Uitkijkpost De Wallen(17): Dineren naast een vuilnisbelt

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.

Het afgelopen weekend was het weer raak. In de nacht van donderdag op vrijdag was er een grote hoeveelheid bouwmateriaal voor de deur gestort. Planken, balken, gipswandjes, een stortbak en twee toiletpotten. Wie daarvoor verantwoordelijk was? Meestal vinden dit soort activiteiten in het holst van de nacht plaats, dus dat is moeilijk te achterhalen. In elk geval had de dader de afdeling grofvuil van de gemeente gebeld, want op vrijdagmorgen kwam er een vrachtauto met grijper en werd de troep opgeruimd. Dat wil zeggen: grotendeels. De mannen lieten de twee toiletpotten keurig staan. En nu er eenmaal toch rotzooi achterbleef, trad onmiddellijk de wet “Vuil-trekt-vuil-aan” in werking en werd in de loop van de dag een printer gedumpt en een partijtje karton. 

Op vrijdag aan het eind van de ochtend begon het al een aardig bergje te worden. Dus maar eens gebeld met de gemeente. De printer zouden ze nog wel even komen ophalen, maar de pispotten? 'Ja meneer, dat wordt helaas pas na het weekend.'

Bijna het hele weekend zouden we als bewoners van het Oudekerksplein dus tegen twee pispotten te midden van een groeiende berg rommel aan zitten kijken. Goeie reclame voor de stad. Omdat het mooi weer was, had restaurant Anna het terras uitgezet. En daar zit je dan met een heerlijk bordje eten met uitzicht op twee toiletpotten op vijf meter afstand. Alsof je naast een vuilnisbelt zit te dineren. Eet smakelijk! 

Handhavers

Op zondagmorgen voltrok zich echter een klein wonder. Er kwam een man aan op de fiets. Hij pakte één van de toiletpotten op en probeerde die in een vuilniszak te frummelen. Omdat de zak te klein was, ging hij naar de chocoladewinkel op het plein en vroeg daar om een grotere zak. Die kreeg hij. De toiletpot werd in de blauwe zak gestopt en afgevoerd. Helaas, de tweede pot liet hij staan. 

Op maandagmorgen was het dan eindelijk echt zo ver: alle rotzooi werd opgeruimd. Niet alleen de vuilniszakken die altijd op maandag- en donderdagochtend worden ingezameld waren verdwenen, ook de pispot, de printer en de rest van de troep was eindelijk weg.

Wat restte waren frietzakken, bamibakken, flessen en andere losse rommel die zou worden weggewerkt door de spuitwagen en de vegers die hier minstens twee keer per dag over het plein razen. Maandagmorgen om tien uur was dan eindelijk alles weer spic en span.

En toen werd het elf uur. Er stonden inmiddels weer vier vuilniszakken en een grote kastplank voor de deur. Wie ze er had gedropt? Geen idee, en om nu uren op de loer te gaan liggen. Nou nee. Bovendien heeft de gemeente handhavers in dienst die onder andere tot taak hebben adressen op te vissen uit de vuilnis zodat er boetes kunnen worden uitgedeeld. Maar ja, de handhavers hebben het kennelijk te druk met rondscheuren in hun four-wheel-drive of op hun elektrische scootertjes om zich om een bergje vuil op het Oudekerksplein te kunnen bekommeren. Geregeld signaleer ik ze op het Beursplein, waar ze in alle rust een sigaretje roken. 

Zo blijft het hier vechten tegen de bierkaai natuurlijk.

Mijn gekozen waardering € -

Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.