Dit weekend is het al zover: dan begint de negende week waarop grote delen van Nederland werden afgegrendeld. Ook de Wallen uiteraard. Van het ene op het andere moment was het afgelopen met alle activiteiten, van dames tot kroeg. Niets bewoog meer. De anderhalvemeter-economie deed zijn intrede en werd door Rutte het nieuwe normaal genoemd. Dat is het natuurlijk niet, want als dit wel het nieuwe normaal zal zijn, zijn de economische (en sociale, maar dit terzijde) consequenties desastreus.
Toen, die eerste weken, dachten we misschien nog: tja, een maandje dicht en dan gaan we weer verder. Dat idee kan nu gerust op de schroothoop. Inmiddels zijn we twee maanden onderweg en voorlopig is er geen licht aan het eind van de tunnel.
Hoe lang het nog zal duren weet niemand. Af en toe flakkeren er hoopvolle berichten op. Dat we in de herfst een vaccin zullen hebben en alles achter de rug zal zijn. Even later echter komt er weer een andere deskundige op de buis die ons vertelt dat het nog minstens anderhalf à twee jaar zal duren voor er een vaccin is. En dan nog is het lang niet zeker dat dit vaccin het definitieve antwoord is op covid-19. Kortom, de vraag wanneer we verlost zullen worden van deze anderhalvemeter-economie is niet te beantwoorden.
Omvallen
Wat wel te beantwoorden is, is de vraag wat er gaat gebeuren op de Wallen. Als de anderhalvemeter-regel nog eens twee maanden of langer moet worden gehanteerd, zullen de Wallen omvallen. Een flinke saneringsslag kan geen kwaad, maar het is absoluut niet de bedoeling dat ook alle goede zaken ten onder gaan. En dat is precies wat dreigt te gebeuren. Steeds luider klinken de noodkreten van de goedwillende ondernemers die nog zorgen voor enige diversiteit op de Wallen. De één heeft uiteraard meer last van de coronacrisis dan de ander, maar het is somberheid troef. En allemaal hebben ze last van de anderhalvemeter-regel. Wie niet weet om welke bedrijven het hier gaat: zie de site van De Goede Zaak Amsterdam: https://www.degoedezaak.amsterdam
Een paar dagen geleden verscheen er een kaart van het centrum van Amsterdam die was gemaakt door de Technische Universiteit in Delft. Op de kaart stonden de gebieden aangegeven waarop het onmogelijk is de anderhalvemeter-regel in acht te nemen. Eén van die gebieden is uiteraard deze buurt met z’n smalle stegen, straten en grachten. Op een enkele uitzondering na zoals een deel van het Oudekerksplein is het hier praktisch onmogelijk om de anderhalvemeter-regel te hanteren. Zolang er niemand over straat loopt gaat het nog wel, maar bij de geringste toename is het wel een probleem.
Daarom zit er niks anders op dan de buurt tot anderhalvemetervrije zone te verklaren. Alleen dan kan de bedrijvigheid hier overleven. Dat betekent uiteraard niet dat we maar raak moeten bobberen: oppassen is dan het devies. Blijf toch zoveel mogelijk bij elkaar uit de buurt. Maar laten we in godsnaam die anderhalvemeter-regel vergeten. Daar is hier niet mee te leven.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
