Van prostituee tot piratenbaas: het wonderbaarlijke verhaal van Zheng Yi Sao

Zheng Yi Sao, beter bekend als Ching Shih, was een van de meest gevreesde Chinese piratenbazen tijdens de Qing-dynastie in China. Shih groeide op in een arm gezin en kwam al vroeg in de prostitutie terecht, maar God had grotere plannen voor deze woeste vrouw. Met maar liefst 60.000 piraten onder haar bevel nam ze op tegen grootmachten zoals Portugal, de Britse East India Company, en Qing-China. Onder haar bevel werden ook vrouwenrechten bevorderd.

Zheng Yi Sao, geboren in 1775 in Guangdong, was een arme Kantonese burger die de macht verwierf en behield in de sterk door mannen geleidde cultuur van Zuid-China.

Zij verliet haar verleden werkzaam als concubine op een Tanka, een drijvend bordeel, om in 1801 de vrouw te worden van een prominente lokale piraat, Zheng Yi.

De jonge Ching Shih trok de aandacht van Zheng Yi Sao-een piratenleider met een vloot van een paar honderd schepen- toen zij ongeveer 26 jaar oud was. Zheng werd smoorverliefd op haar en vroeg haar ten huwelijk in het bordeel, of liet haar ontvoeren tijdens een overval.

Hoe dan ook, Ching stemde in met een huwelijk. Zij stelde daarbij echter wel een paar specifieke eisen, waarvan de belangrijkste was dat zij controle over de vloot en een deel van de winst zou krijgen.

Deze deal bepaalde vervolgens de koers van haar bruisende leven.

Ching’s huwelijk zorgde ervoor dat haar naam veranderde in Zheng Yi Sao, oftewel “de-vrouw-van-Zheng-Yi”.

Het echtpaar werkte erg goed samen, en slaagde er al snel in een aanzienlijke vloot van trouwe piraten op te richten en zelfs een piratenconfederatie te stichten. Chinese geschiedenisboeken beschrijven daarbij Zheng Yi Sao’s politiek inzicht als bepalend.

De confederatie van het echtpaar omvatte tegen 1804 als bestaande uit maar liefst 400 lokale schepen, en 60.000 manschappen. Zij verdeelden de vloot in zes verschillende eskaders die onder verschillende gekleurde vlaggen voeren en onder bevel stonden van generaals die loyaal waren aan de Chengs.

In de zes jaar van hun huwelijk beheerden Ching en Zheng samen de Rode Vlag Vloot.

Echter, Zheng Yi stierf voortijdig in een tsunami, waardoor Ching als vrouw aan het hoofd kwam te staan.

De moedige Piratenbazin wist dat het moeilijk zou zijn dit gezag te handhaven, en zocht daarom onmiddellijk de steun van de invloedrijkste familieleden van haar echtgenoot.

Deze steun zou haar heerschappij legitimeren en alle mogelijke weerstand en opstanden onderdrukken. Zij wist de trouw van vijf eskaders te behouden en leidde persoonlijk het zesde en machtigste eskader (de Rode Vlag) zelf, met de hulp van de beschermeling van haar overleden echtgenoot – die later haar tweede echtgenoot werd.

Vrouwenrechten
Na vele persoonlijke relaties en loyaliteiten te hebben opgebouwd, creëerde Ching ook een systeem van codes waaraan de piraten onder haar bevel zich moesten houden.

De code was zeer streng, en de handhaving werd zelfs beschreven als ongelooflijk snel en efficiënt.

Indien een piraat werd betrapt op het flagrant overtreden van een code, zoals het stelen van de gelden van de confederatie, of van de gemeenschap die de vloot bevoorraadde en ondersteunde, resulteerde dit in een snelle en onmiddellijke bestraffing, inclusief de dood.

Elke piraat die het in zijn hoofd haalde om zelf bevelen te geven, of opzettelijk een bevel negeerde, werd onmiddellijk onthoofd. Westerse gevangenen hebben piraten gegeseld, in de boeien geslagen of gevierendeeld zien worden omdat zij de code overtraden.

Als een piraat zich niet op het werk meldde en zijn superieur niet op de hoogte bracht van de noodzaak van verlof, werd hem een oor afgesneden wegens vermeende verlating van de vloot. De code was een brute – maar doeltreffende manier – om de orde en de winst binnen de piratenvloot te handhaven.

Onder de piratencodes die door Ching werden opgesteld, was ook een wet die de rechten regelde van vrouwen die door de vloot gevangen waren genomen:

“Vrouwen die gevangen zijn genomen uit dorpen mogen niet worden gekwetst of lastiggevallen. Alle vrouwelijke gevangenen worden geregistreerd, hun plaats van herkomst wordt genoteerd, en zij krijgen aparte kwartieren. Zij die verkrachten of overspel plegen met vrouwelijke gevangenen zullen worden geëxecuteerd.”

Het welzijn van vrouwelijke gevangenen stond de piratenbazin aan het hart.
Onverwoestbaar
Erg bijzonder – naast het bevorderen van de rechten van vrouwelijke gevangenen – was Ching’s economische vooruitziende blik.

Zij perste bescherming af op grotere schaal dan aan haar voorgaande piratenbazen, en zij vormde een netwerk van boeren, vissers en spionnen om de vloot goed bevoorraad en geïnformeerd te houden.

Ching’s netwerk groeide en groeide, tot het meer dan 1.700 schepen en 80.000 piraten telde.

Deze massale troepenmacht vormde een ernstige bedreiging voor de Qing-dynastie, die een vloot liet bouwen om de piraten te vernietigen. Dit gebeurde echter niet, omdat Ching de gecombineerde vloten leidde en de regeringstroepen met gemak versloeg.

Ching nam daarbij zelfs 63 van de Chinese schepen gevangen – meer dan het aantal van haar verloren gegane schepen – en dwong de bemanningen in dienst te treden van haar eigen troepen.

Ze won de slag zo efficiënt dat ze er met meer strijdkrachten uitkwam dan toen ze begon.

Het zal niemand verbazen dat de keizer zijn verlies persoonlijk opvatte, en de volledige Chinese marine de opdracht gaf haar vloot uit te dagen. Hij riep de hulp in van de Britse en Portugese marine en huurde zelfs Nederlandse huurlingen in om te helpen.

Vroegtijdig met pensioen
Ching versloeg verschillende grote aanvallen op haar vloot, maar realiseerde zich tevens dat dit niet eeuwig goed kon verlopen. Ching smeedde daarom een plan, en besloot te onderhandelen met de keizer.

De keizer bood amnestie aan om veel van de piraten die op zijn grondgebied werkten weg te lokken, en Ching zelf ging dan ook op zijn aanbod in. Maar, net als toen ze met Zheng trouwde, hingen daar wel enkele voorwaarden aan vast.

Ten eerste moesten bijna al haar krachten, van de piraten die de strijd aangingen tot de boeren die hen bevoorraadden, vrijuit gaan zonder straf. Daarnaast moest de regering geld beschikbaar stellen om de piraten te helpen bij de overgang naar het leven aan wal.

Ten derde zou Ching worden erkend als de vrouw van haar geadopteerde zoon, die een door Ching onderhandelde belangrijke bureaucratische positie binnen de Chinese regering zou krijgen.

De regering gaf toe, en Ching kreeg alles wat op haar lijst stond.

Op de jonge leeftijd van 35 jaar – slechts negen jaar na haar ontsnapping uit een bordeel – kreeg Ching al haar misdaden vergeven, en mocht ze zelfs haar fortuin behouden.

Zij opende vervolgens een gokhuis en bordeel in geboorteplaats Guangdong, en ging met een semi-rustig pensioen.

Hedwig Kuijpers” Hedwig Kuijpers”