen zullen terugkomen staat vast. De vraag is alleen: welke?

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.

Mijn gekozen waardering € -

Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.